2 yıl önce yavruyken sokakta bulduğum işitme engelli olan ankara cinsi kedimi bugün tren yolunda cansız yatarken gördüm ve inanın o an başımdan aşağı kaynar sular döküldü, birden salya sümük ağlamaya başladım. Çünkü koskoca 2 yıl ve bebek gibi bakmıştım ona ellerimde büyümüştü. Orada bulduğum bir çuvalın üzerine koyup evin oraya zütürüp başında 2-3 saat ağladım ve en sonunda ağlaya ağlaya bahçeye gömdüm. Normalde asla ağlamazdım beyler ama ben hayatımda kimseyi bu kadar sevmedim. O benim için sadece bir kedi değildi. Çok değerliydi 2 yıldır her gece koynumda uyurdu ne zaman beni görse kucağıma atlar orada uyumak isterdi sürekli beraberdik yavruluğundan beri hep gözümün önündeydi. Hasta olduğunda başında sabahladığım oldu. kendi evladım gibi büyüttüm. onun sessiz dünyasında rahat etmesi için elimden geleni yaptım. 2 gündür eve gelmiyordu. O 2 gün zulüm gibi geçti. Yemeden içmeden kesildim. Normalde tuvaletini yapıp dönerdi 5 defa mahalleyi tur attım sormadığım komşu kalmadı en sonunda tren yolunun orada gördüm ölüsünü. Büyük ihtimal sağır olduğu için treni duymadı ve vurup altına aldı. Hayvan sevmeyen taş kalpli bir insan için komik ya da saçma gelebilir ama ben hayvanlara çok düşkünüm özellikle kedilere ve bu kedi benim için normal bir kedi değildi ona zarar geldiğinde benim canım yanıyordu. Onu uyurken izlemek bile benim için büyük mutluluktu benimle olması huzurlu hissetmemi sağlıyordu. Artık o yok nasıl alışacağım bilmiyorum odamda nereye baksam onun orada mışıl mışıl uyuduğu vakitler aklıma geliyor üzülüyorum. Kısırlaştırmak istemedim hayvanın özgürlüğünü elinden almak gibi bir şeydi. 2 yıldır başlık açmıyordum ilk defa böyle uzun bir başlık açtım derdimi bir yere anlatmak istedim giblemeseniz de olur belki 1-2 okuyan çıkar.

edit: Baş sağlığı dilekleriniz için teşekkür ederim iyi ki varsınız hepinize şukunuzu verdim. Ben daha önce böyle değer verdiğim birini kaybetmemiştim yıkıldım resmen o yüzden aklıma ne geldiyse özen göstermeden yazdım sürçü lisan ettiysem affedin.

edit 2: Ben incisözlükte bu kadar iyi insanların olduğunu tahmin etmemiştim. Aksine bir kediye ya da bir hayvana bu kadar değer verilip üzülünür mü kardeşim diyecek insan çok olur diye düşünüyordum ama neredeyse hiç yok. Böyle güzel ve iyi kalpli insanlarla bir arada olmak beni sevindirdi. Saygılarımla.

http://www.imgim.com/img-20140726-wa0082.jpg
http://www.imgim.com/20140727_223915.jpg
http://www.imgim.com/img-20140727-wa0016.jpg
http://www.imgim.com/20140920_115753.jpg
http://www.imgim.com/20140909_144925.jpg
http://www.imgim.com/20140817_141902.jpg
http://www.imgim.com/20150212_011458.jpg
http://www.imgim.com/20160412_193953.jpg
http://www.imgim.com/2016_01192378.jpg
http://www.imgim.com/20140922_020353.jpg
http://www.imgim.com/20150211_222853.jpg
http://www.imgim.com/20150720_223929.jpg
http://www.imgim.com/2014-10-08104957.jpg
http://www.imgim.com/20150211_151341.jpg
http://www.imgim.com/20160131_230344.jpg
http://www.imgim.com/20150401_180702.jpg
http://www.imgim.com/1765incib4454967.jpg
http://www.imgim.com/20160602_222349.jpg