bugün 22 yaşına 16 gün kalan ben

yapmam gereken tüm saçma işleri bırakıp 2 dakika sakin kafayla düşündüğümde aslında hepimizin babalarımızın anlık olarak normalin biraz üstüne çıkan libidoları sonucu oluştuğumuz gerçeğiyle yüzleşiyorum.. ve bu şuan yapmaktan nefret ettiğim ama var olduğum zaman diliminde mecbur kılındığım taktan işleri yapmamaktaki istemimi güçlendiriyor.. düşünsenize bir saniye önce kapı çalsa 10 dk önce aranıp dışarı çağırılsa ya da 1 saat önce televizyon karşısında sızsaydı babalarımız ya da o gece abiniz ablanız ağlayıp rahat vermeseydi şuan şu acınası hayatı yaşamıyorduk cidden çok ilginç.. aslına bakarsanız şuan bu satırları hiçbiriniz okumasa umrunda olmasa gibine takmasa bile gelecekte bir gün şuan kendi bedenimde bile oluşmamış çocuğuma not bırakıyorum işte bu her şeyden çok daha ilginç şuan oturduğum sandalyede ceza hukuku çalışmak yerine bunları düşünüyorum ve sen var olduğunda acaba neden ben diye sorma gereği duyacaksın bunun cevabını benim kadar sende arayacaksın.. diğer insanlar gibi ol dedi oldu demek yerine oluşumumuzun biyolojik gerçekliğinden öte zaman ve boyut mantığını anlamaya çalışacaksın.. ya da tüm yazdıklarımı babam yine fazla içmiş deyip boşvereceksin.. kendine gelecekte iyi bak hoşçakal..

@5 yok be panpa farklı şeyler de yazılabilirdi sen değil bir başkası çok başka ve ters yorum da yapabilirdi alıştım alıştık alıştırıldık buna.. tıpkı @6 nın kastettiği gibi nasıl yaşamamız gerektiği genlerimize sokuşturuldu çok takma çok düşünme çok irdeleme çok anlam yükleme * yazıdaki mantık gibişe anlam yüklemek değildi @6. böyle anlaman hiç şaşırtmadı beni * bahsettiğim kendi hayatım dediğin şeyin aslında milisaniyelik anlar üzerine var olduğu ve bunun çok ilginç olması senin dediğin ise bunun üzerine düşünmememiz gerektiği.. eğer bundan neredeyse 2500 yıl önce felsefeciler varlığı oturup düşünmeseydi bugün birçok gerçeğin varlığından habersiz yaşardık.. birileri düşünmeli birileri adı konulmayanı düşünülmesinin mantıksız olduğu düşünülen 'şey'leri düşünmeli cevap bulamasa bile düşünmeli eğer böyle olmasaydı hala ağaç tepelerinde mağaralarda yaşayan ilkeller olarak varlığımızdan bihaber yaşar ölür ve petrol olurduk şuan öldükten sonra petrol olacağımı bilerek yaşamak bana mutluluk veriyor en azından öldükten sonra bedenim ne olacak sorusunu birileri zamanında sormuş ve cevabını bulmuş benim beynim, bilincim de bugün bu sebeple bu soruları soruyor.. her ne kadar sana dramatik gelse de varlığın varlığını sorgulaması var olup yok olması kadar dramatik değil..

işi ciksepaliteye dökmekten öte neden şanssız olarak doğdum diye sorgulamalısın. ya da hiç sorgulama akışına bırak.

@7 olum azda olsa aydınlanmış olun lan valla çok beğendim ben sözlükte gördüğüm en daşşaklı yazı

ulan okudum agır ıssızım

@3 bakma bu yazıya başka bi @2 gelmiş olsa benim 5 saniyeliğine sevgilime cevap vermeye çalışırken bunu gibmeye çalışacak moralin bozulacaktı hayattaki herşeyin tesadüf olmasına inanmak yerine bunu birinin kurduğu mantığına inanmak bence daha doğru ve mantıklı etki-tepki meselesi

yani tebrikler arkadaşım gerçekten güzel yazmışsın 2 dakika düşünüp bunlar çıkıyorsa 2 saat düşünsen bi roman çıkarırsın hatta çıkarda zevkle okuyalım

şukunu berdim ve gidiyorum.

eyv panpa okuduğun içinn

okudum ve demeliyim ki gördüğüm en iyi yazılardan biri.

@9 konunun ciksapaliteyle hiç ilgisi yok. cinsel istek desen belki bir ihtimal ama ciksapalite yazdığım metinden çok uzak bir kavram. şanssız olarak doğduğumu düşünmüyorum daha doğrusu senin şans dediğin şeyi anlamlandırmaya çalışıyorum. yaşam şans deyip geçiştirilemeyecek kadar ciddi bir kavram @10 da @6 ya yazdığım gibi aynı şeyleri senin için yazmama gerek yok sanırım tarihte var olduğumuzun bilincine vardığımız andan itibaren akışına bıraksaydık bugün ben bu soruları sorabilir miydim? tabi ki hayır bu yüzden bu soruları sormalıyım bu sorulara cevap bulmak için düşünmeliyim.. neden anlamak istemiyosunuz dünyaya sadece var olmak için geldik.. bu ne kadar tembel ve boşverci bir düşünce sahip olduğun bilince yazık değil mi? sorgulamak kafayı yercesine sorgulamak neden bana bu kadar hoş gelirken sana ve senin düşüncendekilere gereksiz ve anlamsız geliyor.. insanın bir şeyleri sorgulaması illa ki fiziksel etkiler karşısında mı olmak zorunda yani bir hastalığına yakalandığımızda bunun çaresini düşünüp deneyerek bulmaya çalışırız ya da bu şekilde bulunup keşfedilmiştir cevap bulunmuştur çünkü varlığımız tehlikededir aynı şey düşünsel olarak da geçerli düşüncelerimizi de 'neden' sorusuyla iyileştirebiliriz daha mükemmele ulaşabiliriz.. bunun için şuan ders çalışmak yerine bunları düşünüyorum..