beyler evden çıktım bugün metrobüse doğru yol aldım. birden akbili unuttuğumu farkettim. dedim şimdi sıçtın olm. geri de dönemezsin. elimdeki kağıt parayı bozdurdum birlik yaptım. saçı sakalı olan adamlara teklif etmeyi düşünüyordum, parayı elimde hazırladım. bi tane lavuğa söyledim, huur çocuğu yüzüme bile bakmadı. sanki dilenciyiz amk parası neyse vericez amcık suratlı. neyse sonra birine daha sordum, valla gurban öyle olmiyir dedi. öyle olmuyor derken ne demek istediğini tam çözemedim ama tamam dedim kenara çekildim. geçerken 5 lira diye seslendi, dedim gibtirgit. * kafamı salladım hadi bak işine gibisinden. çomarlık parayla değil yaa. neyse sonra gözlüklü liseli bi velet geldi ücretini vereyim de bas yerime olur mu dedim. para vermene gerek yok abi dedi gel basayım dedi. koca yürekli gözlüklü çocuk !!!

ÖZET: iNSANLIK ÖLMEMiŞ BEYLER.

vay be anım depreşti