bugün hayatımın en kötü gününü yaşadım

@1 sevindim lan, odtü mezununu tercih etmiş demek. hehe her platformda tercih ediliyoruz amk

sen yarra yemişsin hocu

ohoo reiz kimin başına gelmediki.

@1 amk iyice ağlama duvarına çevirdiniz inciyi. inşallah odtülü eleman makinecidir de gibe gibe dıbını dizine indirir.

@22 sana söyle yap böyle yap demek isterdim ama ben artık harbiden bir şey bilmiyorum. bunu anladım amk.

@20 kardesim emin ol samimi arkadas deil sadece arkadas olsaydiniz da yina olmayabilirdi, olmayinca olmuyo ama tekrar diyorum bro kesin konus kesin yani kesin kesin kesin..

@18 duymak yaşamak kadar acı vermez bence
@19 mesele de o. hayatta ilk kez taktığım bir şeyim olmuştu. ilk kez sonunu düşünerek adım attığım bir an olmuştu.

@1 hacı be bu resmi yapıştırmak için girdim http://imgim.com/30il307.jpg
ama lan etkilendim harbiden çok zor bi durum be. ben de aşk acısı cekiyorum.. daha adam gibi bile diyemiyorum. bekliyor heep bekliyor ne zaman diyebilecem merak ediyorum ya bi gün sıkılırsa da korkuyorum amk.

@1 duygulandırma bin çek bi 31 her derde deva

@17 kardeş bunları onun ev arkadaşından öğrendim, yani benim de en yakın arkadaşlarımdan biri o. işte o 1 yıllık samimiyetimiz yüzünden bugün kafasında arkadaşım. lanet olsun gösterdiğim yakınlığa. lanet

@16 oha içim acıdı lan, küfür etseydin daha iyiydi be bilader.. şaka maka ne denir bilmiyorum ama, yaşamana bak, herşeyi takarsan kendi hayatını bin ettiğinle kalırsın.

@1 seneler evvel zütüme girmiş olan bi şemsiyeyi tekrar açtın. aradan vakit geçer de buna bener bi hikaye duyarsan sende zütünde bi şemsiyenin usul usul açıldığını hissedecen

@1 olm 1 yildir taniyorum diyosun da sana sans vermesi icin bi sey yaptin mi amk? sen hislerini belli etmessen o da baskasina sans verir. git konus amk sakin ol..

@13 sevin kardeş sevin. sevenin de olur, vardır inş

aylardır deli gibi sevdiğim, hayatımda ilk kez ve tek olarak doğru insan olduğuna inandığım kızın bana karşı arkadaştan öte şeyler hissetmediğini öğrendim. günlerce, haftalarca hayalini kurdum, yaz tatili bittikten sonra o buraya geldiğinde, onunla başbaşa kalabileceğim birkaç saniyenin hayalini bile haftalara, aylara sığdırıp, kendimi kandırdım. onunla geçirebileceğim 1 günün planını bile kafamda binlerce kez yazdım sildim, yazdım sildim. kendisi için doğru insanı bekleyen biri sandım onu da kendim gibi. ama ben onu 1 yıldır tanırken, attığı adımı, soluduğu havayı umursarken, aramızdaki samimiyeti kendime bir şans sayarken o ailesinin bir düğününde tanıştırıldığı odtü mezunu bir oğlana takmış kafayı. onu bir yıldır tanıyan, aylardır derdini dert, sevincini sevinç kabul eden bana bir şans vermek yerine onu düşünüyor, ona bir şans vermek istiyormuş. bunları en yakın arkadaşından öğrendim, ve büyük ihtimalle bunları bilmeme rağmen ben yine de içimdekileri ona dökecem. en azından kendime olan saygımdan yapacam bunu. bu aşk için çabaladım demek için yapacam.

çok şükür sağlığım yerinde, az çok kimseye muhtaç olmadan da yaşadığım bir hayatım var, az çok arkadaş olarak sevenimiz de var ama insan şu halde ne yapacağını şaşırıyor. üzülüyor.

bu saatten sonra onla aynı ortamda yer almak da zor, yatay geçiş olur, erasmus olur her ne halt olursa deneyecem, her yere başvuracam. kimisi sevdiği uğruna mesafeleri aşarken, ben sevdiğim uğruna değil sevdiğim yüzünden gidecem bu ankaradan.

23 yıllık hayatımda, hiç hissetmediğim kadar büyük bu acı için benden özet beklemeyin. bari bu sefer beklemeyin