Arkadaşlar ben hemşireyim ve bugün 16:00 08:00 arasında nöbetteyim.
Yaklaşık 3 hafta önce anlayacağınız dilden konuşmak gerekirse Spastik bir hasta geldi Adı ufuk. Başlarda damar yolu açarken tansiyon ölçerken ne biliyim nabız sayımını falan istemiyodu. Ufuk en fazla 20 yaşında gösterirken dosyasına baktığımda yaşını 45 olarak gördüm. Nasıl olur falan gittim anneside sağolsun sevmişti heralde çok samimi davranıyodu. Neyse dedim nedir ne değildir konuşayım.

Anneside 70lere merdiven dayamış saçları boyalı hafif bakımlı yüzünde gülümsemeler ekgib olmayan tatlı mı tatlı hafifte tombiş şeker bi bayan.

gittim konuşmaya başladık klagib hasta yakını hemşire muhabbetleri nerelisin öyle böyle konuştuk. Teyzecim şimdi bi hastaya bakmam lazım dedim geç hemşireler odasına sana bi kahve ikram edeyim tamam evladım benide uyku tutmuyo dedi.
Bi hastaya bakayım devam edecem
Edit : Kusura bakmayın beyler ferre paylaşmadık. O kadar boş hayatınızın aslında o kadar kötü olmadığına sizi ikna etmek istemiştim ama o kadar basit insanlarsınız ki hatta özür dilerim insanlarız ki vakit ayırmadınız, ayırmadım. Ufukla ilgili hikayeyi merak etsinler wordde yazıcam isteyene atarım. yakında bi konferansda paylaşcam bu hikayeyi sizi adam yerine koymam hataydı zaten.

Staj yapıyorsun herhalde, ulan zibilyon tane hemşire tanıyom biri de bizim Sözlükten olabilecek kadar zeki değildi.

Meslek-nick uyumu

Hastanın birini yoğun bakıma nakil verdim.
Ee teyzevim yaşı 45 dedim çok hasta gördüm böyle ama bu kadar iyi bakımlı biri daha önce hiç görmemiştim. Genelde bu tarz hastalar bakımsız gelir. Nasıl tarif edeyim odasına girdiğinde bi an önce çıkmak için nabzını solunumuna bile sallamak istersin bazen neyse. Ufuk o kadar bakımlıydı ki odasına girdiğinde alırdın ufuğun o mentol aramalı kokusunu. Başta biraz çekine çekine yüzüne bakıp kaşlarını kaldırsada diretsede adamdır lan ufuk.
Neyse teyze hikaye senin hikayen sendeyiz dedim.
3 tane oğlum var dedi ortancası ufuk ben güzel gözlüm narin yürekli oğlum dedi iç çekti. Büyük oğlum vefasızdır dedi küçük oğlumsa delidir dedi. onların bi hastalığı var mı dedim Bana sorarsan gerçek hasta olan küçük oğlumdur dedi. Utana sıkıla sordum nasıl yani teyzecim
Kahvesinden bi yudum daha aldı gözlerini kapattı dirseğini masanın üstüne koydu başladı anlatmaya.

dinliyorum çaça anlat

Ben merak ettim

Sigarayı bitirdim hastaneye girdim dedi ufuğum ufuğum diye girdim odaya aldım kucağıma doyasıya bile sevemiyordum. Ufuk'u taburcu ettiler zaman içinde eve geçtik bizim bey bi gün beni kenara çekti benim böyle bi evladım olamaz dedi. Kimseye söylemeyeceksin ufuğun hasta olduğunu dedi. başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. Böyle verdi yaradan bizimde sınavımız bu. Zaten sendende en fazla böyle bi çocuk çıkardı zaten dedi kaza bela ilki doğru çıktı heralde dedi. Sus dedim artık ufuk dedim ya hep sorunlu bi çocuk oldu uyutamıyordum ağlıyordu her gece ateşleniyordu. Babası bi kaç gece geldi benle ama Her gece tek başıma acillerde sabahlıyodum. ufuk 3 yaşına geldiğinde ben tekrar hamile kaldım. hamileydim ama sürekli aklım ufuktaydı nasıl olur diye düşünüyodum. Kolay bi doğum oldu oğlumu elime verdiler doğumdan çıkar çıkmaz ufuğu elime aldım yine küçüğünü verdim annemin eline. Ufuğuma birazcık ta doyduktan sonra elime zaferimi aldım. Gayet sağlıklıydı allaha bin şükür. Ama bugünkü aklım olsa zaferi doğurmazdım dedi ve ekledi. Zafer 5 yaşına geldiğinde ufuk 9 yaşındaydı ve başımıza gelenleri anlatsam inanmazsın dedi.

Oğlunuz da 1500 bebekte bir görülen hastalık var. Oğlunuz spastik. Daha dilimin dönmediği hastalık. Ben ne bilirim spastik. Ama başlamıştım ağlamaya bi kere. Yani dedik birinden biyerden çıktı o ses. Ufuk'un beyninde kalıcı büyük bi hasar oluşmuş. Böyle bir zor doğumdan yaşaması bile bir mucize. Yanii yanii ne kalıcı hasar ne? Yanisi şu ufuk yürüyebilecek ama konuşamayacak anlayacak ama çoğu zaman tepki vermeyecek Sus dedim sus doktor. Anladık dedim. Çıktım dışarıya bizim oralarda o zamanlar kadınlar dışarda sigara falan içemez dedi. Çıktım dışarıya yere çömeldim sırtımı dayadım duvara yaktım sigarayı dedi. Ağlıyordum dişlerimi sıkıyordum neden ben diye düşünüyordum. hep dedi. Dur dedim teyze gel aşağıya inelim beraber bi sigara içelim dedim. Aşağıya indik yaktık sigaraları bu arada asansörde ağzımdan çıt çıkmıyodu benim ne diyeceğimi bilemiyodum ama teyze o kadar soğukkanlı o kadar dikbaşlı anlatıyordu ki sürekli gözlerine bakıp içimden helal olsun diyordum

Ufuk doğuştan böyleydi kabullenmiştik dedi. Daha doğrusu kabullenmiştim. Kaşlarımı kaldırdım hafiften ne demek istedin gibisinden. Kocam dedi ufuğun bu hali benim suçummuş gibi davrandı dedi. Ufuğun doğumundan çıktım ufuğumu ben 3 ay elime alamadım. Her zaman sorunluydu. Allah hiç yakasını bırakmadı. Neden diye çok sordum kendime ama yıllar geçtikçe hayatta en çok sevdiğim şeyin ufuk olduğunu anladıkça şükretmeye başladım. 3 ay sonra ufuğu elime aldığımda ellerinin arasında pamuk koymuştu hemşireler. Bilmiyorum tabi ufuğumun hasta olduğunu. istemsizce parmaklarını kasıyomuş o küçücük görünmeyen tırnaklar ufuğun eline yara yapıyomuş dediler. (normalde o yaşta tırnak olmaz ama sürekli baskıdan olduğunu düşünüyorum ben) Bu ne diye sormaya kalmadan niye oğlumun avuçlarının içinde pamuk var demeden doktor bey sizinle görüşcek dediler. Ufuğumu öptüm öptüm ilk defa kokusunu içime çektim ve hala kokusu aynıdır biliyo musun dedi. Sonra doktorun yanına gittik benim beyle. Doktor bizimle ilgilenmiyodu ee değerli adam çok kişiyle uğraşıyoduk gittik oturduk. yarım saat sonra bizi farketti dedi ki siz? Ufuk bebek dedik 3 aydır solunumunda sıkıntı var diye elimize alamadık öpemedik yavrumuzu bizimle görüşcektiniz dedik.
Doktorda başlamış konuşmaya gözlerini kaçırarak

anlat ortak

Dinliyorum evet

Rez ulan. dinliyoz

Hemşire sexxx

okuyanı gibsinler