Öncelikle selamun aleyküm beyler. Birkaç kardeşim bile faydalansa bu yazıdan benim için kârdır. Başlıyoruz...

En son ne zaman ailenizden birine seni seviyorum dediniz?

En son ne zaman bir arkadaşınızla katıla katıla güldünüz?

En son ne zaman evrendeki yerinizi sorguladınız?

Peki en son ne zaman kendinizle ciddi anlamda gurur duydunuz?

Ya en son ne zaman bir şeyi başardın? Soruyorum size ..?

Sizin yerinize cevap vereyim. Çoğunuz hatırlamıyorsunuz bile. Bakın beyler burda sizi sorguya çekmeye gelmedim. Ama bir düşünün evrenin büyüklüğünü. Siz bu evrende nesiniz? Açıkçası milyarlarca yıllık evrende genel olarak 70-80 yıllık biyolojik artıktan başka bişe değiliz. Bunun bu kadar basit olması canınızı sıktı dimi? Ama bunda utanacak sıkılacak ne var. Sen o 70-80 yıl gibi kısa bir zamanı ciddi manada bir "artık" gibi mi geçireceksin? Cidden bunu sorun kendinize bunu ister mi kimse? Bakın az önce şehit haberi geldi. Onlar gencecik yaşlarında bizim için bakın bu basit değil bizim için can verdiler ruhları şâd olsun... Bu sebeple bu yazıyı okuduktan sonra kimse normal basit bir artık olarak yaşamasın. Gidin annenize sarılın ne bilim babanızın elini öpün onlar yoksa küçük bir çocuğa çikolata alın lan. Ama basit bir hayvan gibi yiyip içip kıçınızı devirmeyin. Bir farkınız neşeniz duruşunuz görüşünüz olsun. Bakın emin olun annenize sarılmaktan erkiliyorsanız şayet. Büyüyünce mezarını öperken pişman olmak istemiyorsanız bu yazıyı okuduktan sonra ne kadar utansan da sıkılsan da annene sarıl. O zaman güzel bir hayatın başlangıcı olacaktır. Yazılarımın devamı gelicek şimdilik eyvallah sağlıcakla kalın.