bunalım sebebim

başlarda hızlı yazıyordun sonradan bozuttun

reserved

@967 haklı amk

961. . . . . .

ayraç amk

gececi bozmaya başladın ama.

reserved

çok bozdun panpa

istanbul'u ozlettin pic

işi ticarete döktü amk resmen ya

istanbulda yaşadığımız 4 günü anlatmam gerekirse
neredeyse
gittiğimiz her herde bir hikaye dinledik istanbul
hakkında
notlar aldım sürekli
lisedeki şehrimde geçirdiğim aylar beni insanlara daha
yakınlaştırmıştı
daha kolay adapte oluyordum farklı ortamlara
istanbula adapte olmak için ekstra çaba sarfetmeye de gerek
yoktur zaten
o seni alır içine yavaş yavaş.
o kadar kolaydır ki insanları tanımak
türk insanı açıktır
konuşmayı sever
avrupa da bir adres sorucak adam bulamazsın
adam vardır da vakitleri yoktur
ingilizce bilmiyoruz derler güzel aksanlı bir ingilizceyle...

biz yanımızda aşkla geldik istanbula
daha fazla aşkla döndük yaşadığımız şehre.

belçikada 15 günü
istanbulda 5 güne değimem dedim kendi kendime
marissa olmasaydı istanbul da okurdum üniversiteyi zaten

http://fizy.com/#s/16larq (r.i.p)
gecenin ilk şarkısı

istanbula doymak mümkün değil zaten
hele 4-5 gün gibi kısa bir süre de hiç ama hiç değil
ekstra bir bavul almamız gerekti
orda aldığımız hediyelik vs eşyaları koymak için
bedenlerimizi de aşkla doldurduk
şehrimize döndük.
babam şoförü göndermişti beni almaya
otobüslerin varış saati değiştiği için erken
gelmiş şoför
acıdım adama 1 saati aşkın bekliyormuş beni
arabadının arka sağ tekerleğinde yarım paket sigara ölüsü vardı.

http://fizy.com/#s/151d9a

önce marissayı bıraktık
hızlıca yukarı çıktım
eşyaları bıraktım
annesi sarıldı önce kızına
sonra bana
hemen eve geçmek istememi anlayışla karşıladı

eve gittim annem atladı hemen boynuma
kardeşim eve benden hemen sonra geldi
içicek birşeyler almış
o da atladı boynuma
hiç unutmam o gün ters bir hareket yapmıştım
kardeşimi kaldırırken
hala acısını yaşarım bazen

annemin benim için
hazırladığı yemekleri görebiliyordum masada

öptüm doya doya ikisini de
insan yanındayken bilmeli kıymetini sevdiklerinin
deriz hep
ama uygulamayız
bilmeyiz hiçbirşeyin kıymetini
elimizdeyken,
yanımızdayken,
sahipken.

babam geldi eve
sofrayı görünce

-hayırdır özel bir durum mu var diye şaka yaptı

o şakayı da unutmam hiç çünkü bi sıcaklık hissettim

o da geldi öptü beni hoşgeldin diye
ben elini uzatır
selamlaşırız diye
bekliyordum öyle olmadı
ertesi gün için ailecek birşey yapmaya karar verdik

rezervuar

uzun bir uykudan sonra
öğlene doğru kalktım
kahvaltıdan sonra biraz dolanmak için dışarı çıktım
az da olsa ayrı kalmıştım şehrimden
ve özlemiştim
çok yakın zaman da uzun bir ayrılık giricekti aramıza.
bizimkilerle gece yemeğe çıkıcaktık.
biraz dolandıktan
marissayı görmeye gittim
o yeni kalkıyordu ben gittiğimde
marissanın yeni kalkmış hali
japon bebeklerine benzerdi
sarışın bir japon bebeği gibi
gözlerini hemen açamazdı
o halini her gördüğümde sarılıp, öpesim gelirdi
o gün
evde annesi olduğu için mümkün olmadı tabi
bir süre de orda vakit geçirdim
annesiyle belçika hakkındaki düşünlerimi
paylaştım
beğendiğim beğenmediğim taraflarını konuştuk
önümüzde ki 5 sene ile ilgili tavsiyelerini dinledim
fazla uzun kalmak istemedim
müsadelerini isteyip eve geçtim
annem giyinmiş kuşanmıştı
kardeşim de kot üstü gömlek şekli yapmıştı
saçlar jöleli çok tatlıydı bin
bende takım giydim
sıradan olmazdı bizim gece çıkmalarımız
biraz daha fazla para harcamamız gereken mekanlara giderdik.
o gece babam alkol alabileceğimi söyledi
neredeyse 18 olmak üzereydim
yurt dışında okula gidicektim
galiba o gün babamın gözünde
çocukluktan gençliğe geçtiğimi hissettim ilk kez
alkol almadım
sigara da içmezdim onların görebileceği yerlerde...

güzel bir geceydi
en çok annem güzeldi o gece
azcık alkol bile çarpardı onu
şarap içmişti bir bardak
çok tatlıydı canım benim...
alışmak diye birşey yoktur
sevdiğimiz birini kaybedince
görme engelli olmaya alışmak diye bir şey yoktur mesela
görme engelli doğmadıysan...
sadece bir yolunu buluruz yaşmaya devam etmek için
daha fazla yazamıcam bu konu hakkında.

eve bıraktı şoför
babam o gece herkese yaptığı gibi bahşiş
verdi şoföre de...
çok huzurlu uyudum

arkadaşlarımın çoğu
şehir dışındaydı
ömer'de öyle.
bende ailemle bir süre vakit geçirip
ömerlerin yanına geçmeyi düşünüyordum
marissa da ailecek
italyaya gidecekti
denizi olan şehirler de yaşayan insanlar
bilir denize çok yakın evi olan insanlar bile
farklı bir şehirde tatile giderler
ya da yazlığı olan insanlar her sene gelmez
onlarda farklı yerlere giderler

burada kaldım

ben 2 marissa 1.5 hafta sonra tatile çıkıyorduk
annem ısrarla marissayla tanışmak istediğini söyledi

-baban evde yokken getir bir gün gitmeden önce dedi

annem eğer bir kızı babanla tanıştıracaksan o kız
evleneceğin kız olmalı derdi.

marissaya konuyu açtım

-çok isterim dedi.

annemin seçtiği bir gün tanıştırdım aşkımla, annemi
annemin ingilizcesi ileri seviye de değildi
ama çok iyi anlaştılar o gün
ben de arada yardımcı oldum anlaşmalarına
marrisayı evine bırakıp döndüğümde
çok beğendiğini söyledi
içinden geldiği gibi davranan,
hareketleri samimi bir insan dedi

hatta

- babanla da tanıştırmalısın demişti

marissa da annemden çok hoşlanmıştı.
gerçekten annem gibi hissettim demişti.
artık babamla bu konuyu konuşmam gerektiğini hissettim.

1.5 hafta nasıl geçti anlamadık
sevdiğimin gideceği gelmeden bir gün önce
beraber bir gece daha geçirdik
asıl vedalaşmayı orda yaptım ben
annesinin yanında doya doya öpemem diye
sabah eve bıraktım annesiyle de vedalaştım