Bugün üniversiteye gitmek için hazırlandım , yemeğimi yedim evden çıktım , yola. Yürüyerek gidiyorum üniversiteye , yol boyunca bildiğiniz karayolu , araba ve kaldırımlardan başka bi tak yok , bide duraklar var oradada otobüs bekleyen işçiler ,öğrenciler falan var. Neyse ben yürüyorum 10-15 dk oldu yolu yarıladım nerdeyse , bi baktım bi sokak köpeği önümde yürüyor , ben köpeklerden korkan birisi değilim, köyde bizimde vardı , çocukluğum köyde geçtiği için hayvanları severim , iyide anlaşırım. Yolda yürüyen birkaç kişi var hepside korka korka köpeğin yanından geçiyordu, halbuki bu hayvan kendi halinde sadece ona yolda arkadaşlık edecek birisini arıyor. Neyse ben yaklaştım köpeğe , köpek bir an duraksadı beni arkamdan hafiften kokladı beni sevdi sesini çıkarmadı bana sanki sahibiymişim gibi davrandı , gözleri nemliydi hafifte ağlaklı bana bakıp durdu , 15-20 saniye sonra yanıma geldi benle oyun oynamak istiyordu ama benim okula gittiğimi anladı haralde , elimdeki deftere baktı sonra beni oyalamamak için bana yoldaşlık yapmaya başladı , Beni oyalamak istemmiyordu her halinden belliydi , Benim kanım kaynadı bu güzel köpeğe , fotoraftaki köpeğe benzediği için bu resmi koydum. Önüme gelenlere karşı beni koruyup kolladı, yanıma yoldann geçenleri yaklaştırmamaya çalıştı ,bende bi hoşuma gitti anlatamam , ailem dışında hiçkimse beni böylesine koruyup sahiplenmemişti. inanınki panpalarım yolda büfe falan olsa poğaça simit birşeyler alıp oturup yerdim onla ama yol boyu kaldırım ve gibik binalardan başka birşey yok bide vızır vızır geçen gibimsonik arabalar vardı. Yol boyu yan yanaydık. Köpeğe dostum diyordum. Yolda bildiğim yerleri el işareti ile gösterip, burası benim okulumun yolu , burası durak falan öyle konuşuyorum köpeğe karşı , onunda hoşuna gitmiş olacak ki , yüzüme karşı hep gülümsüyordu dilini çıkara çıkara. Normalde ilk gördüğümde köpeği suratı asık bitkin birşeye benziyordu taki beni görene kadar. Ruh ikizi gibiydik amk. Yolda o bana ben ona söylenip durduk. Bir hayvanın dostuğu kadar güzel birşey yok panpalarım , bir insandan daha samimi ve daha merhametli hemde karşılıksız sevgisini veriyordu , hiç tanımadığı halde beni korudu tüm yol, taaki üniversite kapısına gelene kadar , yapacak birşey yok , içimden ' arkamdan gelsin amk ne olacak sanki kampüsün maskotu falan olur dedim "ama sonra aklıma geldi , bu köpeği insanlar bu hale getirdi , ben derse girince kim bilir neler yaparlar bu güzelim hayvana" diyip durdum. Zaten kapıda güvenlik var gibtiğimin güvenliği bi gibe yaradığıda yok zaten yarak gibi suratına bakıp geç diyo , Kampüse vardım artık ayrılık vakti gelmişti , biraz yavaşladım , köpekte yolda çimleri koklayıp duruyordu o sırada biraz hızlandım , bu arkamdan gelmeye başladı ama anladı o da yavaşladı kafasını öne eğdi , Son defa arkama dönüp "Ayrılık vakti dostum, Seninle tanıştığıma memnun oldum ,hayatımda senin gibi iyi bir dostum olmadı , Sustum bana bakmadan yere baka baka arkasını dönüp geldiğimiz yolu geri yürümeye başladı , içim buruk birşekilde derse girdim ders bittiğinde dışarı çıktığımda ne yazık ki yoktu , belki başka bir gün yine karşılaşmak dileğiyle dostum...

EDiT : Hayvanları sevelim , onlar bizim en iyi dostlarımız , lütfen onlara zarar vermeyelim , Onlar ile arkadaş olun, sevin,koruyun , güzel hayvanlarımıza karşı iyilik yapalım , onlar güzel yürekli hayvanlar...