2,5 haftadır hastanede kalıyordum bir stajyer hemşire vardı orda aynı yaşlardaydık ilk başta göz göze gelio gülmeyle başladı her şey her bana bakıp güldüğünde içimde kelebekler uçuyordu resmen ama hiç cesaret edip konuşamadım onunla her gün 3:45 te hastaneden çıkardı bugünde yine çıkacağı vakit tek başına yürürken gördüm kimse yoktu etrafta bana baktı tekrardan güldü tam cesaret edip konuşucam dedim malesef yine olmadı bugünde hastaneden ayrıldım ismini bilmediğim tanımadığım biri olarak kaldı malesef şuan pişmanım keşke bir merhaba deseydim diye ama olmadı bunu da kimseye anlatamadığım için sizinle paylaştım