Edit:Hikaye bitmiştir. Okuduğunuz için teşekkür ederim.

Okadar hikaye okudum belki doğru belki yanlış bu hikayeyede inanmak zorunda değilsiniz. Bu fasılları kısa tutarak başlıyorum.

1997 yılının kasımı ayının 19unda doğdum. Aslında olay tamda doğduğum gün başlıyor.
Köyümüzün bahçesindeki incir ağacının altında dünyaya geldim. Rahmetli ananem cinli insanları tedavi edermiş. Incir ağacının altına işeyen ve ya zarar veren biri olursa cinler ona musallat olur demişti.
O gün o ağacın altında doğduğumdan beri hayatım mahvoldu, sürekli izleniyormuş gibi hissediyordum.

Bir gün banyo yaparken kadın sesine benzeyen bir kahkaha duydum. Sanki biri beni izliyor ve kıkır kıkır gülüyordu. Çok korkunç ve insanlara ait olmadığını düşündüğüm bir sesti. Hemen havluya dolandım o karanlıkta. O an karşımda bir suret gördüm ve kapıya koştum. Duşa girerken kilitlediğim kapıyı açamadım ve arkamda bir şey hissettim kas katı kesildim damarlarım patlayacak gibi olmuştu.
Uyandım herkes karşımda bana bakıyor. Olanları anlattım güldüler yataktan kalkmak için hamle yaptım fakat sol tarafım hareket etmiyordu yok olmuyordu. Felç geçirmiştim.

Akşemleyin dışarı çıktım ahırdan alacaklarım vardi. Birden arabadan 2 kişi indi ve beni arabaya soktular bağıramadım ağzımı yüzümü kapattılar. Konuşuyorum, ses çıkarmadan arabayı sürüyor. Beni dağ evi gibi yıkık harebe bir yere zütürdüler. Elim kolum. bağlı vaziyette sandalyeye oturttular. Korkudan her yanım titriyordu sorular soruyordum. O sırada adamlardan biri zarar vermiycez sadece istediğimizi alıcaz dedi. Ne istiyorsunuz benden dedim. Adam, duyduğuma göre dedenler çok zenginmis. Karşılığında para istiycez dedi. Ben donum kaldım.
Dedemler çok fakir insanlar onda para ne gezer. Ses etmedim o sırada telefonla başka birini aradılar. Çocuk elimizde. Adam o benim torunum değil yanlış kişiyi kaçırdınız dedi ve kaapttı.
Ikinci defa felç grçirmeye hiç niyetim yoktu. Adamlar napcazlan bıraksak jandarmaya ötecek öldürsek başımıza bela. Ben yalvarıyordumki o sırada bir ses duyduk.

Felçli geçirdiğim zamanlar hayatımın en zor zamanlarıydı dersem sanırım abartmış olmam. Benimle uğraşan beni izleyen varlıklar olduğundan adım kadar emindim geceleri yanımda olduklarını hissedebiliyordum. Her gece fısıltı sesleri duyardım bildiğim tüm duaları okumaktan başka bir şey gelmiyordu elimden.

Taki bir hocaya gidene kadar. Sorunlarımı çözücekmiydi dahamı kötü olacaktı yada bir işe yaramaz ise bana ne olacaktı. Hacı hoca işlerini pek seven biri değilim beyler ama elinizdeki tek mantıklı şey bu oluyor. Her neyse hocaya gittik hoca felcin sebebini içindeki cinlerden dolayı dedi. Ben klagib hoca yalanı para için uydurduğu bir şey zannettim. Bir seans yaptı orasını hatırlamıyorum fakat canımın yandığını iç organlarimın patlıycak gibi olması ve kıvrandığımi hatırlıyorum.

bilader napıyorsun korktum amk

Artık canıma tak etmişti, bu cinin veya cinlerin benden ne istediklerini öğrenmek en azından dertlerini öğrenmek istiyordum.
Ev boştu tüm odalar karanlıktı mum, ayna soğan kabuğu ve birazda saman getirdim. Öğrendiklerime göre cinler saman soğan falan yer bunları para olarak kullanırmış. Bu olaylardan sonra iyi bu konuları araştırmaya başlamiş kendimce çözüm yolları arıyor bilgi topluyordum. Kendime göre uyguladığım bir seanstı ama zaten cin desem yanımdalardı zaten hissedebiliyordum.

Mumları hazırladım, aynaya bakarak cin çağırma duası okumaya başladım. Aslında gözlerime çok bakmamaya çalışıyordum çünkü aynaya çok bakan bir insan bir süre sonra akıl sağlığı bozulurmuş bende kaldıysa tabi. Bir kıpırtı duydum, arapçamı ibranicemiydi buraya telaffuz edemiyorum feci karışıktı.

O geldi...

Uyandım. Hareket ettiğimi gördüğümde yeniden doğmuş gibi oldum. Hani hastalanmadan önce sağlığımızın değerini bilmeyiz ya sol kolumu hareket ettirmek beni bu kadar mutlu ediceği aklımdan geçmezdi ve düşünemiyeceğim bile garip olaylar beni bekliyordu.

Tam sevinçten uçacaktımki hoca çok ciddi bir ses tonuyla "Euzu bikelimatillahittamağammeti min şerril ma halak" dedi 5 kere.
Hocam beni nasıl kurtardınız bu beladan dedim içindeki cinleri çıkardım felcin sebebide buymuş demekki dedi.
Eve gittim şükür namazı kılacaktım bu olaylardan sonra çok etkilenmiştim. Abdest alacaktımki ne göreyim yatak odamda siyah bir duman. Noyulannn diye bağırdım ve "yevmul hamis" diye bir ses çıktı. O sırada çığlık attım ve duman kayboldu havaya karışıp birden gitti. Perşembe anldıbına geliyordu perşembe akşamı ne olacaktıki ne anlama geliyordu.

Kalbim hızlı atiyor ağzımı oynatamıyordum. Karşımda ayna vardı baktım ki aman Allah im ağzım biraz yamulmuştu konuşamıyir ağlayamıyordum. Karabasanmı geldi acaba dedim ve o iğrenç kıkırdamaları tekrar duydum.

O an duygularimı tahmin edemezsiniz sanki beynim ele geçirilmiş dua etmem engelleniyordu. Odamın kapısı açıldı odaya annem girdi. Ama beni görmüyordu bağıracak gibi oldum ama sesim çıkmıyordu. Oturur vaziyetteydim ayna tam karşımdaydı. Yavaşça geldi yanıma dudakları simsiyahtı. Korktum gözlerimi kapatamıyordum titriyordum bedenimi tutuyorlardı sanki. Aynayı aldı önce yüzümü göreceğim şekilde tuttu ve sinirle duvara attı aynayı. "Inneke meyyitun ve-innehum meyyitun" dedi. Hiç şüphesiz sende öleceksin onlarda anldıbına geliyordu.

Her yer ayna kırıklarıyla doldu okadar alışmıştımki artık sinirlerim boşaldı bu illetten kurtulmak dışında başka bir şey istemiyordum artık.
Uyandım rüyamıydı bunlar hayır cam kırıkları ve kolumdaki kegibleri duruyordu bir parçası derin kesmiş faça gibi duruyordu hala izi var.

Kelimeler kifayetsiz kaldı artık. Odamda ayanaya bakıyor tamamen bitmiştim. Elime bir defter aldım günlük yazacaktım. Ancak böyle içimi dökebilirdim.

"Benden ne istiyorsun, senelerdir hayatımla oynuyorsun. Günlerdir uyuyamıyorum fısıldamaların kıkırdayışların. Yanımda seni hissetmem. Şuan bile" göz yaşlarım kağın sayfalarında ufak çukurlar açıyordu. "Beni yavaş yavaş öldürüyorsun en kötüsüde sevdiklerime zarar vermen ve sebebi sensin"

Sabah oldu, kolidorda oturdum o mendil ile annemin uyanmasını bekledim sabah ezanına kadar. Sabah ezanı okunurken tüylerim diken diken oluyor kaçmak istiyorum, duymak istemiyordum. Kalp atışlarım hızlandı nefesim kesilecek gibi oldu. O anda annem geldi ne işin var burda oğlum dedi.
Mendili gösterip bunu bana sen verdin dedim. Annem " ne, nasıl bunu sana ben vermedim. Delimiyim ben" dedi. Ve babamın sesiyle tartışmamıza ara verdik.
Canı çıkarcasına bağırıyordu. Yatak odasına koştuk beraber, babam kıvranırcasına elini tutuyordu baş parmağı kegibti kanlar akıyordu.

Babamı izliyordum parmağı yoktu suçluluk duygusu kapladı her yanımı. Yanıma gelen annemin kılığında bir şeydi ama kendi neden yaptı ?
Hocanın yanına gittim olanları sorduğumda başıma büyük bela aldığımı söyledi.
Annem incir ağacının altında beni doğururken istemeden bir cinnianın çocuğunu bilmeden öldürdüğünü söyledi. Nasıl diye sorduğumda, fazla derine inmemeli bu olayın hemen çözülmesi gerektiğini söyledi.

Akşam zifiri karanlık yarım saat geçmesine rağmen hoca falan yoktu ortalıkta. Cama bakmamaya çalışıyorum ama gözlerim inatla cama bakmak istiyordu. Odanın bir köşesine oturup ailemi düşünmeye düştüğüm durumu düşünmeye başladım. Derin düşüncelere dalmiştimki cama birinin vurmasıyla irkildim.
Gittikçe hızlanarak vuruyor ben göreceğik şeyden korkmaktan bakmaya cesaret edemiyordum başımı önüme eğip korkudan ağlamaya başladım seslerden sonra. "Allah rızası için kapıyı aç ben anneannen seni almaya geldim ". Ayağa kalktım ve bunların gerçek olmadığına inandırmaya çalışırken kendimi hayal bunlar diye bağırmaya başladım aklımı kaçırıyordum artık. Daha fazla dayanamadım ve perdeyi aralayıp gördüklerim karşısında tekrar şok oldum. Yüzüdenki damarlar çatlamış gözlerinin içi simsiyah ve siyah bir örtü bürünmüştü. Perdeyi çekmeye elim bile varmadı geriye doğru atarak kendimi düştüm. Dua okuyacaktım fakat korkudan her şey birbirine karışıyor ve unutuyordum. O anda kapı açıldı...

Olayları iyice kabullenmiş yavaş yavaş teslim oluyor, ruhumun zayıfladığını enerjimin azaldığını hissediyordum. Gerekli olmadıkça odamdan çıkmıyordum.
Yine bir gün odamda otururken, telaşlı bir şekil de babam odaya girdi.
Yanında ki hocayı göstererek ''hocam oğlum bu" dedi. Bense şaşkın bakışlarla hoca ile göz göze geldim.
Hoca bir şeyler okumaya başladı bense beynime iğne batırılırcasına acı çekmeye kulaklarımı tuttuğumu ve bayıldığımı hatırlıyorum sadece.
Uyandığımda babam ve annem yanımdaydı. Annem ağlıyordu hoca da kağıtlara bir şeyler yazıyordu. Noldu diye seslendim hepsi birden dönüp bana baktı. Annem sarılıp " oğlum noldu sana böyle" diye ağlıyordu.
Kollarımdaki ip izlerini ve acısını fark etmem uzun sürmedi. Olanları hocadan duyduğumda kendi halime hiç bu kadar üzülmemiştim.
Hoca bana yaşı ve boğuk sesi ile "odaya girdiğimde dua okumaya başladım ve sen baban ve bana saldırdın. Seni bağlamak zorunda kaldık." dedi. Kendimde değilken yaptığım şeylerin en özet halini anlatmiştı sanırım. Daha sonra babamı detaylı anlatması için ısrar ettim.
Babam, bana ait olmayan bir sesle küfürler ettiğimi annemden nefret ettiğimi ve "sen benim çocuğumu aldın bende senin alacağım " dediğini dedi. Annem bu yüzden ağlıyor kendini suçlu görüyordu.

Ayağa kalktım ve dışarı baktım etraf sakindi sokakta oturan bir köpek vardı, birden durup bana bakıp havlamaya başladı. Sağıma soluma baktım başkası varmı diye, hayır bana havlıyordu.
Allah im noluyor artık uyanmak istiyorum dedim. Köpeğin gözleri çok büyüktü manalı bakıyor ve haykırırcasına havliyordu.
Arkamı dönmemle annemi görmem bir oldu "ah sen burdamıydın niye sessizce geldin" derken bile titreyerek konuşuyordum. "Al getirdim oğlum " dedi ve gitti. Ne getirdin bile diyemedim çünkü şaşkın bir şekilde bakıyordum ne getirdin , ne istedim der gibi.
Elime mendil verdi felaket kokuyordu, yumuşak bir şey açtım ve, lanet olsun demem bir oldu. Allah kahretsin bu ne anne ne yapıyorsun diye bağırdım. Yere attım ve söylenerek annemin yanına gittim. Ve beynimden vurulmuş sözü bu anı anlatabilecek en iyi söz sanırım.
Annem uyuyordu...

Iyice yalnızlaşmam ve olaylar yüzünden depresyona girmiştim. Odamdan çıkmıyor hocayla konuşmuyordum haliyla kapımızda mühürlenmemişti.
Onlar benle konuşuyor ama dikkate almıyordum bu duruma alışmaya başlamıştım. Tuvalete gittim tıkırdama sesleri, kapıya vurma sesleri duydum. Dişarı çıkmiştım haftalar sonra, ezan okundu ben yine kulaklarımı tıkadım. Hocaya rastladım.

B:Hocam hakkınızı helal edin sizide uğraştırdım.
H:Hala devam ediyormu
B:...
H:Gel. mühürleyelim- kurtul şu illetten.

Belki çölüntülüğümü, depresyonda olduğumu anlamiş son kez yardım etmek istemişti. Kapımız artık mühürlenmişti.
Artık huzurluydum tuvalete rahat gidebiliyor akşam rahat yatıyor, sabah dinç kalkıyor kahvaltımızı yapıyorduk ailecek huzurluyduk derken bir gün kapının çatladığını duvar kısmından hava aldığını yenilenmesi gerektiğine karar vermişti babam.
1 yıl geçmişti aklımızın ucundan bile geçmiyordu cinler geçip gittiğini düşünüyorduk veya öyle olmasına inanmak istedik.
Ustalar kapıyı değiştirip duvarıda onardılar.

Hocanın ölümü ile güne uyandım.

Geçen sene universiteye başladım. Olaylar iyice azalmiş hatta neredeyse bir kaç kabus dışında bitmişti. Kabusları bozulan pgibolojimin bana bıraktığı hediye olarak sanıyordum ama değilmiş.

Yurda yerleştim burda 2 arkadaşım oldu. Mehmet ve mücahit. Kısaca başo ve müco derdik her zaman yanımda olan 2 adamdı. Birlikte yurttan kaçar çarşıya iner cafelere giderdik. Bir gün yine kaçmıştık, yurda gizli gizli girmeye çalışıyorduk çatıdan. Benim bir anda acayip bir şekilde tuvaletim geldi, duvardan aşağı işeyip koşarak arkadaşlara yetiştim ve o gece...
Sabaha karşı uyandım mescitten içeri girdim ve karşımda 3 tane yaşlı insan ve kucaklarında 3 bebek sallıyorlardı.
Koşarak odama gittim ve mücoyu kaldırmaya çalıştım. Kalktı sanki zaten uyanıkmış gibi "ne var" dedi. Ben mücoya hiç bakmadan kolidoru gösteriyordumki müco geri yatmış ve başı yastıkta değil ayakları yastıkdaydı. Sanırım bu beni gördüklerimden sonra daha çok korkutmuştu. Işıkları kapatmadan yatağıma geçip yorganımı çektim.
Iniltiler ve arapça mı ibranicemi olduğunu çözemediğim fısıltılar yaklaşıyordu. Işığin kararması ile battaniyemin altından karşımda bir şeyin dikildiğini fark edebiliyordum.

Olanların üzerimde yarattığı yoğun duygular ile yine uyumuş veya bayılmıştım.

Sabah ezanı ile uyandım. Ezanı dinlerken bir şey fark ettim artık ezan sesi bana rahatsızlık vermiyordu ve artık 20 kilo hafiflemişçesine rahattım ve karşımda bir köy kahvaltısı vardı hoca "nasılsıne evladım" dedi. Gayet enerjik ve iyiyim dedim. Hoca "5 gündür yatıyor sadece yemek ve tuvalete gittiğimi ama korkmamamı bu tedavinin belirtisi olduğunu söyledi. Ve kahvaltımızı yaparken devam etti"şimdi sana bir muska yazacağım sadece banyoda çıkar boy abdestsiz sakın dolaşma" dedi. Kahvaltımızı yapıp muskayı aldım ve evime gittim. Annem babamı hiç bu kadar mutlu görmemiştim. Oturduk birlikte çay içtik. Olaylar azalmiş hatta nerede ise bitmişti yada ben öyle sanıyordum.

Sen kimsin diye bağırdım kafamı kaldırmadan. Ve hocanin benim evladım noldu demesiyle ferahladım. Olanları anlatmaya başlamadan "biliyorum"dedi. Kadının yüzüne baktınmı dedi. Evet anneannemdi ama çok korkunçtu yüzü dedim.

Sana bu yüzden dikkatli olmanı dedim dedi. Şimdi elini getir 3 tane ine batıracağım dedi. Hayatımda görmedidiğim ritüeller uyguladı. Kapı çaldı o sırada babam gelmiş meraktan noldu hocam dedi kaçırılma olayından 1 ay geçti oğlumun neyi var dedi. Neden peşini bırakmıyor bu illet dedi. Babamı öyle görünce içim. parçalandı ve gözlerim doldu. Hoca Allah in izniyle iyileşecek dedi. O gece seans bitmişti babamla eve gittik, annemin suratı bembayaz olmuştu noldu sana dedik..

Kahve yapıyodum oğlum birden kahve döküldü çekmecelerden sesler geliyordu, dua okuyunca kesildi, iyi saatte olsunlar, dedi.

Gece saat 3:00 (cinlerin en aktif olduğu saat.)

Ateşler içinde uyandım...

Müco bu konularda benden daha iyidi daha çok şey bilirdi. Kalp gözü açıkmı desem öyle bir şeydi hissiyatı güçlüydü. Olayı ona anlatmayı doğru buldum ama yinede yayılmasından çok korkuyordum.
Mücoya anlattım. Anlatırken müconun gözlerindeki korkuyu görebiliyordum anlattıklarımı can kulağıyla dinliyordu. Her seyi anlattım.
Müco "Sen onun çocuğunu nasıl öldürdün ki " dedi. Bilmiyorum dedim. Ama biraz olayları yorumlayınca varlığın benle uğraşmasının sebebinin anneme acı çektirmek olduğunu anlamiştık. Çocuğunu annem öldürmüştü ama nasıl.
Bu sırrı başo muco ve benden başkası bilmeyecekti. Birlikte araştırmaya başladık bir cevap arıyorduk. O gün çok bitkindim olayları anlatmak beni çok yoruyordu.
Uykuya dalmıştım.
Ter ve çığlıklar içinde uyandım.

HE AMK YASANDI TAMAM

"Konuş benimle cin adınne ,hangi kabiledensin."
- Benim adım ***, *** kabilesindenim.
" peki benden ne istiyorsun, ses ver bana bir şey söyle."
-çocuğumu öldürdün buna sen sebep oldun aynı acıyı annende tadıcak.

Arapça bilmememe rağmen dediklerini anlıyor türkçe cevap veriyordum. Kurduğumuz iletişim kesinlikle fiziksel ses dalgaları veya işitmeye dayalı bir yol değildi gerçekten çok garipti.

Şekerim düşmüş gibi oldum, sustum. Uzun süre ses gelmedi ışığı açmamla ampülün patlaması bir oldu. Korkudan tekrar yere düştüm. Saman ve diger malzemeleri camdan aşağı atıp hocanın evine koşmaya başladım.
Yolda gördüm hocayı. " hocam?"
Benden uzak dur dedi. Benden habersiz cin cağırdığını biliyorum. Çok tehlikeli bir iş yaptın. Kapı mührü hazırdı bana neden sormadın, ya sana zarar verselerdi dedi. Vermediler ama dedim. Hocada üzülerek en son babanın parmağını kestiler dedi.

Bu arada bu olaylar gelişirken herkesten bana daha yakın sevgilim gülsenemdende ayrılmıştım haklıydida annem babam bile doğru düzgün yaklaşamıyordu bana çevremdeki herkes uzaklaşıyordu benden git gide yalnızlaşıyordum.

"Yevmul hamis" diye. Ormanlık, yer herkes altına sıçacak vaziyette. Nolur çözün beni bana musallat olan cin bu, benim için geldi dedim. O sırada kapı çaldı, yevml hamis diye nefret li ve derinden bir ses kulaklaramız gitmişti. Doğruya o gün perşembeydi. Kapı hala çalıyordu adam açtı ve ne çıksın. Büyük şaşkınlık içerisindeyim.

Hoca tam karşımızdaydı. Gelip bana yardım etti iplerimi çözdü herkes kala kalmiştı. Tam hocayla çıkacakken tutup, bir yere gidemezsiniz bizi şikayet edeceksiniz demi dedi. Hoca bunun sırası değil başımiz belada onun için geldiler yardıma ihtiyacı var dedi.

Hocanın evine gelmiştik. içinde değil ama musallat olmuşlar sana evinede girer bu mahlukatlar dedi. Hoca evimin kapısını mühürleyecekti. Bende bir süre ve acileyeti olmadıkça çıkmayacaktım.

Hoca bana burada dur mühür için bir kaç şey alacağım dedi ve ekledi, ne olursa olsun kim olursa olsun cama yaklaşma ve ses duyarsan endişelenme dedi ve gitti.