bu yılın ilk hikayesini anlatıyorum piçler

vay arkadaş gibtin belamı sonunu güzel bağla bari

@61 sonu güzel ki panpamız burda yazıyor, iyidir iyi..

reserved

bir gün yine tedavi sonrası çıktım metroya gidiyorum eve gidicem midem bulandı bir
otobüs durağının yanındaki ağaca kustum. otobüs durağındakilerin yanımdan nasıl
uzaklaştıklarını o bakışlarını görmeliydiniz. insan gelir bi mendil fln uzatır dimi.
anlayışlı olur yani. insanlık suçu işlemişim gibi bakıyolardı.
tabi bu tedavi süresince kaslarım öldü. ilk tedaviden sonra 20 gün uyuduğumu biliyorum
kalkıp yemek yiyip geri yatıyodum. yürümeyi unutmuşum. ama bu hastalık ilk kez görüyomuşsun
gibi gün batımını seyrettirdi. yeni yeni lezzetler tadtım mesela sırf testi kebabı
yemek için kapadokyaya gittim. canım ne isterse yaptım. ama tek başımaydım..

@62 haklısın panpa

hani kanserle savaşma derneklerı vırt zırt fln varya onlar kendi vicdanını rahatlatmak isteyenlerin yeri vallaha bana kimse gelipde moral vermeye çalışmadı o dernekler para toplayıp insanların vicdanını rahatlatmaya yarıyo

tek başıma sinemaya gidiyodum aslında fazla kalabalık ortamlarda bulunmamam lazımdı ama
risk alıyodum işte. ankarada tiyatroları sergileri geziyodum. keyfim yerindeydi
bu hastalığın püf noktalarını keşfetmiştim mesela istediğim herkese bağırıp çağırabiliyodum
marketteki çalışanlara bindiğim otobüsün şöfürüne aklına gelebilecek herkse fırça atıyodum
e karşında hasta bir adam var ağzını açıp bişi diyemiyolardı onlarda tabi. alttan alıyolardı
böyle böyle 6 ay geçti. tedavinin 5 kürünü almıştım doktor radyoterapi yapalım sonra bir kür
daha dedi. radyoterapide özgür hoca var lazman diyorum ben ona laz olduğu için beni
görünce gülmeye başlıyo adam insan doktoruna naber lan lazman dermi demez normalde.

rezerve

reserved

reserved

anlat hadi 50 kişi senin hikayeni okuyoruz burda

radyoterapi en kötüsüydü. büyük bir alana aldım ışını. boğazım fln dahil insan yutkunmaya
korkarmı? su içerken sanki boğazımdan 10 tane kanca takılmış aşağıya iniyo sanki
su içerken diyorum yemek yemek işkenceye dönüştü. ağlayarak yemek yiyodum acıdan.
boğazımı yırtarak geçiyodu çünkü yutkunamıyodum bile korkudan.
bakın o aralar face durumuma ne yazmışım "boğazımda bir düğüm.."
radyoterapide bitti ama yan etkileri bitmedi dişetlerimın acısı yüzünden dişlerimi
sıkardım. radyoterapiyi verdikleri bölgedeki kemiklerim ağrırdı.

"gecenin bir yarisi uyanirsin gozlerini acmak istemezsin ama mecbur acacaksin ve
sonra birkac agri kesici ve birkac saat daha uyku.."

radyoterapinin etkisi geçince son kür kemoterapi aldım. ha bu arada 3. kürden sonra
tomografi çektirmiştim başlangıca göre yüde altmışdan fazla gerileme var diyodu
cevap vermişiz yani. en son 26 ağustosta kemo ağa ya gittim. ramazan bayrdıbınıda
hastanede bağışıklık sistemimin düzelmesini bekleyerek geçirdim. tedavi sonrası
nükleer tıp da pet-ct çektirdim en geniş yeri 60 mm lik bir ölü kitle var
kanseri yendim evet. o ölü kitle de zamanla kaybolcakmış. ama korkuyorum yeniden
başlar diye. bu yüzden sürekli kontrol ediyo doktor her ay tomografi çektiriyorum.

reserved

bu süreci yaşadığım için hiçbirşeyi gibime takmıyorum. hani eskiden solcu takılıyodumya
şimdi gülüyorum lan onlara. valla bak hayatı fazla ciddiye alıyomuşuz biz. ha moralim
bozulduğunda ben bunun içinmi savaştım lan o kadar diyorum kendime orası ayrı.
insanları bi sınıfa sokmaya çalışanlara gülüyorum abi ben şuyum ben buyum diyolar
vıdı vıdı ediyolar dıbına koyim. bazıları bu durumdan hiç uyanamıyo 80 yaşına gelip
ben şucuyum ben bucuyum diyebiliyolar. sorgulamayın abi insanları kim ne yaparsa yapsın
dünya gibimde değil şuanda. bunada bi lafım var
"Biz bencil olmayı zor yoldan öğrenenlerdeniz."

yarın devam ederim panpa işi yavaştan edebiyata döküyosun ama devam et amk

hayatta ailemden başka kimseye güvenmem artık. ailem dediğimde akrabalar fln değil
annem babam kardeşlerim gerisi yok. şimdi kimseyi gibime takmıyorum.
yalnızım ölüyorum diyen mallar var bide amk. hayatlarınız yakınmakla geçiyo uyanın
çocuklar. hani geçen sene açılmadığım kızlar vardıya haftaya o kıza açılıcam. olmazsa
olmasın hiç değilse denemiş olurum. ama olursa hani kızı tavlayana kadar güler yüzlü
sonrasında cool olmak adına bunalım takılan mallar varya öyle olmayacak.
sonrası noolcak diyerek endişeli endişeli bakanlar. anı yaşayacağım kardeşlerim.
çünkü mutlu olmanın yolu bu fazla düşünmek bize iyi gelmiyo. bu yaşanmış anımı
dinlediğiniz için hepinize teşekkür ediyorum.

son olarak hepinizden ricam "kendinizi mutlu etmek için birşeyler yapın"

bitti arkadaşım moralinizi bozmayın sizde *

@78 haklısın panpa. sadece kendimizi gibiyoruz kafamızı ota taka takarak.

@79 nickin güzelmiş panpa