bugün gece onikiye kadar bu baslikta yazacağım

düşünsenize öss'de kaydım bile yok...

bu arada ben lise terkim...

o değil de üniversite hayatını yaşamak isterdim lan, kızlar kendileri teklif ediyormuş...

bana da teklif eden olur muydu, çok merak ediyorum...

yukarıda yazdığım son entrye dikkat ettiniz mi?

"am" kelimesini, kesme işaretiyle ayırdım... severim ben ayırmayı ki "am"ı ayırmayı daha çok severim...

karılar demişken şunu da söylemek istiyorum...

karıların memeleri, am'ından daha ciksi klan. züt de öyle...

bu da böyle bir anı da dikkatinizi celbederim...

kerhanede bile karılar kendini ereklere satmak için çaba sarf ediyorlar...

o gün kerhanede unutmadığım ve hiçbir zaman da unutmayacağım bir kadın var ki tam komedi dıbına koyayım

karaköy kerhanesi, iki sokaktan oluşuyor, adına da mahalle diyorlar, yukarı mahalledeyim daha birkaç dükkan geçtikten sonra bir baktım ki ne göreyim,

"başında yazması, köylü kıyafeti giyen bir kadın" lan dedim ne oluyor, küçükken izlediğim yeşilçam filmleri geldi aklıma, vay dıbına koyayım dedim, kadının içkisine hap atıp getirmişler, satacaklar, kötü yola düşecek... hemen polise haber vermeliyim, çekip kurtarmalıyım bu kadını... şaşkın şaşkın kadına bakıyorum, kadın da bana...

benim içimde heyecan, fırtına kopuyor beynimde, neyse birkaç dakika bakıştıktan sorna kadın entarisinin kenarından sigarasını çıkardı... bir sigara yakıp, dumanını bana doğru üfledi, ne oluyor lan diyorum, kadının keyfi yerinde, neyse onunla da kalsa yine iyi, birkaç dakikadan sonra baktım kadın eteğini sıyırıyor, siyah dantelli külotu görününce arkasını dönüp domaldı...

şoklar içerisindeyim, beynimden vurulmuşla kalsam yine iyi, bildiğiniz kullanışmış hissetim lan kendimi...

kadın bildiğin huurymuş dıbına koyayım...

köylü kadın fantezisi olan erkekler için köylü gibi giyinen bir fahişe...

kerhâne hakkında son bir entry daha yazıp kapatıyorum...

neyse devam edelim, kerhanenin girişi çok soğuk ve ürpertici, sağlı sollu dizilmiş dükkanlar var ama böyle boşaltılmış bir şehrin dükkanları gibi... kepenkleri paslı, rengi koyulaşmış ve hepsi de kapalı..

birkaç adım ilerledikten sonra (solda) sağlık ocağı gibi bir yer var, karıların haftalık mı aylık mı muayeneleri yapıyormuş, tabii ben sonradan öğrendim bunu ki ben ilk girişte o sağlık ocağını görünce çok şaşırmıştım... ve içimden de şöyle demiştim...

"vay dıbına koyayım huurların da hastanesi varmış... "

şimdi düşünüyorum da; o zamanlar ben, huurları insan yerine koymuyormuşum...

ne bileyim oğlum bildiğin huur lan, kim değer verirdi ki huurlara, haydi değeri gibtir et, kim sağlık ocağı inşa eder lan huurlara, hem herkes tarafından dışlanan kadınları "kim ve ne için muayene etsin? ki geberip gitsinler dıbına koyayım... huur değiller mi" diye düşünmüşüm...

şu an ne düşünüyorsun diye sorarsanız, en nihayetinde onlar da insan derim, en azından üniversite mezunu karılar gibi çağdaşlık ayağına yapmıyorlar, bildiğin ekmek parası için yapıyorlar...

gencim daha istanbul'a ilk gelişimden 1 ay sonra, yerini falan öğrendim bir şekilde... neyse bir gün çektim beyaz gömleği ve siyah pantolonu, saçları falan da taradım, traş da oldum... bildiğin cirlop gibi oldum dıbına koyayım... bu arada yaş da 17 o zamanlar... tabii gitmeden önce de söylediler bana "almazlar" diye, yer miyim oğlum ben, benim adım "cass" dıbına koyayım, allem eder kullem eder yine de içeri sızarım dedim...

neyse, karaköye varır varmaz bir büfeden kırmızı uzun malbora alıp gömleğimin cebine koydum, benden çok o paket parlıyor dıbını yorddıbını gibtiğimin kırmızısı, girdim içeri ama basbayağıu heyecan var bende... gömlek cebimden malborayı çıkardım, kapıdaki görevlinin gözü bende ve elimde kırmızı bakire kızda, malborayı kimliğimin altına koyarak polise uzattım, polis, kıvrak bir hareketle paketi montumun iç cebine zulalayıp kimliğimi geç mahiyetinde uzattı... yani bildiğiniz sızdım içeri, cass'ım oğlum ben!

girdiği zor savaşı kazanmış kumandan edasıyla içeri girdim, omuzlar kalkık, fiyaka o biçim...

neyse, ben o zamana kadar kerhâneyi normal mezat gibi sanıyorum, hani hayvan pazarı olur ya işte öyle, yani benim hayalimde; karılar meydanda olur, isteyen de istediğini seçer zütürür bir yerde giber...

meğer öyle değilmiş dıbına koyayım, kerhâne dediğin dükkan gibiymiş lan...

reserved.

kerhâne mevzusuna dönmek istiyorum tekrar, biliyorum çoğu kez yazdım bunu ama yine de yazmak istiyorum...

bu arada olur bir gün bir manitam olsa, eve çağırıp gibtiğim her allah'ın gün evi de temizletirdim dıbına koyayım...

zira kadınlar yediği yannanın hakkını vermeli ağa,

yok öyle bedavadan yannan!

adres ver geliyorum panpa yarın izinliyim amk 20 lira param var lan :/

o değil de; ben kerhanede hiç karı gibmedim, yemin ediyorum.

o değil de iyi ki çaylakken bunları yazıyorum lan, yoksa nasıl yazardım bunları...

hani bazı bazı diyorum ki benim de bir sevgilim olsa da gibsem...

o değil de; eğer gerçekten bir manitam olsaydı her allah'ın günü giberdim... hiç öyle gezmeye falan da çıkmazdım dıbına koyayım... hem ne yapacağız ki dışarıda, sinemaya mı gideceğiz, kafelerde falan mı takılacağız... ne gerek var ki, iki göz bir evim var, paso çağırırdım yanıma, giber giber evine yollardım... filmin de kralı olurdu hizmetin de...

aslında burada yazdıklarımdan öte bambaşka bir kişiliğim var...

egoist, kompleksli, kendine güveni olmayan, gerçek hayatta insanlarla konuşurken gözlerine dahi bakmaya utanan bir zavallıyım. ve evet egomu böyle bir ortamda gibik başlıklar açarak tatmin ediyorum. ve yine evet ki ben bir zavallıyım...

evet zavallıyım ve yalnızım...

yine her zamanki gibi taktan bir gün geçirdim, taktan bir gün dediğime de bakmayın zira toplasan topyekün gibik bir kısır döngüden ibaret yaşadıklarım...

sabahları 10 gibi uyanıyorum, uyanır uyanmaz da 3-5 zeytini mideme zulalıyorum, tuvalete gidip bir güzel işiyorum, sonra bildiğiniz acıkıyorum, 5-10 zeytini ekmek eşliğinde mideme istifledikten sonra da susuyorum, birkaç bardak su içiyorum, sonra tekrar tuvalete gidip sıçıyorum...

bazı bazı da azıyorum, çoğu zamanda öğlen saatlerinde oluyor bu, birkaç git gel den sonra boşalıyorum, erken boşaldığımı falan da sanmayın zira mal-ü hülyadaki boşalma süresi gerçek hayatta yaşanışan ciks süresinin yirmide biridir, her neyse, boşaltıktan sonra normal olarak yoruluyorum, keyif sigaramı yakıyorum sonra da uyuyorum ve tekrar uyanıp başladığım yerden tekrar başlıyorum...

böyle taktan bir hayat ve böyle gibik bir kısır döngünün içerisinde bumeranga dönüşüyorum...

işsizlik, parasızlık falan neyse de yalnızlık çok fena lan...