bugün ilk defa babamla tanıştım

sömestrda, haftasonları bizde çalan çocuk gibtir oldu gitti
başka yerle anlaşmış daha iyi bi paraya
patron kurt amk dakkasında buldu başka birini
show must go on hesabı
binin adı ufuk
ama halis mulis bi bin, yok böyle bi şey
her yol var huur analıda
tam bitirim.
Fırlama geçinen ben, salon oğlanı gibi kaldım yanında

Eyvallah dedim de içimden de sövüyorum tabi
ama haklıydı lan herif.
Aykut istanbulda
Merve belçikada
hülasa herkes başka bi hayat kurdu kendine
ben napıyorum amk?
20 yasında adam ne tak yemeye geçmişe bakıp üzülüyorum,
geçmişte yaşıyorum.
Bi de takmışım kafamı baba da baba,
giberim babasını atasını diye düşüne düşüne sabahı ettim,

Gözümü açtım birden, mavi duman gitmiş
yanımda tanımadığım bi karı boylu boyunca yatıyo, amı zütü ortada.
Ağzımın içi leş gibi amk,
odadan çıktım koridorda yine tanımadığım bi lavuk yatıyo,
sakalına sıçtığım,
üstünden atlayıp geçtim
kafam bi milyon lan yok böyle bi şey,
gittim dolaptan bi bira aldım, çivi çiviyi söksün hesabı

çişim var amk 100 numaraya yollandım hemen
öfff ağır kusmuş biri
resmen mideyi bırakmış gitmiş eleman..
dayanamadım ben de çıkardım ne var ne yok, rahatladım amk
saate baktım öğleden sonra olmuş anaskii diye bi pantolon geçirdim hemen bacağıma,
leşin leşi bi tişört buldum, üstüne benim bi motorcu ceketi vardı, deri amk onu giydim fırladım
Çıkarken de koridorda yatan bine bastım yanlışlıkla
kafayı kaldırdı bi sövdü ana bacı, geri sızdı.
vurdum kapıyı çıktım
patron belamı gibecek yine zaten nasıl kovmuyor hayret amk
gerçi demirbaş olduk 2 senedir ordayız
hiçbir şey yapmasam müşterilerin hepsi arkadaşım nerdeyse, bana geliyo elemanlar.
Gittim baktım kapalı amk
alla alla?

Geldik erzincana
dörtyolda buluşalım dedi telefonda
Sarıldık öpüştük Aykutlarla tanıştırdım falan

Ben hayatı sokaklarda öğrendim, çok insan tanıdım sokaklarda
bu herifi ilk gördüğümde büyük derdi olduğunu anlamıştım
Karakalem portlerini çiziyodu insanların, 3 liraya 5 liraya..
pek gibinde değildi ama, sanki nasıl demeli çok değerli bi şeyini kaybetmiş gibiydi
hayatını kaybetmişti adeta
ölesiye mutsuz…
Tanıştık kaynaştık hemen, kader arkadaşıdıyız sonuçta, sokakların insanıyız, sanatçıyız
uzun uzun anlattı, isim, doğduğu yer tekmil uyuyor

Nasıl biriydi dedim

Berduş, uzun boylu ama çökmüş, bir de gözleri; ışığı çoktan kaybolmuş yeşil gözler
10 seneye yakın buradaymış, neden nasıl gelmiş? Sürüklenmiş besbelli, o bile nasıl geldiğini bilmiyor, belki de nerde olduğunu bile bilmiyor
Öyle dedi yani
25 sene önce işlediği günahın cezası çektiğini, 25 senedir bi cehennemde yaşadığını söyledi
ona göre her yer aynıydı..
Haftasonları geliyomuş sadece
2 gün ne kazanırsa artık..
merkeze yakın bi köyde oturuyormuş

Köyün ismini aldık ufuktan, vedalaştık
Sen ne yapacaksın dedim
Her zamanki gibi kardeşim dedi, ben geniş kanatlı bir kuşum, ufuk çizgisine doğru uçmaya devam
yine bi durakta karşılaşırız belki seninle

çekmiş yine bu dedim içimden

Velhasılı kelam söyledim , yüzü allak bullak oldu
beklemediğim bir tepkiydi,
ben sanıyorumki beni kucaklayacak basacak bağrına,
hemen koşacak annesine beni istemeye gelecekler,
1 hafta içinde söz nişan düğün
her neyse

Ama öyle olmadı, yüzünde garip bi şaşkınlık,
ne sevindi ne kızdı ne üzüldü,
sadece şaşırdı
aldıralım falan da demedi
hiçbir şey demedi, bastı eve gitti,
öylece kalakaldım,
ağladım ağladım...

Zaman durmuştu o kutunun içinde
kapağını kaldırınca 30 yıl öncenin kokusu, ışığı, rengi yüzüme çarptı
sersemletti beni

içinde kenarları sararmış, kıvrılmış siyah beyaz bi fotoğraf
ben yaşlarda, ince Ayhan ışık bıyıklı, yakışıklı bi bin bana bakıyor
bacağında ispanyol paçalar, sırtında yakaları eşek kadar bi gömlek
bakışları donuk hüzünlü...
çevirdim resmin arkasını
30 yıl öncesinin tarihi, istanbul
bir de büyük harflerle i.d.m.m.a. yazıyor
çözemedim onu

Bir yaş küçük Merve benden ama zeki mi zeki bi kız,
biraz da garip hani, nasıl demeli tuhaf işte
herkes gibi değil, babası tutunamamış türkiyede basmış gitmiş belçikaya mı ne
anacım kendi zavallılığını unutmuş kadına acırdı,
lan oğlum mis gibi yurdışında herif, çalışıyo.
Öyle değilmiş işte bilmediğim şeylere salça olmamalıymışım çok da gibimde.
Neyse bu kızla belki de o yüzden iyi anlaştık
babasını anlatırdı, uydurma hikayeler amk,
gittiğinde 3 yaşındaymış nasıl hatırlasın...

5 yaşındayım…
yeni taşındığımız avlulu evin beton avlusunda topacımı çevirmeye çalışıyorum
sağımdan solumdan hamallar geçiyor.
Annem nerde?
Karşı komşuyla hasbıhal ediyor, hemen kaynaşmışlar amk
topaç çevirmede beceriksizim indirdikçe içine gömüldü çivisi, pert oldu topaç.
Öyle değil dedi incecik bir ses, sert vuruyosun yere..
kafamı kaldırdım sarışın bi kız çipil çipil bakan gözler.
Kolunu yavaşça savurarak bırakacaksın, getir göstereyim.
Aldı dediği gibi yaptı ama topaç ölü, dönmedi yine haliyle, güldük.
Annemle konuşan kadın bunun annesiymiş, Merve dedi seslendi, kız koştu gitti.
Hatırladıklarım bu kadar…

Benim babam katı
onun anası yani babannen lanet huysuz bi kadın
Bizim pamuk ihtiyar öyle mi?
öyle

tanıştığımız senesi deden vefat etti
baban da o günden sonra daha sinirli daha huysuz biri haline geldi.
işte öldü gitti diyordu
benim hayatımı bomtak edip gitti

aradan bi kaç ay geçti babannen bizi öğrendi
lanetler ediyor o mahalle kızıyla görüşmeyeceksin diyordu
küçük görüyordu beni, oysa oğlu kimlere layıktı!

bu sıkıntılar içinde baban benimle birlikte olmak istedi
kabul etmedim evlenene kadar beklemeliydik
köpürdü
toplumun tabularının anlamsızlığı hakkında atıp tuttu, anlamadığım daha bi dolu şeyden bahsetti
çok seviyordum, o kadar çok seviyordum ki...
beraber olduk
sonra sana hamile kaldım.
Hadi hava soğudu geçelim içeri

...

geçtik oturduk, çay sigara falan

devam etti anlatmaya;
hamile kaldığımı anlayınca, hiç korkmadım
babamdan annemden
mahalleli ne der falan hiç umrumda olmadı, seviyordum babanı gözüm karaydı.
Hem dedim belki vesile olur bu, evleniriz babanla,
çocukluk işte

bu sırada babannen her gün başında babanın, türlü türlü eziyetler.
Bırakacaksın onu başka biriyle evlenecksin,
kız bile bulmuş,
uzak akrabalardan birinin tıbbiyede okuyan kızı

oysa baban bambaşka alemlerde,
hiçbirimiz anlamıyorduk onu

ne yapmam gerektiğini çok düşündüm,
elbette söyleyecektim babana seni
ama ne zaman nasıl?

ama olmuyor avukat haftalık az bi para veriyo
zaten aynı gün yiyoruz parayı, biraya sigaraya yatırım yapıyoruz,
Aykut desen güya komisyon alacak kiralayabildiği veya satabildiği evlerden,
ama emlakçı huur çocuğu buna al sana komisyon diye şimdinin parasıyla 10 lira 20 lira çıkıyor.
Mümkünatı yok aykutun yolluğunu denkleştiremicez,
bi gün boş arsanın tekinde hurda bi araba vardı orda içiyoruz
olm dedi aklımda bi fikir var ama biraz züt ister yapması,
bunun omzuna bi tane ekleştirdim,
dıbını giberim lan boş adam mıyız dedim bozulmuştum amk
ağzımı dilimi gibeyim
babalara gelecektik haberimiz yoktu

olay basitti...
patronu dükkanda yokken, emlakçıya kelli felli bi adam gelmiş
ev arıyo satın alacak
abi ayarlarız falan hemen dükkanı kapatmış gezmişler bunla
bir iki yer beğenmiş adam, şeytan işte amk dürtmüş bizim bini, Aykut bunu söylememiş patrona

satışlarda emlakçı belli bi komisyon alır %3 mü ne öyle bi şey,
Aykut patrona bi gibim söylemeden evi adama satıp komisyonu cebine sokup istanbula topuklayacak,
ben ne yapacam? işte satış sözleşmesini hazırlayacam tapudaki işleri ayarlıcam
avukatın yanında çalışıyoruz ya kaptık bi şeyler.

girdik çıktık vizelere
geçmiş olsun yaraklara yan geldik hem de damgalı mühürlü
bu böyle olmaz ben buraya hamallık yapmaya mı geldim okumaya
talebe miyiz amele miyiz hesabı
kendime kızdım amk

Gittim yurtta üst sınıflardaki elemanlara sordum,
zaten seviyolar ya beni,
ayıpsın biz sana not, fotokopi tak püsür ayarlarız
eyvallah

Patrona söyledim bana pazartesi ve perşembeleri şu kadar saat izin ver derse girecem ben
peki dedi ama hafta sonları gelirsin onun yerine
normalde ben c.tesi Pazar gitmiyordum canlı müzik olurdu haftasonları.
Kabul amk

Yalnız bıraktım bini
zaten öss belası başında bi de benmle mi uğraşacak.
Giderken elimi uzattım, son kez tokalaşalım hesabı.
Tuttu sıktı, buz gibiydi amk.
Hoşçakal kardeşim dedim allah yolunu her daim açık etsin.
Eyvallah dedi
o senesi üniversiteyi kazandı: Marmara hukuk
aşk olsun bine.
bir gidiş gitti 5 sene görmedim
ne bi haber ne bi şey.

Aklınıza bi şey gelmesin binler
adamlar efendi efendi ders çalışıyolar amk
aslında bi durum yok da işte ne bileyim
içimde bi şeyler yuvarlandı sanki yuvarlandı geldi kalbimin orta yerinde durdu
nefes alamıyorum
elim ayağım boşaldı

ertesi günü istanbulu gezdirdi bana, ama sanki kendi mahallemizde gezer dolaşır gibiydik
aynı fırlamalıklar, aynı gırgır şamata
yenge garipsedi bizi
ama hoşuna da gitti
o da gülüp eğleniyor bizimle

bi yere geçtik oturduk
abi sigara alacaktık unuttuk bak geliyorum ben şimdi, kalktı gitti Aykut

ben dedi gizem, aykutu hiç böyle görmemiştim inanır mısın?
Nasıl yani
Yani nasıl demeli, bi tarafı ekgibti de tamamlandı sanki
Benim de öyle gizem, dedim.
Ama tam anlamıyla değil, dimi
??
Merve’yi diyorum
Sen biliyo musun, tanıyo musun merveyi?
Tanıştık dedi

Gittim aykutun yakasına yapıştım çektim kopardım ordan
kondum lavuğa, elini kaldırıyosa namerdim tık yok,
ben de kondukça konuyorum.
Merve çığlık çığlığa.
Hıncımı aldım ittim bunu
sizin dedim
ananızı avradınızı giberim hayatınızı giberim, allah kitap indiriyorum
halbuki ortada bi tak yok amk,
sadece o olay yüzüne eşeğin aklına karpuz kabuğu getirdik

Şimdi bi zaman makinem falan olsa atlar o ana giderim
kendi yakama yapışırım,
nabıyon olm
nabıyon dıbına goduğumunun ergeni
amk liselisi nabiyon diye
sarsa sarsa kendimi döverim

Küçük bir şehrin küçük bir mahallesinden çıktık
bindik otobüse istikamet Eskişehir...
babannem hasta gelemedi yolcu etmeye, bi annem arkamızdan ağlayan el sallayan

içimde tuhaf bir duygu
korku değil de tedirginlik ne bileyim amk
kafamı dayadım cama aklıma Aykut kardeşim düştü
o da gitmişti böyle onu kim yolcu etmişti, o neler düşünmüştü
onun içinde de bende olduğu gibi bi tedirginlik var mıydı?
Ya Merve?
Kim bilir şimdi nerde, neler yapıyolardı

Herkes dağıldı
hepimiz bi yerlere yol aldık
vedi hocayı da 4 kolluyla yolcu ettik amk

Velhasılı kelam olmayacağını erken anladık
çok şükür geç kalmadık
gibmedik hayatımızı

Az bi eşyam var topladım çıktım
çıkarken ufuğa döndüm
abi böyle olmaz, kendine çeki düzen ver
gibtir lan dedi daha burda mısın
eyvallah abi

Yurttan eski bi arkadaş vardı
hem de bizim fakülteden
aydınlı çok kral bi çocuk
Onu aradım ikiletmedi
Buyur gel
Gittim
yurda tekrar yerleşene kadar burada barınalım hesabı
Abi dedi zaten finallere 1 ay kaldı
takıl bu bi ay burada
sonra hal çaresine bakarsın
Öyle mi öyle

O bi ay her şeyi gibtir ettim
finallere kastım
az buçuk temizledik alttaki dersleri

yaz geldi çattı
ben planımı yapmışım
önce istanbula gidecem Aykut kardeşimi bulmaya
Merve işi zor ya hayırlısı
peki bu babayı nasıl bulacaz?
Onda da Aykut yardım etti saolsun
bir de hiç ummadığım bi yerden geldi yardım

artık onları da yarın anlatır bitiririz inşallah, iyi geceler beyler

O gün çok sağlam bi dostu ve hayatımın aşkımı kaybetmiştim

Hem de hiç yoluna kaybettim amk
sonraları salim kafayla düşündüm.
Abi sen ne gördün orda? Cevap veremiyorum kendime
aralarında bi şey olsa anlaşılırdı hallerinden tavırlarından
yoktu amk, sadece kendi halinde ders çalışan 2 insan.

Babasız olmanın ezikliğini her zaman bi tarafımda hisetmişimdir
belki de o gün o eziklikle dışlandığımı düşündüm
ben yoktum yanlarında, halbuki ben esas çocuktum amk ben Ayhan ışıktım lan!
Ama öyle olmuyor işte o işler,
insanlar her an sizi düşünmüyor, bi an için beni unutmuşlardı
ben nasıl unuturlardı?