bugün kız arkadaşımla ayrıldık

burdayız kardeşim devam et hepimiz geçtik o yollardan

lan nolcak amk seni sevmeyen birisi için bu kadar üzülmeye değer mi amk

Yaz kardeşim

dinliyoruz kardeşim burdayız

gel yak bi sigara kardeşim, geçtik bu yollardan bizde biliriz acının ne demek olduğunu... tüm hayatını baştan çizemey başlarsın, zorlanırsın, türlü türlü huylar edinirsin, yapacak bir şey yok kardeşim. http://www.youtube.com/watch?v=36T9I5-X4gM

yaşın kaç bilmiyorum ama böyle birşeyi ben lisede iken yaşamıştım. şu an ki akıl yapımla da pek yaşayacağımı düşünmüyorum. çünkü geçen sürede çok farklı bir şekil aldı zihinsel yapım aşk acısı filan komik geliyor. o zamanları düşünüyorum da nasıl nefes alamaz halde yaşardım... aslına bakarsan bu durum insanın kendisi ile alakalı. şimdi bir aşk acısı çekecek olsam o zamanlardakine benzemez. çünkü sen nasılsan hislerin de öyle açığa çıkıyor. o zaman öyleydim şimdi daha farklı biriyim.

neyse o dediğinden ben de yaşamıştım. bayağı uzun sürdü hemde 2-3 yıl kadar. o arada başka kimseye bakmadım bile. git gel hayat yaşandı ve ben o ayrıldığımla tekrar bir araya geldim. 9. yıl geçti şu an o yıllardan beri..

demem o ki; olmuyorsa olmaz zaten ama gerçekten birleşmişse kalpler dönüp dolaşıp birbirini buluyor. böyle yazıp çok bilmişlik yapmak istemem ama ben bu sevgi denen olayı böyle anladım böyle bilirim.

sonuç olarak dünya bundan ibaret değil. bir insanın her şeyi bir kenara bırakıp aşk acısı çekmesi belki de en büyük sahtekarlıktır. tadında bırakmanı öneririm, dilerim..

HAYDAN GELEN HUYA GiDER AFEDERSiN AMA OLAY BU KANKA

olsun panpa sol elin var

kavga ederken bile kıyamadığın, bağıramadığın, kızamadığın, dokunmaya bile kıyamadığın, üzünce beter olduğun, hayatta kıskandığın tek varlık o oluyor işte... hayat kardeşim sıkma canını diyemem sana, ama şunu bil yanlış bir şey yapmadıysan git konuşmayı dene.

yaz dinliyorum

ben buraya yazıyorum da.yazmak acı veriyor yahu.. dinleyen de yok zaten..

"belki başka zaman" dedikten sonra 1 ay falan hiç konuşmadık. okulda birbirimiz gördüğümüzde selam bile vermedik.. uzaktan mutlu görünüyordu o sıralar.ben ise çökmüştüm sanki. herken neden böyle üzgün olduğumu falan soruyordu. finaller falan berbat gidiyordu.. birgün bahçede otururken yanıma geldi.."kibritin var mı" diye sordu."yok" dedim inadına.."eğer sigaramı yakarsan seni sinemaya davet edecektim" dedi.. umutlandım..sigarasını yaktım."gel benimle dedi sinemaya gidiyoruz"

iki üç ay böyle arkadaş olarak takıldık okulda.. daha sonra okul dışında da zaman geçirdik.. sinemaya gittik birgün..ben kafaya koydum aşkımı söyleyeceğim kıza. sinemada elini tuttum. kaçırmadı elini. gözlerine baktım. sadece "seviyorum"dedim.. insanlara önem vermezdi dedim ya. "belki ilride birgün beraber oluruz ama şimdi değil" dedi.."her ne kadar senden hoşlansam da benim bir erkek arkadaşım var" dedi. sevgili lafından nefret ederdi..hep erkek arkadaşım derdi.. bana 2 sene boyunca bir kere bile sevgilim demedi.. arkadaşlarıyla tanıştırırken "erkek arkadaşım" derdi..ben ise ona hep sevgilim demiştim

moruk 1 hafta sonra sadece iki tane kibriti bibirine iple bagla bi kutuya koy yuzuk kutusu gibi sonra caktirmadan cantasna birak yada rasgele karsisina cikar sen verme

sonra sürekli karşılaşırdık sigara içerken. kendi çakmağı vardı ama hep benden kibrit isterdi. muhabbet ederdik havadan sudan.. muhabbeti iyidir demiştim. kaç kere derslere geç kaldık muhabbete dalıp.. sevgilsini sorduğumda geçiştirirdi lafı hep. sadece adını biliyorum eski sevgilisinin..ne resmini gördüm ne kendisini.. kız sevmiyordu aslında ama alışkanlığı vardı ona karşı..

@1 panpa bu duruma takdir-i ilahi denir bence bence bu kızın arkasından üzülmene değmez.

tuhaf bir kızdır.en sevdiğim özelliği insanlara çok fazla değer vermemesi. kimseyi haddinden fazla şımartmaz. sevgilim var deyince yüzüm düştü benim.. sordu bana "peki senin var mı" diye.. "yok ama her an olabilir" dedim. güldü yine. değişik bir gülüşü vardı.. insanın içini ısıtan bir gülüş..

Kim bilir kime kaptırmıştır kendini, o kızın yaşayışını yazdığın iki paragrafta çözdüm.