Bugün 1 Mayıs ;
dünya işçi sınıfının yüzyılı aşkın bir süredir her türlü baskı ve engellemeye rağmen gelenekselleştirdiği birlik, mücadele ve dayanışma günü. işçiler tüm dünyada alanları dolduracak, “proletarya öldü” teranelerine cevap verecek. Varlığını, bunları söyleyenlerin gözlerine sokarcasına gösterecek; taleplerini ve onların takipçisi olduğunu haykıracak. Sosyalist sistemin çözülüşünün ardından kendini rakipsiz görüp “tarih bitti artık; olup olabilecek en iyi düzen kapitalizm” söylemini bayrak edinen burjuvazinin sömürü düzeninin karşısında set oluşturabilecek temel sınıfın yine kendisi olduğunu kanıtlayacak.
Bunlar yeterli mi? Hayır. Bunu yine en iyi işçi sınıfı görüyordur. Yeni Dünya Düzeni denen olgunun foyası çok kısa sürede ortaya çıktı. Güya artık savaşlar bitmişti. Güya artık bolluk ve mutluluk çağı gelmişti. Peki, öyle mi oldu? Tam tersine kanlı savaşlar arttı. Emperyalizm, gerektiğinde zor kullanarak tüm dünyada eskisinden daha da sıkı bir tahakküm kurdu. Öte yandan, bizim gibi ülkelerde varlığı zaten çok tartışmalı olan “sosyal devlet” olgusu, kapitalizmin merkezlerinde bile yoğun bir saldırıya uğradı. işçi sınıfı ve emekçilerin mücadelesi, sosyalist sistemin varlığı sonucu kazanılan haklar, bir bir geri alınmak isteniyor. Eski sosyalist ülke halkları, kapitalizm gerçeğiyle kucak kucağa yaşamaya başlayınca, eski günlerini arar oldular. Rakipsiz burjuvazinin azgın sömürü dalgasının etkileri, bizim gibi ülkelere katlanarak yansıyor.
http://www.youtube.com/watch?v=tnWcszIoYj4 (cem ka
raca)
http://www.youtube.com/wa...jZIdDUrfFw&feature=kp (gr
up yorum)
