bugün gece onikiye kadar bu baslikta yazacağım

ve bence libaariye'nin zaman kaybetmeden babasının taşağını öpüp alnına koyması lazım... kim o kadınla sevişip bir de içine boşalır lan...

o değil de tözer ziller cansu ziller'i hangi pozisyonda zikmiştir lan, misyoner olacağını zannetmiyorum dıbına koyayım... zira daşdakan olan kadını o pozisyonda zikmek yakışıksız olur gibime geliyor...

ve fakat tüm bunlara rağmen düslüm gündüz'ün şadime şahin'i misyoner pozisyonunda gibtiğine adım gibi eminim, yemin de edebilirim dıbına koyayım...

farkında mısınız bilmiyorum ama çok gibişen kadınların am dudakları renk değiştiriyor... morlaşıyor böyle, iğrenç bir renk alıyor...

kadınları ne kadar tanıyorsunuz?

size bir sır vereyim mi?

kadınlar erkekleri sevişirken aldatırmış...

hele bir de domalmışsa, arkasında kim olduğunun ne önemi var aklında olanın yanında...

tiboş dedim de aklıma geldi, ali tırca'nın vidyosunu izleyeniniz var mı?

tipini gibtiğimin dölsüzü bildiğin dövüyordu lan kadını, zütünü gibtiğimin bıyıklısı, bildiğin taks maçı yapar gibi atıyordu kroşeleri...

çekirdek çitletmek güzel de kabuklarına sahip çıkamıyorum amk. her defasında dökülüyorlar yere...

http://tinyurl.com/5t786wq

bunu hatırlayan var mı ?

dokuzuncu ve son bomonti de yukarıdakine gelsin...

o yukarıdaki klip var ya, bütün ölü çocuklarımın katilidir...

vallahi kaç kez asıldığımı hatırlamıyorum bile ama her izleyişimde mutlak bir suretle elim kamışıma gitmiştir...

bahar öztan'ı hatırlayan var mı?

pembe dudaklı, gamzeli afet-i devran...

hastaydım lan o kadına...

sen hala burda mısın amk

ne kadındı be... o gülüşü, o gözleri, endamı falan...

hastasıyım hala da hastayım...

olur da bir gün ünlü falan olursam mutlaka tanışmak isterim, yaşıyor mu bilmem ama yaşamıyorsa da mezarına bir buket gül bırakmaya giderim...

size evimi anlattım mı lan...

istanbul'da oturuyorum, ev bana ait, aslında dedemden kalma... vakti zamanında gelmiş buraya iki gecekondu yaptırmış... birinde ben oturuyorum birinde de kiracı... ne yalan söyleyeyim öyle ahım şahım bir ev değil, normal ev işte... yerler mozaik, 2 oda, 1 salon, ben sadece salonu kullanıyorum, iki çekyat var işte, bir de mavi bir halıfleks o da sigara izmaritlerinden delik deşik olmuş amk. her taraf plastik bardak, boş bira şişeleri, kebapçı poşetleri, gazeteler, dergiler falan böyle bir dünyam var işte...

sonra bir masam var, iki ayağı kırık, kola kasalarıyla ayakta duruyor, bir de show marka televizyonum var 37 ekran... diğer iki oda da kullanmadığım eşyalar var, bazı kitaplar işte...

sonra mutfak işte, mutfak dolabım var, dedem kendi elleriyle yapmış. ki hala dipdiri... buzdolabım var arçelik tek kapılı...

tuvalet banyo aynı... fayans değil ama tuvalet taşı beyaz olanından da sararmış biraz.

yalnız banyo yaparken biraz zorlanıyorum, zira ıslak ıslak terliklerden ayağım kayarsa tuvalete düşeceğimden korkuyorum... bu arada tuvalette elektrikli şofbenim de var...

unutmadan şunu da söylemek istiyorum, bahçemi hiçbir şeye değişmem dıbına koyayım... bizim hüseyin abi taşınırken çekyatın tekini bana verdi, onu da bahçeye koydum, bir de dut ağacım var, onun altına koydum... yazın orada oturuyorum işte... kafama dut düşe düşe çekiyorum kafayı..

yalnızım ama olsun...

bir ümidim var, bir gün gelecek, gelecek olan...

başıma ağrılar girdi ya lan, anasını avradını gibeyim! bildiğin filler tepiniyor dıbına koyayım...

skashKAKHashASKLsASas

http://fizy.com/#s/1aite5

insan sevdiği şarkıları dinlerken ilk sevmeye başladığı an'a gidiyor; yani ilk dinlediği an'a, canlı kanlı flaşbek yaşıyorsun dıbını yorddıbını gibeyim...

mesela naşide göktürk "sakın ha" şarkısını ben ilk askerde dinledim, askere gidişimin ikinci günü, sabah kahvaltısını yapmaya gitmiştim... usta askerler kahvaltı yaparken kral tv dinliyordu en önde... bizse en arkada... çok beğenmiştim... işte ne zaman dinlesem yemek salonuna giriş anıma tekrar gidiyorum... korku, heyecan ve meraklı bakışlar kulaklarımda da "sakın ha!"