bu zamanda türk olmak

@7 artık öyle bi noktaya gelindi ki kürtlerde kendi ırklarını yüceltme çabasına girdi. kendilerine verilen hakları kazandıkları tavizler olarak görüyolar ülkeye hakaret ediyolar. böyle olmasaymış keşke. yüz türke değişmeyeceğim kürt kardeşimde var benim ama keşke böyle olmasaymış.

birde eksi atanların düşüncelerini dinlemek isterim

@6 gibtiririm seni ama pahalıya patlar bu iş sana

panpa konular çok geniş, herkes kendince bişiler söyleme çalışıyor. ayrılıkçı milliyetçilik bugünlerde çok moda fakat atatürk'ün milliyetçilik anlayışı ayrılıkçı değil birleştiriciydi. bunu anlayamıyorlar.

@5 gibtirgit

kap şukunu panpa hepimiz türküz, hepimiz ogün samastız. Ne mutlu türküm diyene

özeti son cümlede bulabilirsin kardeşim

özet geç bin

duygularıma tercüman olmuşsun bin yakala şukunu

sürekli belirtilir Türk olmanın verdiği gurur. oysa ben o gururu yaşamış insanlardan birisi değilim. benim kararım da değildi Türk olmak. anlatılagelen orta asya hikayeleriyle göğsüm kabarmaz. çinlilerin çin seddini örmesiyle mutlu olmam, sevinmem. kızmayın bana bu sözlerim için. bir yunan olarak doğsaydınız bu kezde yunan milliyetçiliği yapacaktınız. istanbulun sizin olduğunu düşünecektiniz. bu yazıyı yazmaktaki amacımda işin Türklükte bitmediğini belirtmek, göstermeye çalışmak.
benim gerçek manada gurur duyduğum şey çanakkalede hayatını, varlığını bizim gibi saçma bir nesile feda eden bir ecdadın torunu olmak. gurur duyduğum şey Hasan Tahsin'in izmirde yunan askerini görüpte silahına davranması. milliyetçilik kavramı kulaklara fısıldanmadan önce Kürtlerle aynı topraklarda omuz omuza yaşamaktır.
isterdimki bütün Türkler o çanakkaledeki 15 yaşındaki çocuklar kadar humanist olabilseydi. bir ırkı yüceltmekten ziyade kendini tüm insanlıkla eşdeğer görebilseydi.