bu çağ orospu çocuklarının çağıdır

sizlere ciddi ciddi soruyorum beyler, bir derdiniz sıkıntınız olduğunda, pgibolojik olarak zor zamanlar geçirdiğinizde ve bunları birilerine atlatmak istediğinizde çevrenizde sizleri gerçekten dinleyen birileri çıkıyor mu karşınıza? bakın, "gerçekten" kelimesinin altını çiziyorum, öyle dinledikten sonra "olur öyle, takma kafana boş ver, hadi ya üzüldüm bak" tarzında gibim gibim laflar söyleyen insanlardan bahsetmiyorum. eskiden olduğu gibi, mesela şahsınıza yanlış bir harekette bulunan birini arkadaşımıza anlattığımızda sanki aynı yanlış kendisine yapılmışcasına dinleyip o da aynı duygular içerisine girerdi. yani bizi anlamak için elinden geleni yapardı, ağzımızdan çıkacak kelimelere yoğunlaşırdı. sırf bizi daha iyi anlayabilmek için. şimdi var mı çevrenizde böyle birileri? birilerine dert anlatmaya çekinir oldum. çünkü biz adama içimizi açıyoruz, derdimizi paylaşıyoruz, karşıdaki insandan bir destek bir ilgi bekliyoruz ama karşımızdaki ilgileniyor gibi yapmaktan öteye gitmiyor. bazıları onu yapmaya bile tenezzül etmiyor. biz de bu durumun farkına vardığımızda kalbimiz kırılıyor. üstüne "niye boşu boşuna anlattım ki amk" tarzında söylemlerle kendimizle kavga etmeye başlıyoruz. hepsi o insanlığı kaybetmiş uruk-hai ruhlu yaratıklar yüzünden.

devir huur çocuklarının devridir. devir, şimdi bunu bile okumaya üşenip okusa bile şu an kafası rahat olduğundan bu yazdıklarımı anlamaya bile tenezzül etmeyecek olanların devridir. hangi ara bu kadar insanlıktan çıktınız?

"Bizi samimiyetin hastalık olduğuna inandırmaya çalışıyorlar. inanınca, herkes gibi olunca, aptallaşınca iyileşiyoruz."

(bkz: emrah serbes)

-mesela şahsınıza yanlış bir harekette bulunan birini arkadaşımıza anlattığımızda sanki aynı yanlış kendisine yapılmışcasına dinleyip o da aynı duygular içerisine girerdi. yani bizi anlamak için elinden geleni yapardı, ağzımızdan çıkacak kelimelere yoğunlaşırdı. sırf bizi daha iyi anlayabilmek için. şimdi var mı çevrenizde böyle birileri?-

çevremde yok ama ben şahsen böyle bir kişiyim. ama dert anlatmam, dert dinlerim. karşılık beklemeden karşılık veririm. ben adamlığımı yaparım ama karşımdakinden adamlık beklemem. çünkü insan sayısı azaldı be panpa. devir huur çocuğu devri. hak veriyorum sana.

bu çağ niye böyle biliyor musun? apartmanında oturan liseli bi huur çocuğu vardır. git hayatını incele, 5 dk elinden telefon bırakmaz. arkadaşlarıyla buluşur, kafeye otururlar. 1 masa 5 dalyarak 5 telefon. hayatları bundan ibarettir. eskiden böylemiydi amk? bir simiti 2 ye böler, 1 çayı 2 kişi içer, elimizi ovuşturup ısınmaya çalışarak efkarlanır, birbirimize bişeyler anlatmaya, dertleşmeye başlardık. abim ben sana bişey söyleyeyim mi? aradığın şey karşındaki kişinin sosyal itibarı olmayacak asla bu devirde. kişiliği olacak. gerçek dostu bu şekilde bulabilirsin. az sayıdada olsa kalmış olan var. benim 1 tane var allaha şükür.

hadi selametle

efet huur çocuuz hepimiss ahahahah

@9 bu arada sende çok haklısın kimseye sırrını vermeye, zaaflarından bahsetmeye gelmiyor insanlar öyle huur çocuğu ki dost gibi yüzümüze gülüp sinsice zaaflarımızdan faydalanmaya çalışıyor. kimseye güvenmeyecen bu devirde

cevap veriyorum evet

ben baya önce çıkmıştım

@1 yeni mi anladın lan gibtir et milleti amk hepsi çıkarcı panpa anlatsan bile bi hayalinden bahsetsen bile inanmazlar seni aşağılamaya çalışırlar sen onları gibtir etmediğin sürece bi gibim yapamazsın

beni anlattın panpa. askerdeyken o soğukta gece çıkıp çalılıkların arasında gizliden cepten arayıp çalılıkların arasında doğum gününü kutladığım arkadaşım aynı iş yerinde çalışmamıza rağmen bi doum günün kutlu olsun demedi.

artık gerçek arkadaş falan yok benim için

panpa kendini rahatlatmak istiyorsan düşüncelerini yaz buraya. anonim pgibolog gibi düşün. benim de çok samimi arkadaşlarım var ama derdimi sıkıntımı anlatabileceğim, kardeşim diyebileceğim birisi yok yani bazı akrabalar dışında. Derdim oldu mu yazıyorum buraya belki de kimse görmüyordur ama olsun. insan az da olsa rahatlıyor.

diyorum anlatamıyorum, dötüncü nesil farkı işte..

adam haklı beyler

adam haklı cidden insanlar çok yüzeysel garip yaratıklar haline geldiler. arkadaşlık falan olayını bilen son nesil biziz bence şu anki ergenler anlayamaz.

beyler şu incide bile açılan başlıklara bakarakta anlayabiliriz yeni neslin ne derece mal olduğunu başlıklara bak amk bi akıllı adam yok

dert babasıyımdır. ama bahsedildiği gibi derdim olduğunda samimiyetsizce, dinliyormuş gibi yapmaktan öteye geçen yok. herkese yardım etmeye çalışıyorum, ediyorum da. fakat hatırlandığımız, kadir kıymet gördüğümüz yok maalesef. ne diyim helal olsun ya başka denecek bir şey bulamıyorum cidden. sonuçta karşılık beklemeden yapıyorum her ne yapıyorsam. fakat vefa diye birşey de var. bilmiyorum ya gerçekten bilmiyorum. güvenemiyorum artık kimseye. kime açsam içimi tokat yiyorum. kime yaslamaya kalksam sırtımı bıçak yiyorum. hangi dalı tutmaya kalksam elimde kalıyor. ne diyelim helal olsun. başka da diyecek bir şey bulamıyorum. ama bir arkadaş yazmış güzel de yazmış. anonimliğin verdiği rahatlığı kullanarak buraya dökebilirsin içini. şahsen ben yaptım işe de yarıyor bir nebze olsa da. cidden insan bir süreden sonra patlayacak gibi oluyor içine at at olmuyor dediğim gibi bir süreden sonra. hayırlı geceler herkese panpalar.

adam çok haklı yakın arkadaşım olsun olmasın herkesin derdini dinleyip gerçekten ilgilenirim ama benim derdim olduğu zaman hiç kimseye dinletemem sallamaz kimse sevgililerim bile böyleydi hep ilgilenen oldum, derdini anlatırken kalbi kırılan oldum. dıbına koyim senin dünya gibi dertlendim amk

panpa mesaj at telefon numarami veriyim whatsapptan anlat dinlerim amk
edit: yazın amk veriyim numarami dinlerim sohbet olur hem

anlat bana panpa bende anlatayım sana

panpa gerçek dost kavramı bitti. kimseye derdini anlatmayacaksın. her şeyi kendi içinde çözeceksin. zaten zaaflarınızdan kimseye de bahsetmeyin amk.

Sakin ol lan yaş kac senin böyle sinirleniyon