2. ünimi istanbulun incisi olan msgsü'de okuyorum. Bölümüm konservatuar.

Gitarın her türlüsünü çalıyorum. Klarnet ve çok afedersiniz flüt çalabiliyorum.Az çok ta piyano çalıyorum. Kameti fazla uzatmıyım.
Geçen gün otobüsteyim, sırtımda gitar kılıfım haliyle içinde de telecasterim var. Dikkatinizi dürterim John 5 imzalı. Otobüste kalabalık, amcanın teki çek şu zımbırtını dedi bana. Öyle bir gücüme gitti ki dıbına koyim. Ana avrat sövse bu kadar acımazdı. Yav kardeşim ben 12 yaşımdan beri sanat ehliyle uğraşıyorum. Benim ellerim nasır tutsun gitar çalmaktan. Parmak uçlarım acısın her gün bant yapıştırayım. Krem süreyim. Sen kalk bana bu lafı söyle.

Her neyse devam ediyorum. Döndüm amcaya dedim ki zımbırtı değil o düzgün konuş gitar bu gitar. Ardından arkadaki büyük ihtimal akpli dallamalar teyzeler, liseliler, amcalar, abiler dahil çek şunu falan filan sıkışıyoruz görmüyor musun? diye toplu hücuma kalktılar. Tabi bende savunmadayım. Ben laf söylüyorum onlar laf söylüyor. Şoföründe gibinde değil.

Her neyse gelelim asıl mesaja, arkadaşlar hiç bir insan gitara zımbırtı der mi yahu? Sanat o sanat. Ekmek parasıdır o, barlarda gitar çalan, saz çalan abilerimiz için. Gelelim işin sanatsal fonksiyonuna yav bunu ben çalmazsam başkası çalmazsa nasıl sanatta müzikte daha kaliteli parçalar üretebiliriz? Nasıl dilimize dolanan parçaları söyleyebiliriz. Yahu bu ülkede sanata 1 gram değer verilmiyor. O kadar parçalıyoruz kendimizi okuldaki arkadaşlar dahil birisi tutupta elimizden kaldırmıyor. Halk arkamızda durmuyor. Bu gibtiğimin ülkesinde ne sanat gelişiyor ne bilim gelişiyor ne farklı birşey. Varsa yoksa yobazlık. imamhatip okulları gitsin Tübitak destekli salavat projesi yapsın. Ama bilime sanata destek yok. Aklınız varsa kaçın gidin bu ülkeden olm ben öyle yapacam.