bugün benim için acı bir gün panpalar

reserved değerlenir buralar belki bu arada dinliyorum panpa devam et
edit:@20 bnce anlatsın anlatırsa rahatlar ama istemiyosa anlatmasın

@20 allah razı olsun panpa desteğin için.ama başladım zaten bitireyim bari zütlük olmasın dinleyen varsa

aynen panpa anlatmak istemiyosan bosver. sıkma canını amk

yanına oturabilir miyim diye sordu cansu. dilim dönmedi amk "evveeregert" gibi bişey dedim. gülümsedi ve oturdu. herkes kendi kafasını yaşarken sus pus oturan ben şimdi sadece cansu ile ilgileniyordum. benimle konuşmaktan çekinmiyordu sanki yıllardır tanışıyormuş gibi konuşuyorduk. artık duymuyordum başka sesleri. sadece onun gözlerine odaklanmıştım ve dudaklarından çıkan kelimelerle ilgileniyordum.bu arada pastalar gelmişti. pasta ve kolamızı sömürürken konuşmaya da devam ediyorduk o sırada beklemediğim bir anda pastanın kremasını yanaklarıma sürdü. böyle eşek şakalarına hiç gelemezdim ama bu kez farklıydı. gülüyodum lan. herkes bize bakıyordu cansu kahkaha atıyordu bende ona eşlik ediyordum. uzun bi gülme faslından sonra gel sileyim dedi peçeteyi eline alarak

bi anda en yakınım olmuştu cansu.o gün hiç bitmesin istiyordum. cafeye gelirken kaçma bahanesini de çoktan gibtir etmiştim. saatlerce oturduk konuştuk.en sonunda durdu ve benim gitmem gerekli dedi. rüya bitmek üzereydi. üzgündüm ama çaktırmıyordum. sonuçta daha ilk gündü. herkesle selamlaştıktan sonra benle de selamlaştı ve yürümeye başladı. arkasından bakıyordum. sonra bi anda döndü arkasına ve dedi ki " aslında bana eşlik edecek biri olsa çok iyi olur" dedi. yüzüm yeniden güldü. kaana ve diğer elemanlara selam verdikten sonra hemen gittim yanına.o da mutlu olmuş gibiydi gelmeyi kabul etmemden

2007'de 8. sınıfta olunur mu lan bin daha çocuksun amıniim

@26 kardeşim 19 yaşındayım erken başladım okula amk

edit : kafa yerinde değil ki amk. geç başladım dicektim

reserved

yağmur hala devam ediyordu. şemsiye taşımadığım için yine ıslanacaktım fakat cansuda şemsiye vardı. ıslanacaksın dedi. önemi yok dedim benim için var dedi ve koluyla çekti şemsiyenin altına. mutlu olmuştum amk ilk kez bi kız bana böyle ilgi gösteriyodu. yürümeye devam ettik bi yandan da konuşuyorduk sürekli gülüyorduk. yağmur da yavaşlamıştı. şemsiyeyi kapattı diğer eline aldı ve diğer eliyle koluma girdi. bakakalmıştım bu davranışına. bana baktı ve çıktı kolumdan, özür dilerim sorun olacağını düşünmemiştim dedi. hayır tabiki sadece çok şaşırdım ilk kez böyle bişey oldu dedim. gülümsedi ve tekrar girdi koluma. yürümeye devam ettik. otobüsünün kalktığı durağa geldik. bana baktı ve seni bi daha görebilir miyim diye sordu. tabiki görürsün kaan var dedim. güldü ve öyle değil aptal bu şekilde dedi ve çıkardığı kağıda msn adresini yazdı. görüşürüz dedi ve bindi otobüsüne bense hala duruyodum öylece

hiç öyle hızlı koşmamıştım. hemen eve gidip msnden eklemek için can atıyodum. bizim ev ebesinin amında olduğundan yarım saat yol gitmem gerekiyordu.o yol bitmedi amk bi türlü bitmedi.eve vardım direk bilgisayarı açtım ve ekledim.2 saat sonra kabul etti ve konuşmaya başladık

konuştukça mutlu oluyordum konuştukça salak salak gülümsüyordum öylesine mutluydum ki.sanırım aşık olmuştum ama utangaçtım işte amk.her gün her gece sürekli konuşuyorduk sürekli. ondan bi türlü kopamıyordum

önemli edit : panpalar gerçekten iyi durumda değilim yanlışlarım olmuş bi iki tane.7 temmuz 2009 olacak tarih. hatalarımı görmezden gelin

ocak 2008

cansuyla iyice ilerlemişti ilişkimiz. artık arkadaşlıktan öteye gitmişti.ve ben deliler gibi mutluydum. artık sık sık buluşuyorduk nerdeyse her haftasonu beraberdik. tabi arkadaş çevremiz bunların farkındaydı. doğukanla cansu arasında bişeyler mi var sorusu yayılıyordu bu ikimizi de utandırıyordu ama. yine de aldırış etmiyorduk çünkü ikimizinde umrunda değildi başkaları.

mart 2008

cansuya aşıktım ama bi türlü açılamıyordum. çünkü alacağım cevaptan korkuyordum. eğer söyleyip kaybedeceğime, içimde kalsın daha iyi diye düşünüyordum.bi gün buluşup bi parka gittik. orda otururken birden ağlamaya başladı yanımda. ulan öyle kötü olmuştum ki konuşamadım bile.en son kendimi toplayıp noldu diye sordum. ağlayarak sevgilisinin onu aldattığını ve bunu bilmiyormuş gibi davrandığını söyledi. hasgibtir dedim. sevgilisi vardı, haberim yoktu. cansunun haline mi üzüleyim kendi halime mi bilememiştim. yine de ona sarıldım omzumda ağladı. açıkçası bende zor tutuyordum kendimi.ama o gün ona giderek aşık olmuştum

haziran 2008

liseliler bilmez,oks denen bi tak vardı o zamanlar. sınava 3 gün vardı ve son kez buluşmaya karar vermiştik.her zaman buluştuğumuz yerden onu aldım ve daha önce gittiğimiz parka gittik. artık geri dönüş yoktu benim için. utangaçlığım yüzünden sevgilisi ile neler olduğunu soramıyordum.ona aşık olduğumu söylemkten zaten vazgeçmiştim. oturduk.omzuma başını koydu. biraz hastaydı ve ateşi vardı. neden dışarı çıktın dedim sinirli şekilde. seni görmek için dedi. benim için hasta olacaksın ama dedim. olsun dedi. hayır olmasın bunu istemiyorum neden yaptın bunu dedim. bana neden bu kadar çok değer veriyorsun diye sordu işte orda taka bastım. çünkü seni seviyorum hatta sana aşığım dedim. ağzımdan kaçmıştı. kıpkırmızı oldum ve sadece gözgöze bakışıyorduk. sonra gözleri doldu ve dedi ki " tanıştığımız günden beri bu cümleleri bekliyordum "

o da beni seviyordu. allahım o kadar mutluydum ki anlatamam sizlere."ama sevgilin ?" diye sordum.yok ki dedi. sadece senin duygularını öğrenmek için sana yalan söyledim, hatta o gün beni sevmiyorsun sanmıştım dedi.ve bi daha sarıldım. işte şimdi olmuştu. hayatımın en güzel anlarından biriydi onunla geçen.

dinleyen var mı beyler ses verin ona göre biraz mola vericem

neyse devam

mayıs 2009

işte o haziran günü çıkmaya başladık.her anımız birlikteydi sürekli beraberdik. ikimizin sınavı da iyi geçmişti ama o benden daha iyi bir puanla fen lisesini kazandı,ben iste anadolu lisesinde kaldım amk. yine de okullarımız yakındı. yani ayrılmadık. okullar açıldı biz hala beraberiz herkese onu anlatıyordum gururla. arkadaşlarımız da bizim ciddi olduğumuzu düşünüyordu gerçekten de öyledik ailelerimiz bile tanışmıştı. haziran 2008 tarihinden mayıs 2009 yılına kadar bırak ayrılmayı tek bi kez bile kavga etmedik.ben sinirliyken o haklı da olsa alttan alırdı.o zaten sinirlenmezdi çok sakindi. bende egoma yenik düşmezdim hemen yumuşardım ve eskiye dönerdik dakikalar içinde. artık etrafımızdaki bütün insanlar bizim evleneceğimizi söylüyordu. tabi mutlu oluyoduk amk. dediğim gibi o güne kadar hiç kavga etmedik.taa ki 6 temmuz 2009 gününe kadar. işte bütün olay burda başlıyor

devam panpa

yeni efsane bir hikaye doğuyor. Takipteyiz cCc

6 temmuz 2009

uyandığımda içimde garip bi his vardı. sanki bişey olacağını anlamıştım amk. giblemeyip elimi yüzümü yıkadıktan sonra kahvaltımı yaptım.o sırada telefonum çaldı. arayan kaandı. açtım " kanka seninle konuşmamız lazım acil hemen bize gel" dedi. merakla çıktım evden ve kaanların evine doğru yürümeye başladım. aklımdan binbir şey geçiyodu ama hiçbirini bağdaştıramıyordum. yürümeye devam ettim.en sonunda varmıştım eve. kapı zilini çaldım. kaan kapıyı açtı ve gir içeri dedi.

başın sağolsun güzel kardeşim. ama en beteri de aileden birinin kanser olmasıdır, haline şükret..