bunu çok sık yapmam

ödev için ancak bugün uygun zaman bulabildim
iş çıkışı bursayı bilen bilir kent meydanına gittim. 7 gibi ordaydım. meydandaki alış veriş merkezine gittim. teknosaya gittim tansiyon aleti alacaktım zaten hem fiyatlarınada bakarım dedim. girdim bakıyorum ev ürünlerinin olduğu reyona. o reyonla ilgilenen kız telefonla konuşuyodu tamam dedim ben konuşurum bununla. ama kız konuşuyoda konuşuyo benimle ilgilenen yok. kıza bakarmısınız şu ürün hakkında bilgi alacaktım dedim. bi de bana eliyle 1 dk işareti yaptı kavaşe. sonra kapattı telefonu geldi yanıma evet buyurun dedi. küçümseyici bi gözle sizi buraya değil telefon reyonuna koymalıymışlar dedim. arkamı döndüm çıktım ordan. kodumun betası.

dışarı çıktım meydanın kenarlarında oturma yerlerinde bi kızın yanına oturdum. kıyafetinden belli kız içerdeki mağazalardan birinde çalışıyo dışarı sigara içmeye çıkmış. meydanda bazen kaykaylı liseliler kayar. üç beş hareket yaparlar kendilerindce. tam o sırada lavuğun biri düşer gibi oldu sendeledi baya ama düşmedi. herksin dikkati bi an oraya gitti. kıza tam ne kadar tehlikeli iş yapıyolar diyecektim laf ağazıma geldi ama demedim. çünkü bu tam üçüncü sınıf bir muhabbet olurdu. onun yerine ne kadar güzel ya çocuklar istediği gibi eğleniyo istediklerini yapıyolar baksana dedim. bu arada 1 hafta sonra 27 yaşına giricem pekekentler çok yaşlı değilim. kız evet ya dedi. o zamanlar her yaptığı işten ayrı bi zevk alıyodu insan dedi. bu muhabbetin üzerinden konuştuk kızın sigarsı bitti ama hemen gitmedi 1 2 dk daha muhabbetin bitmesini bekledi. sonra kibarca benim gitmem gerek dedi ve gitti.

iftar yaklaşınca yemek yemek için ucuz genelde öğrencilerin ve gittiği bir yere gittim. bilerek orayı seçtim çünkü tıklım tıklım olur belki o karmaşada yanına oturabilceğim kızlar filan bulurum diye gittim. gittim üst kata çıktım bi göz attım öyle bir masa yoktu. lavaboya girdim çıkıca bir daha baktım evet iki kız vardı bir masada ve oturucak çok az yer vardı. gittim oturabilirmiyim dedim isteksiz bir şekilde evet dediler. biri türbanlıydı kızların. kendi aralarında konuşuyolar. konuşmalarından anladım ki ingilizce öğretmliği bölümünde okuyolar. biraz onları dinledikten sonra ya ben bu ingilizceyi bir türlü öğrenemiyorum ne yapmam lazım dedim. başladılar anlatmaya ilk önce biraz çekinceliydiler ama sonra açıldılar. muhabbet güzel gitti ama bir türlü konuyu değiştiremedim. sonra iftar vakti geldi. yemekten sonra ben nerde kalıyosunuz filan muhabbetlerine girdim. birazda ordan konuştuk ama fazla konuşmadan kalktılar.

olum iyi güzel muhabbet ediyorum ama o bahsedilen kızlarla alay eden, onları güldüren muhabbeti bir türlü yapamıyorum lan bunu nasıl yapıcam

olum onu bunu boşverin de ben bu allison williams'a aşık oldum lan. ne kadar tatlı bir hatun ya.

hocam bundan sonra günlük tutmaya başladım her gün bu süreçte neler yaşadığımı not alıyorum

saha ödevi 2. tarih 09.08.2012 zaman iftardan sonra 21 suları

artık ilk saha ödevinden sonra keyfim yerine gelmişti. özgüvenle doluydum o yüzden köpekle iş bitirmekten vazgeçtim.

1-yine çıktım dışarı güzelyalı sahiline göztepe köprüsüne doğru yürüyordum denize doğru olan oturaklarda 4 tane kaşar kız oturmuş gülüşüyorlardı .bana baktıklarını farkettim. amk ne kaybederim yanlarında erkek yok bişe yok dedim. "iyi akşamlar bayanlar. son zamanlarda takıldığım kız yok gelin beraber bir şeyler içelim." bunu söyledikten sonra boşalmış gibi oldum. hayatımda ilk defa bu kadar cesur konuştuğumu hissettim. (bundan önce hocalarımı eleştirdiğimde cesur konuştuğumu zannederdim). "mal mısın bi gibtir git" cevabını aldım. soruyu sorarken 3-4 adım aramızda vardı sorduktan sonra iyice yaklaşmıştım."oh iyi oldu ben de uzaktan sizi insana benzetmiştim "dedim ve uzaklaştım. uzaklaşırken arkamdan "gerizekalı yha " , "sapık" gibi yorumları duydukça küfrettim. 4 kız 4 ayrı "gibtir". (4 puan eder kanımca)

2- ondan sonra döneyim dedim gece çalışır yarın daha kapsamlı bir şeyler düşünürüz dedim. dönerken güzelyalıda börgır king var bilenler bilir karşısında basket sahaları var 3-4 tane belediyenin küçük küçük. orda gördüm 2 kız basket oynuyordu yaşıtım gibiydiler. kafamda ampül çaktı. gideyim oynama ayağına dedim. gittim yanlarına "iyi akşamlar oynunuza katılabilir miyim ?"dedim. biri sordu "ne dersin selenay" diye, oda "oluuur" dedi. "21 oynayalım o zaman" dedi diğeri. (diğerinin adı da perihan ama peri de dedi) oynadık bi 20-25 dk. bu arada hangi okul, isimler, kaçıncı sınıf, nerde oturuyon , nba (bilgim az olmasına rağmen iyi pazarladım amk) gibi konulardan konuştuk. biri lise 2 ye(selenay) biri lise 3 e(peri) geçiyor. ben de lise 3 e geçtiğim için muhabbet iyiydi. ( liseli demeyin amk çok üzülüyorum). sonra peri "ben yoruldum bırakalım mı" dedi ben de "ohoo hemen yoruldun" dedim. (halbuki ayakta zor duruyorum la) "isterseniz gelin börgıra birer milkşeyk içelim" dedim. (3 yıldır börgırı boykot ediyordum. karı kız beni bozdu amk. ama hala gitmedim sonuçta). bakıştılar önce " yok saol bizim eve gitmemiz lazım, selenayın insülinini alması gerekiyor" dedi. "ben de geçmiş olsun hadi iyi geceler dedim" ve eve döndüm. ( burda karışıklık var reddedilmedim ya oyna kabul ettiler , selanayın şekeri olmasaydı kabul etçeklerdi bunların puanını sen hesaplarsan üstadım ben de öğreniyim)