bulaşık yıkamak ne kadar keyifli bir iş

depresyonumu aldı diyebilirim çok sevgili panpalarım. ne zamandır bulaşık yıkamadıysam artık, mutfakta dağ gibi bulaşık birikmiş. yeri gelmişken, dağ gibi deyimi de sadece bulaşıklar için kullanılıyor farkında mısınız? dağ gibi yannan yedim diyen bir kız yok mesela. ya da dağ gibi züt gibtim diyen bir erkek. dağ gibi deyimi sadece bulaşıklar için üretilen bir deyim galiba.

bekar yaşadığım için mecburen bulaşıkları ben yıkıyorum. zamanında yıkasam halbuki hiç birikmeyecek. ama ben ne yapıyorum, 10 günde bir bulaşık yıkıyorum. bekledikçe kir izleri de yapışıyor. sıcak suyla ov babam ov. gerçekten yorucu oluyor. ama ortalığı tak zütüren bir manzaranın silinişini izlemek ve buna binevi şahitlik etmek, gerçekten tüm bu zahmete değer. tıpkı aylarca uzatılan sakalın kesilmesinin ardından hissedilen ferahlık gibi.. ben traş olduktan sonra yüzüme kolonya süremem panpalar. canımı yakıyor. hepinizin canını yakıyor elbette. ama berbere gidip sakal traşı olduğunuzda illa ki bu kolonyanın da tadına bakmak zorunda kalıyorsunuz. berber nasıl da hunharca yüzünüze sürüyor kolonyayı di mi. tahriş olmuş suratın kolonyanın etkisiyle yanması, kolonyanın verdiği ferahlığı bastırıyor. o yüzden kolonyayı bu gibi durumlarda tercih etmiyorum. berbere özellikle tembihlerim ki, son anda bir lavukluk yapmasın. yüzümü şöyle bir yıkayıp havlu ile kuruladığımda o benim için yeterlidir. havlu demişken. bizim orda havlunun küçüğüne peşkir denir. banyo yapıp kurulandığına ise havlu denir. ama bornoz gibisi yok be. çocukken çok özenirdim bornoza. ama hâla bornozum yok biliyor musunuz? bornozu vücuduna sarılıp, aheste aheste vücudunun kurumasını hissetmek de ayrı bir keyif olmalı. en kısa sürede kendime bir adet bornoz almayı düşünüyorum. keyif pekekentliği yapmak böyle bir şey işte... banyo sonrasında sobanın cayır cayır yandığı odaya gelip, misler gibi keyif yapmalı insan. soba kurmaya az kaldı zaten. havalar da soğuyacak. odunla uğraşamam ben. kömür alacağım yine. ithal kömürlerin kalorisi çok yüksek. işte sobayı yakacan, üstünde de bakır cezve. içinde kahve pişireceksin. siz hiç denediniz mi? bak bu konuda kimse elime su dökemez. ağır ağır pişecek kahve dediğin. o da en iyi soba üzerinde oluyor. taşar gibi olduğunda cezveyi kaldırıp köpüğünü alacaksın. sonra vur babam cezveyi tekrar sobanın üzerine. biraz daha kaynayacak. ardından sobanın dibine minderi serip oturacaksın. televizyonu da açacaksın. bir yandan kahveni içerken, televizyonda ne izlesen sana breaking bad kalitesinde gelir. acunun programları bile... acunun programlarının ciddi bir albenisi var. acun bu işi çözmüş hacılar.. basit bir muhabir olarak hayatını noktalayacakken kafayı kullandı ve kanal sahibi olmaya kadar vardırdı işi. tv8'i aldı biliyorsunuz... tv8'de atalay demirci'ye program yaptırıyorlar şimdi. ismi kel alaka. herkes atalay demirci'yi eleştiriyor. tarzını beğenmeyenler çok. e bu ülkede cem yılmaz diye bir adam varken, atalay demirci gibilerin işi gerçekten zor. fakat ben şu açıdan bakıyorum olaya: kardeşim tv'e izleyip de güleceğimiz kaç program var ki? bırakın cem yılmaz 1 numarayken, bu adam da nasiplensin şu işten. izlemeyen yine izlemesin. izle diye kimsenin başına silah dayamıyorlar ya. hayatı kötümser bir bakışla yaşamak zahmetli iş. keyif almak lazım hayattan. keyifli işler yapmak lazım. ben mesela bulaşık yıkamaktan keyif alıyorum. dağ gibi birikmiş olan bulaşıklar ama. dikkat ettiniz mi, dağ gibi deyimi, sadece bulaşıklar için üretilmiş sanki...