bundan 11 yıl önce bugün gece naptınız

15 yaşındaydim parkta arklarla kaldik depremden sonra garipti.

ben ankaradaydm. annem uyandırdı. evden çıktık. 3 dakka sonra eve girdik. bi gibim olmadı. kopan parçalanan bişey de olmadı. sadece sallanmış

@19 tabi anne karnında olduğun için

@20 hiç bi yer sallanmadımı salak

@24 yok lan 9 filandım ben o gün.

@25 geçmiş olsun (bu gizli uptur)

@26 nasıl umrumda olmuyo nerde yaşıyosunuz amk

@29 bu laf banaysa ben taşak geçmek için açmadım bu başlığı

7 yaşımdaydım züt korkusundan 3 gün dışarıda çakıl taşlarının üstünde yattık 3 gün sonunda ne sırt kaldı ne bel

izmirdeydim yatıyordum . sabah bi kalktım elektrikler yok nolduğunu anlamak için tansaşa gittim orda gördüm .

not: tanşas ta jeneratör var

ozamanlar giresundaydım, sabah annemin ağlama sesine uyandım, tvde helikopter yıkılmış evleri çekiyordu. teyzemlerde istanbuldaydı. onlara bir türlü ulaşamadık. 2 saat sonra teyzemler herşeyden habersiz bize süpriz yaptılar ve giresuna geldiler. temdeki yıkılan köprüyü hatırlıyorsunuzdur hani otobüs altında kalmıştı. teyzemler o köprünün altından geçip geldiler. hala o günlerden hatırladığım en önemli anı, kurtarma ekibinin sesimi duyan varmı deyişi. onu hiç unutamam. ölenlere allahtan rahmet dilerim.

özet mözet yok amk isteyen okur isteyen okumaz

@24 dıbına koyim izmit nere antalya nere, komple türkiye nin elektrikleri kesmişlerdi sanırsam

iki gün önce adapazarı'ndan istanbul'a dönmüştük amk

o zamana kadar gördüğüm tek büyük deprem olduğu için pek panik yapmadım, üstümü başımı bi güzel giyinip saçlarımı jöleledikten sonra dışarı çıktım. o zamanlar jöleleyecek saçlarım vardı. vay mnskym, yaşlandık be.

uyuyordum
çok sıcaktı
vitrin sallanmaya başladığında uyandım çarşafa dolanıp deprem durana kadar bekledim
annem ve kardeşim birbirlerine sarılmış ağlıyorlardı
sanki çok uzun saatler sürdü
sonrasını hatırlamak istemiyorum

kısa dönem askerdim. ağrı 12. mekanize piyade tugayı.

ankara sallandı beşik gibi amk marmara da ne oldu hala aklım almıyor

@2 acı konuşmuş

yazlıktayız silivri civarında..o yıllarda saat 3 te içmiyordum uyuyordum tabiki küçüktüm..
kardeşim geldi uyandırmaya calısıo.. sallantı nasıl iyi geldiyse yataktan kalkmıyorum..
deprem bitmiş bende zoraki kalktım noldu diye soruyorum millete.. milletin dili tutulmuş cevaplayan yok.
en sonunda biri deprem oldugunu soyledı.. benim cevap şu..iyi bitmiş eve gidip uyucam ben..
tabiki bırakmadılar.. parkın çimlerinde uyudum o gece..

harp okulundaki arkadaşlarla beraber kurtarma çalışmaları için yalova değirmendere'ye inmiştik.

amk manıtayla kavga etmıstm o akşam çok gergindim...

sıcaktan gece ablama sataştım bıde onunla kavga ediyoduk o sıra, ozamanlar 9-10 yaşlarındayız ranza vardı orda yatıyoduk ben yukardaydım ablam bağırdı sallama yatağı dıye bende sen sallama dedim kalktı tokat attı bende aşşa ındım gırıştım buna tekme tokat

sonra babam geldi..

naapıyonuz lan deprem oluyo çıkın çabuk dışarı dedi

10 yaşındayım ama dal daşşak dışarı çıkamıyorum bi karizmamız var sonuçta.. elektriklerde kegib

açtım dolabı kıyafet aradım dıbına koım

o gece kıyafetle dışarı çıkan bi ben vardım heralde !

bide hatırladığım kötü bi anıda sabaha karşı amcamlardan haber alamayıp avcılara giderken yol boyunca 7-8 tane evin çığlıklar eşliğinde yıkıldğını görmüştüm çok etkilemişti o beni ...

not : o gökyüzününde kırmızılığını unutamıcam o gece nası bi renkti lan öyle !