bugün rahmetli babamın doğum günü

canım babacığım!bir amansız hastalığa yakalanmıştı. günlerce aylarca hep onun için uğraştım, çabaladım,kah iyi kah, kötü seyrediyordu hastalığı, derken bir kurban bayramı sabahı kurbanın yanına gittik ve kurban kesilince ağlamaya başladı kendi kendine mırıldandı
kurban kesildikten sonra aile büyükleri ile beraber oturup sohbet etmeye başladık canım babamda yatağına uzandı o arada ben ve yiğenlerim babam için bir doğum günü yapmaya karar verdik ama babamın nüfusunda sadece yılı yazıyordu, bende 9 kasım doğum tarihi olsun dedim
yiğenimde neden dedi.o arada daldım birden derinlere yoksa dedim allahım birden silkelendim kendime geldim canım babam çok sevinmişti çünkü ömründe hiç doğum günü olmamıştı hep itiraz ederdi.ama nedense bu sefer hiç sesi çıkmamıştı neyse aradan 2 gün geçti canım babam kötüleşmeye başladı hiç konduramıyordum babamın ölmesini hiç istemiyordum, derken o gün geldi çatti hepimizle helallaştı ve ağrıları feci şekilde artmaya başladı ve o anda ona hem iğne yapıyordum hemde allah'ıma yalvarıyordum acı çekmesin diye
nasıl anlatsam, nasıl söylesem o kadar uzunki adeta ölüme hazırladı kendini banyosunu yaptı, traşını oldu, tırnaklarını kesti, yatağını yere indirtti,kur'anını okuttu ve sonunda yapacağını yaptı tekrar yatağına kendini yatırttıktan sonra gözlerime derin derin bir baktı
ve ruhunu teslim etti... işte o anda volkan gibi, yanardağ gibi patladım, babaaaaaaaaaaaaaa...
ciğerim den bir parça söküldü bana ne demek istemişti canım babam hiç unutamıyorum rahmetli canım babamın ne çok sevdiği varmış meğer camide en çok dikkatimi çeken küçük çocukların şekerci dedemiz öldü diye tabutu başında durup ağlamaları, feryat etmeleriydi
birkez daha canım babam benim dedim. defnettikten sonra eve geldik .zavallı anamı unutmuştum kolay değil hayat arkadaşını, aynı yastığa baş koyduğu insanı kaybetmişti. akşam olmuştu, yine oturup ağlıyorduk birden yiğenim 'takvim yaprağına bakmamı istedi 9 kasım 2002
babamın doğum ve ölüm tarihi idi herkes donup kalmıştı.bu nasıl olur diye demekki rabbimin
takdiri idi nerden bilebilirdimki işte sevgili dostlarım bunu ben yaşadım aslında çok uzun hikaye ama sizlerle bir bölümünü paylaştım sevmeyi, paylaşmayı, dostluğu, doğruluğu,yedirmeyi, içirmeyi,işimize dört elle sarılmayı bana babam öğretti.ona teşekkür ediyorum, saygıyla ve rahmetle anıyorum mekanın cennet olsun
benim canım babam seni çok seviyorum...