+4
-1
Yıllar yıllar önce, AKP’nin iktidar olmadığı zamanlar.
Sabah erken kalkıp televizyonda çizgi film izleme ritüelini gerçekleştirdikten sonra sokağa attım kendimi. Havada güzel bir Eylül esintisi vardı. Arkadaşlar çoktan sokağa çıkıp futbol topuyla antrenman yapmaya başlamışlardı bile. Benim gelmemle iki takım halinde maç yapmaya başladık.
O günlerde çapraz yan bağlarımda bir sorun vardı, hafif sekerek oynuyordum. Sakatlığın getirdiği bir formsuzluk da söz konusuydu tabi. Maça kötü başladık kalemizde gördüğümüz iki gol takımı demoralize etmiştir. Ben forvet mevkiinde oynadığım için defanstaki arkadaşlar bana gol atmam konusunda ısrarcı bakışlar atıyordu. Nihayetinde üç-dört net gol pozisyonunu cömertçe harcadıktan sonra bu ısrarcı bakışlar yerini sinkaflı küfürlere bırakmıştı. Küfürleri işitmemek için defansa pek yardıma gitmiyordum.
Karşı takımın kalecisiyle omuz omuza vermiş bizim kalemizde yaşanan gol girişimini izlerken bir anda topu havada bana doğru gelirken gördüm. Topun iniş yapacağı noktaya doğru kendimi konumlandırmaya çalışırken, bir yandan da birazdan şutu kalecinin hangi tarafına atacağımı düşünüyordum. Havadan süzülerek inen topu göğsümde yumuşattıktan sonra tüm gücümle topa vurdum. Topun kalecinin solundan ağlara gitmesini beklerken, biraz ilerideki bakkalın önünde duran cips rafına doğru hızla yol aldığını gördüm. Birkaç saniyeliğini sahadaki herkes gözünü yummuştu. Gözlerimizi açtığımızda yerde rehavetle yatan cips paketlerinin yanında kasvetli bir bakış savuran Bakkal Amca’yı gördük. Sahadakiler derhal bu kötü şutun sahibinin benim olduğunu söylediler. Bakkal Amca’yla göz göze geldik. Havadaki güzel eylül esintisi yerini eşi ancak Arizona’da görülebilecek şiddetli bir kum fırtınasına bırakacak gibiydi. Bakkal amca kasvetli bakışına gözlerini yumarak biraz ara verdi. Gözlerini açtığında tekrar bana bakmaya başladı ve;
‘’Bunu bir daha yapma Gelevera Deresi. ‘’ Dedi.
Ben de ‘’Tamam’’ demekle yetinip, omuzlarımı düşürüp eve doğru yürümeye başladım.
Bakkal Amca’nın sözünü dinledim, o gün futbolu bıraktım.
Zaten sakattım…