bugün gece onikiye kadar bu baslikta yazacağım

fakat çaylak olmamdan mütevellit hiçbirini okuyamayacaksınız...

gibimde mi?

açıkçası; "değil".

o değil de bir şey itiraf etmek istiyorum...

hani alışveriş merkezlerinde birlikte gezen sevgililer olur ya hani, işte onları acayip kıskanıyorum lan, böyle el ele yürüyorlar, yürürken öpüşüp koklaşanlar da var, sonra bir kafeye falan oturuyorlar ve ne istiyorlarsa iki adet istiyorlar, iki çay mesela, ya da iki bira, sonra sinemaya mı gidecekler, iki sinema bileti alıyorlar, beraber film izliyorlar, dişi olan başını erkeğin omuzuna koyuyor, bazı bazı da öpüşüyorlar, abaza olan erkekler de memeleri falan elliyor, mıncıklayanı da var, hatta daha da illeri gidip kubarcığa dalan da oluyor...

hani hepsini değil de en azından bir kafede oturup iki kahve söylemeyi çok isterdim lan... ! vallahi bak...

yalnızım, yalnızsın, yalnızız...

neden diye sordunuz mu hiç?

iyisiniz de ondan, iyiyiz de ondan...

dikkat ettiniz mi bilmiyorum ama yalnız olanların hepsi de iyi bir hayat isteyen, dürüst, doğru, civanmert delikanlılar... yani içlerinde kötülük olmayanlar, hayatı olduğu gibi yaşamak isteyen, günübirlik değil de ömürlük yaşamak isteyenler... kısaca; sadakatli ve yürekli insanlardır yalnız olanlar...

neden mi?

çok basit,

zamana ayak uyduramıyorlar da ondan, yani nasıl anlatayım en basiti, onlar için "aşk, ciksten önce gelir" yani iyi olanlar için aşk, sarılmak, el ele tutuşmak, sarılarak uyumak, birlikte yürümek, göz göze bakmaktır ve fakat şu yaşadığımız zamana göre aşk, bunların hiçbiri değildir; sadece "cikstir!".

yani ciksi iyi beceren kadın veya erkek hiçbir zaman yalnız kalmaz, çünkü onlar için ciks aşktan önce gelir ve ciks için yaşayan mutlaka istediğini yaşar...

sever de sevilir de ve fakat ne yazık ki aşk'ı bekleyenlerin aşkı, salt yaşadığı ızdıraptan fazlası değildir...

hıaammına bitiyo bomontiler lan panpa ankarada olsan vallaha alıp getirirdim be

"unutamıyorum" diyenin de anasını avradını gibeyim, açık ve net...

bu arada söylemeden de geçemeyeceğim,

sevgilisi olan erkeklerin ta zütüne koyayım!

şu kadınlardaki elektrik olayı mesela, o da yalanın daniskası dıbına koyayım... görünürde bütün kadınlar iyi bir eş arar ama iyi biri gelince de yüz çevirir... neden, çünkü iyiler yalan söyleyemez, pısırıktır, utangaçtırlar...

peki kötüler, kötüler öyle mi?

değil işte... şu soktuğumun hayatının her zerresini mutlu bir şekilde geçiren birileri varsa onlar da kötülerdir...

neden mi? çünkü kötüler, en eğlenceli insanlardır... en heyecan verici, en sempatik, en güleç ve en çok güldüren ama aynı zamanda da en ezberci, sahtekar insanlardır bunlar...

iyinin de böyle atraksiyonlara ihtiyacı yok, zira mecburiyeti de yok. çünkü iyi, iyidir... güvendiği tek yanı da odur... ama kadınlar da iyilere değil, en güvenilmez erklere yani en kötülere aşık olurlar...

en basiti şu şekilde anlatayım,

iyiler, sevdiği kadını sevişerek hayal etmezler, sarılarak hayal ederler ya da uyuyarak... onlar için aşk, sarılmak ya da el ele tutuşmaktır... ya da iki sinema bileti ya da bir kafede otururken söylediği şeyden iki adet söylemektir aşk...

işte bu yüzden de hep kaybederler...

çünkü kadınlar bu tip erkeklerin sadece omuzlarını kullanırlar, dert yanarlar, ağlarlar... ama hiçbir zaman sevişmek istemezler çünkü iyiler sıkıcıdır, yavaştır, monotondur...

peki ya kötüler, kötüler öyle mi? değil... eğlencelidir, zekidir, ataktır ve en önemlisi de iyi bir "gibicidir", işte bu yüzden kadınlar her zaman kötülerin önünde domalır, iyilerin de omuzlarında ağlarlar...

şu son birkaç gündür kafamı kurcalayan bir soru var, söylemeden edemeyeceğim...

olur da bir gün ölürsem ne yapacağım lan ben...

nereye, kime giderim dıbına koyayım...

bilmiyorum, bildiğin dilemmalardayım dıbına koyayım...

lan bir ben mi okuyorum bu adamın yazdıklarını.

unutmadan; aşkın ne zaman geleceği belli olmaz huur çocukları.

aslında burada yazdıklarımdan öte bambaşka bir kişiliğim var...

egoist, kompleksli, kendine güveni olmayan, gerçek hayatta insanlarla konuşurken gözlerine dahi bakmaya utanan bir zavallıyım. ve evet egomu böyle bir ortamda gibik başlıklar açarak tatmin ediyorum. ve yine evet ki ben bir zavallıyım...

evet zavallıyım ve yalnızım...

çocukluğunu unutamayanların da zütünü gibeyim, açık ve net ki kendim de dahil buna...

ölümün de...

ki varsa bir yerlerde ölüm, sen olmayacaksın, topuklayacaksın dıbına koyayım...

@2 samsun 216ya güldüm amk yazık lan acıdım onlarla karın mı doyurulur bin

gerçi daha gencim, benden daha yaşlılar var da yine de düşünüyorum dıbına koyayım...

lan bana incide olduğumu hissettirdin mk

insan sevdiği şarkıları dinlerken ilk sevmeye başladığı an'a gidiyor; yani ilk dinlediği an'a, canlı kanlı flaşbek yaşıyorsun dıbını yorddıbını gibeyim...

mesela naşide göktürk "sakın ha" şarkısını ben ilk askerde dinledim, askere gidişimin ikinci günü, sabah kahvaltısını yapmaya gitmiştim... usta askerler kahvaltı yaparken kral tv dinliyordu en önde... bizse en arkada... çok beğenmiştim... işte ne zaman dinlesem yemek salonuna giriş anıma tekrar gidiyorum... korku, heyecan ve meraklı bakışlar kulaklarımda da "sakın ha!"

skashKAKHashASKLsASas

http://fizy.com/#s/1aite5

başıma ağrılar girdi ya lan, anasını avradını gibeyim! bildiğin filler tepiniyor dıbına koyayım...

unutmadan şunu da söylemek istiyorum, bahçemi hiçbir şeye değişmem dıbına koyayım... bizim hüseyin abi taşınırken çekyatın tekini bana verdi, onu da bahçeye koydum, bir de dut ağacım var, onun altına koydum... yazın orada oturuyorum işte... kafama dut düşe düşe çekiyorum kafayı..

yalnızım ama olsun...

bir ümidim var, bir gün gelecek, gelecek olan...