bugün başıma gelen ilginç olmayan olay

sabah işe gitmek için 7 gibi uyandım.
zaten 3 saat falan uyudum.
yıkandım güzel. elbiselerimi geceden hazırlarım binler. düzenli bir adamım ben.
saçımı kuruttum taradım. bi şeyler atıştırdım sofrada. sofrayı toparladım.
ayakkabılarımı temizledim.
elbiselerimi giydim ve işe doğru yola çıktım.
yalnız bir şey sorayım size, şimdi bu arabayı 20 mt ilerden bibik yaptıran adamlar yapmacık olmuyor mu ? ben utanıyorum yahu ötmesine bile. millet gurur duyar gibi 100 mtreden açıyor kapıları böyle bir tafralar falan. neyse. gittim arabanın yarım metre yanına bastım açtım kapıyı. araba buz kesmiş ulan. zütüm dona dona gittim. ısınana kadar iş yerine varıyorum zaten ızdırabını gibeyim yıl oldu 2012 hala çözemediler şu olayı. klimayıyı açsan da fayda yok.

gittim işe velhasıl kelam, akşam oldu saçma sapan bir sürü tantana.
zaman nasıl geçiyor bazen hiç anlamıyorum.
işimi de sevmiyorum.
ama mecburum.
al bak çamaşır makinası bozuktu yaptırdım 150 tl ödemem gerekiyor hep aksatıyorum.
artık evleneyim diye düşünüyorum bazen.
sonra diyorum kim çeker lan benim ızdırabımı.
bu yaşıma kadar çalıştım.
bir çok kadın geldi geçti hayatımdan ama ne bileyim be panpalar...
bu konuda içim boşaldı.
hiçbir kadına karşı duygu besleyemiyorum.
daha doğrusu kadınların bu duygulara layık olmadıklarını düşünüyorum.
annem de söylemiyor artık bir şey. evlen falan.
baya bi uğraşmıştı zamanında.
şükür filinta gibi adamım istesem bulurum birilerini. işim var evim var arabam var.
gel gör böyle melankolik meşrep ruh hali öyle bir çökmüş ki üstüme.
bir kadına gülümsemek bile ızdırab gibi geliyor bana.
sevişiyoruz. ve orada bitiyor.
sözlükler de bir sürü kaşar var emin olun buna.
inci den kimseyle sevişmedim ama uludağ ve ekşi' den bir kaç kadınla beraber olmuşluğum var.
a bak kimileriyle sadece sohbet ettim, ediyorum.
bu sözlüklerde tak çukurudur zaten.
illaki hayatın sillesini bir yerlerden yemiş adamlar gelmiştir buralara.
yoksa kimse böylesine asosyal olamaz. olanın da dediğim gibi vardır bir sıkıntısı.
ya aileden ya aşktan ya hayata ya düzene... vardır bi takıntısı.
bugünde bitiyor işte...
gece, siyah pelerinine düşmüş beyaz beneklerle dünyayı doldurmuş...
hayatımdan bir gün daha geçiyor.
yalnızım. şikayetçi değilim.
insanlarla ilgilenmiyorum artık, dost, arkadaş, sevgili önemsizleşti şu son 4 yıldır...
öyle kendi halimde yaşıyorum.
parayı harcayacak yer bile bulamıyorum bazen.
gidiyorum diecast modeller alıyorum.
koleksiyona başladım. ama model koleksiyoncusu olmaktan yanayım.
4 tane cadillac, 2 tane cyrslerim var. rad yaptırdım onlara.
duruyorlar odamda.
böyle küçük şeylere odaklanmışım.
çürüyorum işte beyler...
bu dünya adına tadına varılabilecek her duygum kirlenmiş, körelmiş.
oysa ne duygusaldım ben önceden, ohoo film izlerken bile gözlerim dolardı.
şimdi gibtir lan çekiyorum...
öyle bir haldeyim ki, öyle alışmışım ki kendi kendiliğime
yalınlığıma, bunu demogoji yapanlara sövüyorum.
hani, kelime haznem geniş deliler gibi ızdıraplı cümle kurabilirdim burada ama
çürümeye saygı göstermeli.
bir insan bitişine bile saygı göstermeli.
saygı önemli beyler...
saygı çok önemli.

beni bu hale getiren başta kendime, şimdi başka ellerde 3 yaşında evladını büyütme kaygısıyla yaşayan hayatımın kadınına, arkadaşlarıma, düşmanlarıma, çıkarcı akrabalarıma yürekten teşekkür ediyorum. gerçekten, hepiniz iyi ki varsınız. allah razı olsun.