bu yaşadığımı anlatmcaktım ama dayanamadım

anlat panpa sen bakma onlara takipteyiz

eve geldik valizlerimizi hazırlamaya başladık. bu olanları aileme anlatıp bi daha buraya gelmemeyi bile düşünüyordum. eşyalarımızı toparladık. dolapta kalan son birayıda aldım yanıma. valizleri aysuya taşıtmak zorundaydım çünkü lastikle alet edavatı ben taşıyordum. yaklaşık 20-25 dkya arabanın yanına vardık. bi tuhaflık yoktu. yağmur biraz dinmiş. hava hala kapalıydı. lastiği değiştirip araca binmiştik. inşallah bi sorun olmaz diyip çalıştırdım arabayı saat 08:30 civarıydı. daha 10 mt gitmeden aysu dur dedi. yine noldu amk kahpesi diyemedim tabi. noldu dedim sadece. gitmesek mi dedi. saçmalama istersen dedim. o da korkuyorum ama bu neyin nesi çok merak ediyorum serkan dedi. tabi onu dinlemeden yoluma devam ettim. ama sürekli durmamı söylüyordu. en son dayanamadım ve baya bağırdım. bi an sustu sadece bana bakıyordu. ona bakmamaya çalışıp sürüyordum. ama sürekli bana bakıyordu kin ve öfkeyle bi an bişeler mırıldandığını duydum. yavaşlayıp ne dediğini analamaya çalıştım. beyler size yemin ederim ben o an altıma sıçmadıysam bi daha sıçmam. aysu bana öyle kin ve öfkeyle bakıyordu ki aynı zmanada arapça bişeyler mırıldanıyordu. ne diyosun diyordum anlamıyordum. beni hiç duymuyordu sadece arapça mırıldanıyordu. aracı durdum kendine gelmesi için. bi an arabanın kapısını açtı ve tekrardan koşturmaya başladı. ağaçların arasına doğru gidiyordu. yağmur iyice şiddetlenmişti. hiç bi yerde yoktu. bu kadar çabuk gözden kaybolması imkansızdı. bulamıyordum hiç biyerde. bırakıpta gidemiyordum. ailesi bana emanet etmişti çünkü. ne anlatcaktım ki kadınlara hayatta inanmazlardı. kızlarına bişey yaptığımı düşünürlerdi. yaklaşık 2 saat ormanın içinde deli gibi aradım. perişan olmuştum artık. araca döndüm. aklıma o ağaç geldi ve ağacın oraya gittim tekrar. zaten ne geldiyse başımıza o ağaç yüzünden geldi. ağacın yanına vardım. araçtan inip etrafa bakınıyordum.

ya iyi okuyoruzda biraz hızlı yaz bak seni en öne aysuyu arkana en arkayada o kızı o ağaca bağlayıp gibicem bak az kaldı

dikkate değer hiç bişey yoktu. sinirimden ağlıyacaktım artık. bi sigara yaktım son birayı açtım. arabanın içinde kapılar açık şekilde oturuyordum. uzaklara bakıyordum. en ufak dikkat çeken bişey olsa hareketlenicektim. ama yoktu gençler saat 13:00 falan oldu. en ufak bişey yoktu. ormanın içine girdim tekrar yağmur dinmişti aradım her yeri ama yok işte. döndüm arabaya basıp eve geldim tekrar belki buraya gelir umuduyla. zaten başka bi yere gidemezdim. jandarmaya haber versem bu yaşadıklarımı anlatsam kesin beni tutuklarlardı çünkü kimse inanamaz. kızla dağ evinde başbaşayız ve kız ortadan kayboluyor. kesin beni alırlardı içeri. bu riski alamazdım. eve döndüm. başka yapıcak hiç bişeyim yoktu. bi umut geri döner diye beklemeye başladım. (telefon konusunu açan bi arkadaş vardı dipnot düşüyorum. bulunduğumuz yerde cep telefonu kesinlikle çekmiyordu. hatlarımız avea çünkü. zaten şöyle bi durum var aysuya hiç bi şekilde ulaşamazdım çünkü telefonu arabadaydı) kapının önüne çıktım oturuyordum. inanın o kadar yorgun ve o kadar uykusuzdum ki. aysuya dair hiç bişey yoktu ortada. ağlamaya başladım sinirden. içeri geçtim hava serinlemişti saat 17:00 civarıydı. bulutlar o kadar doluydu ki ama yağmur yağmıyordu. çok şiddetli bi yağmurun geleceği belliydi. kanepeye uzandım biraz düşünmeye başladım.

eee sonra

rezerved evde tek yasiyom amk yarin gunduz sirketde okurum

aysunun sesi geliyordu. çığlık çığlığa. koşup dışarı çıktım sesin geldiği yere doğru amansız bi şekilde koşturuyordum bi yandan da aysu aysu diye bağırıyordum. sese doğru koştukça ses uzaklaşıyordu. çığlık sesi kötü bir gülüşe dönmüştü. durdum sese odaklanmaya çalışırken o kıvırcık saçlı kızın ağzını sonuna kadar açıp üstüme siyah bi sıvı akıtmasıyla sıçradım yerimden. inanılmaz bir kabustu. saat 23:30 olmuştu. hemen dışarı çıkıp evin civarlarına baktım aysu yoktu. kafayı yiyecektim. ve öncede sezinlediğim gibi dışarda inanılmaz bi yağmur ve inanılmaz bi fırtına vardı. çok çaresizdim. ben hiç bu kadar çaresiz kaldığımı hatırlamıyorum. oturup ağlamaya başladım. dişlerimi yumruklarımı sıkıyordum. ne yapacaktım ne diyecektim ben kızın ailesine ve kendi aileme. bi duş almak için banyoya girdim cenabettim hala güzelce temizlendim. üstümü değiştirmek üzere odaya çıkarken fırtınadan olsa gerek elektrikler gitti. göz gözü görmüyordu. yavaşça ayağımla ve llerimle duvarlarla basamakları kontrol ederek odaya çıktım. küçük sadece çakan şimşekler evi aydınlatıyordu onun dışında heryer kapkaranlıktı. bi şekilde üstümü giyindim. aşağı inecekken mutfağın camından tıkırtılar geliyordu yine hızlı adımlarla merdivenlerden indim. durdum mutfağa girmedim. sese odaklandım 2 kere tıklandı yine cama ağır adımlarla ve müthiş bi korkuyla mutfağa girdim

yanlış hatırlamıyorsam saat 14:00 civarıydı. bulutlar güneşin önüne geçmeye başlamış ve havanın sıcaklığı düşmeye başlamıştı. kıvırcık saçlı kızı kaybetmiştim. ama peki nereye gidebilirdi ki. ya geri dönüp bi şekilde arabanın yanına gidecektim yada battı balık yan gider misali kızın gittiği yöne doğru gidecektim. yağmura ormanın içinde yakalanmam kötü olurdu. ama ilk kez kıza bu denli yaklaşmıştım. bu düşüncelere dalarken inceden serkan diye bir ses duydum. çok uzaktan geliyordu irkildim. ses kesildi. 2 dk sonra bi daha aynı ses. yine serkan dedi biri. ses kıvırcık saçlı kızın gittiği yönden geliyordu. sesin geldiği yöne doğru hızlı adımlarla yürüdüm. bi daha aynı ses. aysunun sesiydi bu. sesin geldiği yöne doğru koşturmaya başladım. ama yok dipsiz bi ormanın içindeydim. yağmur çiselemeye başlamıştı. yaklaşık 10 metre önümdeki ağacın arkasında birini görür gibi oldum hızlıca ağacın oraya gittim kimse yoktu aynı şeyi bir başka ağacın arkasında gördüm. oraya gittiğimde orda da kimse yoktu. dizlerimin üstüne çöktüm. nas ve felak suresini okumaya başlamıştım ki bi şekilde duaları tamamlıyamıyordum. sürekli bir serkan sesi yada bi silüet tarzı şey dikkatimi dağıtıyordu. gözlerimi kapattım. tekrar başladım 'Kul, euzü birabbil felâk, min şerri ma halak, ve min şerri gagibin iza vakab, ve min şerri neffassâti fil ukad... ' diyordum ama devdıbını getiremiyordum. kapattım tekrardan gözlerimi kafamdaki herşeyi silip duaya odaklandım tam bitirmek üzereyken omzuma arkadan biri dokundu.