bundan seneleer önce

çok ufaktım o zamanlar. 11, 12 yaşlarında falan vardım.

eve 2 tane kuş almıştım. bir tanesi amlı, bir tanesi de erkekti. tabii ben bunların çifleşmesi için kafesin içinde ufak bir yer yapmıştım, küçük bir kutu gibi.

işte bunları alıp kutunun içine koyuyordum, sonra bunlar kutuya falan alıştı tabii. sonra kendileri girmeye başladılar kutunun içine. bu şekilde 1 ay falan sürdü bu olay. bir gün canım sıkıldı, kuşun bir tanesini aldım elime, mutfağa gittim, buzdolabının buzluk bölümünü açtım, ve kuş içine soktum, ama kuşu elimde tutuyordum. sonra kuş bir kaç kez dolabın buz gibi olan yerlerini gagaladı falan, sonra bir baktım gözleri gitmeye başladı, yavaş yavaş kafası düşmeye başladı ve ellerimde öldü ufacık kuş.. o sırada annemler de diğer oda da oturuyorlardı, hemen onlar görmemesi için kuşun ölüsünü alıp yine kafesteki kutunun içine koydum. ve kafesteki diğer kuş yaşıyordu, sonra yaşayan kuş 2, 3 hafta boyunca kutunun içine giriyor çıkıyor falan derken, ondan da ses kesildi. sonra bir baktım o da kutunun içine girmiş ve ölmüş...

ama tabii olay ben çocukken ve gerizekalı ilk okulluyken olmuştu..

o günden kendime hep katil katil! dedim.

o kuşun bir tanesini öldürdüğümü kimse bilmiyor. ama normalde çok soğuk kanlı biriyim. bunu ailem de biliyor, annem bana hep,
sen osmanlı zamanın da yaşasaydın, kesin cellat olurdun diyor.

:(

ben iyi biriyim ama. kötü biri değilim. sadece adaletliyim.

@2 savar...

demek o kadar lanetli biriyim ki, burada bile giblenmedim...

@13 hayır moruk