bugün magnum yerken aklıma geldi

ilk çıktığı zamanlar okulun yaz tatilinde marangozda çırak olarak çalışırdım. haftalık param 550 bindi. ankara batıkentte kız arkadaşım vardı, zenginlerdi.ilk buluşmamızda ona dondurma ısmarlamıstım, cebimde haftalığım sadece dondurmaya gitmişti, ona magnum bana meybuz.''aşkım sen niye magnum yemiyosun" sorusuna, gözlerim dolu ve boğazım düğümlü bi şekilde "magnumun çikolatası beni kaşındırıyo, alerjim var canım" diyerek gurur yapmıştım. güzel günlerdi ve 14 yaşıma kadar magnum yiyememiştim... ondan sonra da çok seyrek yiyebilmiştim her yaz 2 kere filan mesela...

ne efsaneydin be magnum hay ananı gibeyim şimdi bütün dondurmalar eşit gibi oldu sadece bizim için değil yeni nesil çocuklar için de... lc waikiki de bozdu zaten... neden bilmiyorum ağlıcam galiba

batıkentte oturan karıya zengin diyosan işçisin sen işçi kal giy tulumlarını

duygulandırdın bin

babam dondurmacıydı, magnum almıştım diye beni dövmüştü panpa. haklısın lc waikikinin maymun logolu dönemi çok güzeldi öyle herkes giyemezdi.

ilk magnumumu 15 yaşımda falan yiyebilmiştim.

pringles'ı 1 yıl kadar önce 21 yaşımda(edit: daha erken de yiyebilirdim. çocukken çok özenirdim, sonradan özenmedim yani, denemek için aldım. pek de bi numarası yokmuş, sadece daha hafif)

starbucks a hiç gitmedim.

böyle böyle ölecem işte. hayırlısı.

@1 aynen panpa eskiden magnum yemek lükstü.

bi anım var mesela, bayramda dedemler para vermişti ilkokuldaydık o zaman. dedemin verdiği parayla hadi kuzene magnum ısmarlayayım dedim, huur çocuğu kırmızı kum toprağa düşürdüydü, yerden alıp kavga dövüş ağlatarak zorla yedirmiştim.

@5 ben de starbucks a gitmedim ve:
1.75 boyunda beyaz tenli mavi gözlü gamzeleri olan düzenli spor yapan en az 135 iq su olan bi içim su gibi bi hatun zorlamadıkça da gitmem.