amacım prim değidlir yanlış anlaşılmasın bugun tam 1 şubat 2016 sevgilimi kaybedeli tam 4 sene oldu 2012 şubatın 1 idi sevgilimin adı sevgi idi ilk tanıştıgımda 16 yaşındaydım onu o kadar çok sevmiştim ki böbrek hastası idi haftanın 2 günü diyalize girerdi onu o kadar çok sevmiştim ki herşeyden çok sevmiştim hatta ilk defa bir kız için gözyaşı dökmüştüm haftann 2 günü diyalize giriyordu acı çekerdi diyalizden dolayı hep onun elini sımsıkı tutardım ondan sonra sevindirici haber gelmişti ona aradığımız uygun böbrek bulmuştuk babannesi böbreğini vermişti işte herşey tam güzel 10 numara giderken böbrek vücuta uyum sağlasın diye bir ilaç içiyordu o ilaç aşırı derecede kalbine zarar veriyordu o kadar zarar vermişti ki kalbine benim haberim yok tabı soylemıyor ben üzülmiyeyim diye birgün bulusacaktık kalp krizi geçirmişti o gün annesi aramış ağlayarak kalp krizi geçirdiğini söyledi o an ağlayarak hastaneye gitmiştim yanına gittim elini sımsıkı tuttum ameliyat o kadar rısklı idi ki kalp ameliyatı olacaktı yüzde 25 kurtulma şansı vardı ona o son veda konuşmamı yapamadım bana öyle bir bakıordu ki öleceğini hissetmiştim ameliyat günü gelmişti hasta bakıcılar ameliyata zütürürken bana öyle bir baktıki o an o saniye belki ölene kadar atlatamayacağım hiç aklımdan cıkmayacak şekilde baktı en son söylediği cümle seni seviyorum idi ameliyatı başarısız geçti ve o an benim dünyam başıma yıkıldı halen atlatamadım başka bir kıza baktıgım zmaan kendimi ihanet ediyormuş gibi hissediyorum hiç unutamadım onu asosyalleştim hayattan herşeyden koptum

troll dğeil kardeşim zaten sabahtan belli içiyorum dertleşeceğim bi eş dostum yok benm dünyadaki tek varlıgım o idi girip sizinle dertleşeyim dedim

Saolunhepinizden allah raxi olsun