- 3.
-
2.
+1Karanlık gecenin dar sokaklarında geniş hayaller kurduk hep
Çıkmaz sokaklarda ileriyi düşledik ,
Varsayımlar yarattık yoklukların kadercil boşluklarında
Bir umut yitirip , bin düş düşledik ziyan aklımızla
Kargaşaya boğulduk sakin manzaralarda
Kalabalıklarda seyir ettik yalnızlığımıza çarpa çarpa
Ama bir yer bulamadık heyecanımıza
Çocuksu umutlara mesken edemedik hiç bir kaldırım taşını
Tebeşir yalnızlığında sekerken yüreğimiz
Hiç bir ara sokakta rastlamadık huzurun heybetli rüzgârına
Eskiden olsa saçımızı tarardı fakir kazanımlar
Kolumuza girerdi bir ağacın gölgesinde yeşeren serinlik
insanlık biriktirip , vefa toplardık dizi yırtık çocukluğumuza
Akşamları terli uyurduk
Yarını bir topun peşinden koşarak beklerdik hatta
Ama bilmezdik yalan sevmeleri
Geceden kaçmak akıl kârı değildi
Bir düşünce acıyacak sanırdık canımız
Bir de sevdiklerimiz düşünce.
Sonra bir sabah çığlığında yitirdik masmavi çocukluğu
Yere düşen bir kavanozun içindeki bilyeler gibi savrulduk etrafa .
Sevdik aynı çocuksu , aynı çamurlu bedenimizle
Ama geç oldu artık her şeye
Her gün biraz daha öldük -
-
1.
0Hahahahahaa eyw pnp
azer dinliyorum yazma silmiş -
2.
0Beyler gönül koyarım ama
-
3.
0Sen brah bu isleri
-
4.
+2Koyma herkes görsün bilsin istedim.
diğerleri 2 -
1.
-
1.
+3 -1Karanlık gecenin dar sokaklarında geniş hayaller kurduk hep
Çıkmaz sokaklarda ileriyi düşledik ,
Varsayımlar yarattık yoklukların kadercil boşluklarında
Bir umut yitirip , bin düş düşledik ziyan aklımızla
Kargaşaya boğulduk sakin manzaralarda
Kalabalıklarda seyir ettik yalnızlığımıza çarpa çarpa
Ama bir yer bulamadık heyecanımıza
Çocuksu umutlara mesken edemedik hiç bir kaldırım taşını
Tebeşir yalnızlığında sekerken yüreğimiz
Hiç bir ara sokakta rastlamadık huzurun heybetli rüzgârına
Eskiden olsa saçımızı tarardı fakir kazanımlar
Kolumuza girerdi bir ağacın gölgesinde yeşeren serinlik
insanlık biriktirip , vefa toplardık dizi yırtık çocukluğumuza
Akşamları terli uyurduk
Yarını bir topun peşinden koşarak beklerdik hatta
Ama bilmezdik yalan sevmeleri
Geceden kaçmak akıl kârı değildi
Bir düşünce acıyacak sanırdık canımız
Bir de sevdiklerimiz düşünce.
Sonra bir sabah çığlığında yitirdik masmavi çocukluğu
Yere düşen bir kavanozun içindeki bilyeler gibi savrulduk etrafa .
Sevdik aynı çocuksu , aynı çamurlu bedenimizle
Ama geç oldu artık her şeye
Her gün biraz daha öldük
Lütfen sadece alakalı başlıkları buraya açın.
altincinin twitter hesabı ;
https://twitter.com/kultursanatinci