bugün hayatımın aşkıyla tanıştım dinleyin

reserved

nickine olan saygımdan dolayı bir up entrysi girmeyi boynumun borcu biliyorum. saygılar

dinliyorum

öncelikle playlistinize; umut adan - beni seçtiğin bu yerde parçasını ekleyin ve hikayeye kaptırın kendinizi...

Bu minik şehire sevgilim için gelmiştim, kendisi beni aralık ayında aldattı, peki dedim ben de ağladım sızladım toparlandım, aşka inancımı da kaybetmiştim tabi ister istemez ama öyle olmuyor işte, bazı şeyler alışkanlık gibi. Ne bileyim, eğer sevmeye değer veriyorsanız bir parçanız olduysa bundan kopamıyorsunuz, kazık yiceğinizi bilseniz de samimiyetsizliği, duygusuzluğu seçemiyorsunuz

erkeginin çavuşunu tokatladınmı

@3 teşekkür ettim
@6 komik değildi

neyse siz sövmeye başlamadan konuya gireyim,

üniversitede ilk senem, yaş yirmi, sıkıntıdan deliricem artık, yaşadığım şehir de epey küçük, yurtta oluşum da cabası, bir de bursa'daki dostlarıma alıştıktan sonra burda epey yalnızlık çektim, bereket oda arkadaşım liseden sınıf arkadaşım ama o da dün 3 günlüğüne gitti

sabah uyandım, saçma sapan koşu falan yaptım her zamanki gibi, başka türlü zaman geçmiyor

geldim, rüştü onur'un bi kaç şiirini okudum etkilendim bayağı, çıkıp kitabını arayım dedim, internetten sipariş vermeden önce şehirdeki nadir kitapçıları gezmeye karar verdim,

çıkana kadar saatler geçmişti, her neyse, çıktım, otobüs durağına gittim, bir baktım, inanılmaz sıradan, makyajsız ve gayet sade güzelliği olan bi hanım efendi :( o anda içimde bir kıpırdanma oldu adeta, hiç bozuntuya vermedim, yüzüne de bakamıyorum, hızlı birisi de değilimdir bundan önceki ilişkim iki yıl sürmüştü.

Durağın köşesine geçtim, tatlı tatlı otobüs bekliyoruz

o sıralar pek de fark etmedim etkilendiğimi, otobüs geldi, sahile zaten her otobüs gidiyor, bu dolu binmeyim diye düşünüyodum, döndüm durağa baktım, diğer otobüsün gelmesine 6 durak var bineyim dedim, bindim. Otobüs sıkış tepişti, yanımda duran şişman teyze ve cam arasında sıkışmış ilerliyordum.

4-5 durak geçti, otobüsten inenler falan oldu, bu gördüğüm kız da en arka koltuğun bi önündeki koltuğa oturdu, ben de gidip arkasına oturdum ama hala ne kadar çok etkilendiğimin farkında değilim

annesi aradı, o kadar kibar konuşuyordu ki, işte etkilendiğimi farkettiğim an oydu, annesiyle aşırı saygılı konuşması beni mest etmişti, göz kapaklarına baktım, hiç makyaj yoktu, doğal kızlara bayılan biri olarak gözümü alamadım, ona baktığımı farketmiyordu

bense hala her hangi bi girişimde bulunma düşüncesinde değildim, kalp atışlarım hızlanmıştı ne bileyim, hissedersiniz böyle durumlarda ama pek de emin değildim, gelir geçer dedim, tam o sırada kız kalktı ve kapıya doğru yürüdü, otobüs durdu, kendisi indi, benim ineceğim yere daha 3 durak vardı.

napcağımı şaşırdım epey bekledim, inen yoktu ondan başka ama kapı hala açıktı
bi daha böyle hissedip hissetmeyeceğini nerden bilebilirsin ki dedim, kapı tam kapanacakken koştum atladım, otobüstekiler de afalladı ben de

@1 hayatinda ilk kez eline eldiven giymis

napıcağımı bilmiyordum ama elbet aklıma bi şey gelir dedim, yürümeye başladım arkasından, zaten bi kaç kez gözgöze gelmiştik otobüste, daha önce de hiçbi kızın telefon numarasını falan istemişliğim yok,

her nasılsa aklıma bi şey gelir yanına gittiğimde dedim, cesaretimi topladım tam yanına gelmiştim ki kulaklığını taktı ve durakladım

@11 çok sıradan

ask diye birsey yoktur, kendinizi kandirmayin.

eglenin, gezin tozun, vakti gelince ayrilirsiniz.

otobüste başlayan aşk nerede biter acapa lan devam et. sonunu merak ediyorum ben :/

napıcağımı bilemedim, epey takip ettim, telefonda arkadaşlarıyla buluscağı yeri söylemişti ve aklımdaydı, o yere gidene kadar bi şekilde onunla konuşmalıydım...

derken aklıma onun telefonunu istemek yerine kendi telefonumu vermek geldi, cüzdanımı açtım, içinden bi fiş çıkardım, çantamı açtım kalemimi almak için, bir yandan da hızla koşuşturuyorum peşinden cadde de, çantamda kalem olmadığını farkedip bi güzel küfrettim

devam et panpa dinliyoruz

@14 haklı olabilirsin, ben de aşk yok diye düşüyorum çoğu zaman ama bir başkasının içinde yarattığı his de açıklması zor bi olay

artık arkadaşlarıyla buluşacağı yere gelmişti nerdeyse,
lambaları geçtikten sonra varıcaktı, lambalarda kendisine yetiştim,

o sırada kırmızı olan trafik lambası yeşile döndü, kız geçti, ben kaldım, kendimi film yıldızı gibi hissediyordum çünkü bu kadar saçmalık anca bi filmde olabilirdi

arkadaşlarına vardığı an iş biter diye düşündüm, görüşemem ve içimde yarattığı inanılmaz enerjiyle yok olup gider, ben de şiir kitabımı alır yurduma dönerim derken, kendimi caddenin ortasına attım, arabaların korna sesleri arasında çılgınca koşuşturdum vee

tam mutlu bi şekilde ona dönmüştüm ki karşıdan iki arkadaşı gelmişti bile yanına neyse ki ikisi de kızdı