burada sadece içimi döküyorum

10 numara malmışsın amk.

odasını aradım, açmadı. havuz başına çıktım baktım. zaten yemek vakti yaklaştığı için meydancılar şezlongları kaldırıyordu. ordan da sahile gittim gene yok. ulan neden kızın cep numarasını almamıştım ki. neyse kendime söve söve cıktım odaya. duşa attım kendimi. acayip asılasım var çavuşa ama kendimi bu geceye şartlamıştım. dokunmadım reyize. ne gibim olacaksa

arkadan yaklaştım, yılan gibi beline ellerimi dolayı verdim. birden irkildi, ellerimi hızla belinden çektirtti ve sinirle suratıma döndü. her an bir aparkat gelmesi olasıydı.

göz göze geldiğimiz an onun o çay karası gözlerini gördüğüm an zaman durmuştu, ölümüne sarılıp ağlaştık.

ama gene bir sorun vardı, benim çavuş yattığı yerde ters dönecek neredeyse. gibecem böyle işi, kızın elini tutsak orgazm olucam nerdeyse. özlemiştik birbirimizi.

neyse o gün derse falan girmedi, çok mutluydu, yurtta sorunlar yaşadığını dahada yaşayabileceğini söyledi. çünkü konya gibi gibim bir yerse malesef okulların yurtlarında bile ' başkan, reis , ' gibi gibimsonik kavramlar var. kızlar yurdunda da ikinci sınıf bir kaşar yurt başkanıymış. bizim kıza ayar vermeye çalışmış falan. o yüzden yurttan cıkmak istediğini söyledi. bende kaldıım yerin cemaat olduğunu baskılarla karşılacağımı falan söyledi

neyse ertesi gün ben başladım ev aramaya aslıyla, okulu gibleyen kim. aslı birlikte olmak için herşeyi yapardım.

sonra askerliğinin bitmesine 1 hafta kala sen şehit oldun ve eşin dul, çocuğun yetim kaldı?

onun bu en zor zamanlarında yanında olamamak çok koyuyordu öyle böyle değil.

neyse aradan bir kaç ay geçti annem aradı, kızımız olmuştu. ben direk aslıyı sordum. iyi olduğunu, ama şuan kendinde olmadığını söyledi. kendine gelince burayı aramasını söyledim.

sağolsun komutanım çok babacan birisiydi, hafta sonuna izin verdi. cuma akşamı cıktım yola, pazartesi en geç 19.00 teslim.

ben gelene kadar zaten hastaneden cıkmıştı aslı. evdeydi. eve geldiğimde aslıyı ve bebeği gördüğüm zamanki manzarayı malesef tarif edemiyorum gene. tüm hareketlerim salak gibiydi.

ailem sağolsun, dünya ahiret destek çıktılar bize, onlar olmasa o dönemler ne halt yiyecektik hiç düşünemiyordum bile.

neyse artık 2 ay kalmıştı, güç bela bitirecektik kısmetse

aslıya laf gelmemesi için, benim ve onların aile arasında uzun uzadıya yapılacaklar tartışıldı, sonuç olarak askerlikten önce evlilik mümkün değildi.

ama alayını giberdim de o cocuğu aldırtmazdım.

neyse, fazla dillendirmeden isteme fasılı oldu, arkasından nişan yaptık, hocalar falan geldi imam nikahı gibi birşey de yaptık. yeterki millete ciddi olduğumuzu gösterelim.

askerlikten gelir gelmez ilk iş resmi nikahtı.

neyse, sonuç olarak aslı 6 aylık olunca bize gelecekti temelli.

herşeyi ayarlayıp tüm sıkıntıları atlattıktan sonra artık mutlu olmalıydık , onun mutlu olması için kısacık izin günümde binlerce şey yaptım, o da bendeki bu isteği ve sahiplenmeyi gördükçe daha mutlu oluyordu

neyse bir iki hazırlık indim restorana , etraf anasının amı gibi kalabalık. gittim büfeden atıştırmalık bişeyler aldım. oturdum yemeğe. hem yiyorum hem etrafı kesiyorum. kız gene yoktu. hafiften züt tutuşmaya başladı bende, sabah hazırlanıyordu kız çünkü. acaba basıp gitti mi istanbula. eğer öyleyse vallaha oturur ağlardım.

-türkiyeye geldikten 1 ay sonra aslı evde uyurken beyin kanaması geçirip, kaldırıldığı hastanede hayatını kaybetti.

-doktorların dediği gibi 1,2 gün içinde konuşamadı, o olaydan sonra ölene kadar hiç konuşamadı.

-ona çarpan adam 19 yaşında bir gençti, yakalandı ve tazminat davası açıldı. şirketin ona verdiği bir postayı hızlıca yetiştirmesi gerektiği için, olay çalıştığı şirkete patladı. yüklü miktarda da tazminat aldık.

-ben eşim öldükten sonra yaklaşık olarak 6 ay piskolojik tedavi gördüm, kafamda tek saç kalmamıştı , yolmuşum hep.

- şu anda hayatımda 4 senedir başka birisi var, ailemin zorlamasıyla o da. ama kralı gelse aşık olamam ne yazık ki. bir an önce aslıma kavuşmak istiyorum hala. ama beni yaşatan, ondan bana kalan tek şey, büyüdükçe ona benzeyen biricik kızım.

- çok güzel bir işim var, çalıştığım yerde meshul müdürlük yapıyorum.

- artık kendimi hazır hissettiğim için haftaya izine çıkıyorum. kızım ben ve kız arkadaşım, aslıyla birlikte olduğumuz yerlere gideceğiz. önce konyadaki birlikte yaşadığımız evi ziyaret edecez, oradan da antalyada ilk kez birlikte olduğumuz otele geçecez. hatta aynı odaya rezervasyon yaptırdık orda kalıcaz.
doktorlar ve ailem bu tura çıkmamam gerektiğini başka bir yerlere gitmem gerektiğini söylesede artık yaşımın verdiği olgunluktan dolayı eskiye dönmeyeceğimi, sadece anılarımı hatırlayıp mutlu olabileceğimi düşünüyorum.

- bakarsınız tatilden gelince, neler hissettiğimi anlatacağım bir başlık açarım gene.

bi nebzede olsa içimdekileri hiç tanımadığım sizlerle paylaşmak beni rahatlattı. umarım hiçbiriniz bu aşk ızdırabını çekmezsiniz. yada en azından elinizdekinin kıymetini bilirsiniz.

okuyanlara teşekkür ederim .

ohhhhyş

alanya turunu atla aslıya dön

evlilikten sonra aslı balayına çıkmak istedi, ama cocuk daha cok küçük olduğundan ben karşı geliyordum.

uzun uzadıya direttikten sora cocuğu bizimkilere bırakıp balayına cıkmaya karar verdik. aslı hep ilk tanıştığımız otele gitmek istedi, bense yurt dışına gitmek istiyordum.

tak var gibi tartıştım kızla ve yurt dışına gitmeye ikna ettim.

ağzım tutulsaydıda demeyeydim yurt dışına gidelim

anasını gibeyim okumak için en ufak bir ışık aradım ama adam paragrafları zütümüze sokarcasına oyun oynamış.
pekekentin yavrusu.

dökme amk koktu

güç bela dizginledim kendimi, boxeri ölümüne tuttum elimle indiremesin diye. aslı şaşırdı birden ne oldu dedi. istemiyorum dedim , bu kadar ileri gitmemeliyiz dedim. iyide daha birşey yapmadık ki dedi.

gerçekten istemiyorum , çok bile ileriye gittik dedim. sadece kendim için değil, senin içinde en doğrusu bu olacak dedim. halbuki kıza tek bir muamele bile yapmamıştım, o paramparça edip dilimde eritmek istediğim amcığını bile görmemiştim daha. bu yüzden olsa gerek, aslı da çok ağır tepki verdi. gibtir git burdan öyleyse dedi. ama çok kızmıştı. ne yarak varsa koşturarak çıktım odadan. kendi odama gittim. ama kasıklarım öyle bir şişmişti ki sanki taşşaklarımda 5 kilo sperm varmışçasına bir ağrı vardı. hemen duşa girip osbirimi çektim, anasının amı gibi boşalmıştım. yatağa girer girmezde uyumuştum zaten

@30 sonra sen uyudun , uyandın. . .

amk züt etmeye çalışmayın hemen, diskoda pembeydi dedik yiğidim

şükürler olsun 2 ayı da atlattık. vatani görev bitmişti

ama kafamdaki beyaz saçlar feci şekilde çoğalmıştı.

neyse istanbula geldim artık. bebiş olmuş kocaman.

babam da o sıralar işten ayrılmış, yüklü bir tazminat almış. 1 aya kalmadan evlendik. evlilikte de hiç beklemediğim kadar bir takı ıvır zıvır getirisi oldu. baya bir rahatlattı bizi.

millet iş bulup evlenir, ben evleneyim gezeyim tozayım sora çalışırım diyordum.

bizim ev büyüktü, zaten ailenin tek cocuğuydum. o yüzden ev, kira falan durumlaryıla boğuşmaya gerek kalmadı.

aklımda, ruhumda aslıda kalmıştı bütün resmen liseli gibi aslıyı düşünüp durdum. hatta alanyada tekne turuna çıkmıştık, huur çocuğunun teki yüzünden dönüşte tekne bekleme yapmak zorunda kaldı diye as kalsın anasını gibecektim o cocuğun. bir an önce antalyaya otele geri dönmek istiyordum. ama daha alanya kalesine çıkartacaktım milleti, hay amk bugun nasıl geçerdi. neyse kısacık bir kale gezintisinden sonra, millete resim çekme falan fırsatı vermeden otobuse tıkıştırdım herkezi. geri dönmemiz lazımdı antalyaya.

alanya- antalya arası yaklaşık olarak 1 bucuk saat sürer, tam olarak bir bucuk saat boyunca hiç durmadan acaba aslıyı ikna edip bu gece birlikte olmalımıyız diye düşündüm. cevap basitti , bilemiyordum.

ama en kötü karar bile , kararsızlıktan iyi değil miydi. akşam saat 18.00 da otele gelmiştik nihayet. heyecanla aslıyı aramaya koyuldum

Yine gibemicek beyler okumayın gaymidir muallakmidir nası bi türdür anlamadım antalya - alanya arasıda 2.5 saat bin kurusu alanyadaydım bu sene sırp züte vurdum döndüm ama senin beynini gibim ben gay oğlan am züt meme bin

lan ruj pembeden kırmızıya döndü mantık hatası var

elimi yüzümü yıkadım, ellerim titrer oldu. kendimi biraz toparlayıp hemen aslıyı aradım.

hıçkırarak ağlıyordu, ilk defa aslı bu kadar çaresiz ve zayıftı. ben kem küm etmeye başladım.

sus dedi.

merak etme, senin söylemene gerek yok dedi. yarın hemen bi doktora gidip çocuğu aldıracam zaten rahat ol dedi.

beyler size ciddi söylüyorum ki, aklımın en uzak köşesinden bile aslıya ' o cocuğu aldırmalısın ' deme fikri gelmemişti. bunu bu kıza söylemek, dünyada yapabileceğim en büyük orosupu cocukluğuydu. zaten bunu diyecek birisi değildim.

canım sakin ol dedim, bu cocuğu sen tek başına yapmadın, sana böyle bir sorumluluk bırakamam dedim. komutanlarımla konuşum en kısa sürede yanına geleceğimi söyledim. yapılması gereken neyse onları yapacağımızı söyledim. ama kesinlikle o cocuğu aldırmak yok diye ekledim. onu rahatlatacak bir kaç şey daha söyledim. susmuştu ağlamıyordu. benim konuşmam bittikten sora gene başladı ağlamaya.

ama bu defa mutluluktan ağlıyordu, hissedebiliyordum. ben de ağlamağa başladım amk liseli gibiydim gene

edit : gibecem gözlerim doldu gene 5 dk müsade

biriciğim telefonu ağlayarak açtı, bana çok ihtiyacının olduğunu söyledi. ne yapacağını bilmez halde konuşuyordu. sanki piskolojisi bozulmuş gibiydi.

ne oldu dedim,

yaklaşık olarak 2 aylık hamileyim dedi,

ananı gibeyim o an ayaklarımın üstüne düştüm, bi an dünyayla bağlantım koptu, askerler geldi meraktan tamam iyiyim dedim. telefondan aslı sesleniyor ne oldu diye.

dedim eminmisin biriciğim, bu çok ciddi bir konu, şakaysa çok kızarım dedim.

şaka yapacak bir durumda değilim dedi.. hala şoktan kurtulamadım, dedim birazdan ben arıycam seni ve kapattım telefonu.

ne yapacağımı bilemez halde lavoboya doğru gidiyorum, kapıdan komutan girdi, gibleyen kim. ördek gibi paytakklayarak yürüdüm