1. 15.
    0
    bi ses verinla okuyan varmı ?
    ···
  2. 14.
    0
    http://inciswf.com/gibipat.swf
    ···
  3. 13.
    0
    ve oynadıkları oyunların hiçbirinide bilmiyordum . Hem bilmiyordum , hemde sevmiyordum ...
    Köydeyken sık sık bigibletlere atlar , ormana dalardık . Bir çay geçerdı ormandan . Birde köprü vardı . Oraya giderdik , suyun içinde iatolar yapar , barajlar kurardık . Bazende hepimiz ayrı ayrı uğraşırdık .

    Ama sonunda , yaptığımız şeylerı yıkıp yerle bir ederken hepimiz sevinir ve birlikte zevk alırdık .
    Köydeyken hiç çete reisimizde de olmamıştı . Ne oynayacağımıza ilişkin herkes bir şeyler önerebilirdi. En sonunda bir oyunu oynamaya karar verene kadarda bağrışıp çağrışırdık..
    ···
  4. 12.
    0
    bunu ilk kez dışarda oynarken sıkıştığımda farkettim . Asansör gelip beni 11.kata çıkarıncaya kadar ben pantolonumu ıslatmıştım bile .
    Babam beni dövdü . Yukarı , tuvalete yetişmeye çabaladım bir kaç kez .
    Her defasında da dayak yedim . Sonra ben de , kimsenin göremeyeceği bir yer bulup çömelmeye başladım . Apartmanların üst katlarından her taraf gözüktüğü için merdiven sahanlığı en emin yerdi
    istanbul sokaklarındada önceleri aptal köylü çocuğuydum.. Öbürkülerin elindeki oyuncaklardan hiçbiri bende yoktu . Su tabancam bile yoktu . Üstüm başım farklıydı .
    Başka türlü konuşuyordum ...
    ···
  5. 11.
    0
    ztn gibmişin sayfayı bu saatten sonra bişey değişmez
    ···
  6. 10.
    -1
    okuyan yoksa devam etmiyim boşuna arkadaşlar ?
    ···
  7. 9.
    -1
    istanbul , milyonlarca insanın yaşadığı yüksek apartmanlar demekti. Yüksek binaların arasında parklar , dükkanlar vardı.
    Uzaktan herşey yeni ve çok anlamlı görünüyordu . Ama apartmanların arasında biraz dolaşınca çiş ve tak kokusundan insanın burnunun deliği kırılıyordu .
    Buna neden , istanbulda bir dolu çocuğun ve köpeğin bulunuşuydu . Bu leş koku merdivenlerde çok daha felaketti.

    Annem ve babam , merdivenleri pisletmekten vazgeçemeyen kenar mahalle çocuklarına küfredip duruyorlardı . Fakat aslında çocukların yapabileceği pek bir şey yoktu ...
    ···
  8. 8.
    -1
    bizimkilerin asıl istedikleri , odalardan ikisini büro yapmaktı .
    Bir evlendirme bürosu açmak istiyorlardı . Fakat hep sözünü ettikleri masa ile koltuklar hiç bir zaman gelmedi .
    Mutfak dolabıda bizim odamızda kaldı . bir gün , divan , yataklar ve mutfak dolabı bir kamyona yüklendi ve istanbulda bir apartman katına taşındı .
    Burada apartmanın 11.ci katındaki iki buçuk odaya tıkışıvermiştik.
    Ve bizim şimdiki kücücük odamızda annemin anlatıp durduğu o güzel eşyaların hiçbirine yer yoktu...
    ···
  9. 7.
    -1
    birkaç gün sonra cesaretimi toplayıp bigibletle yalnız başıma sokağa çıkabildim , çünkü az ilerde yaşca benden bir parça büyük duran bazı çocukların oynadığını görmüştüm...

    Bizim köyde büyük çocuklar daima küçüklerle oynar , hemde onlara göz kulak olurlardı . Burada ise sokaktaki çocuklar beni görünce , buda ne arıyor burada , deyip bigibletimi aldılar hemen .
    Geri aldığımda lastiği patlamış ve çamurluğu eğilmişti. Babam bigibletin halini görünce beni kemerle dövdü.
    Ondan sonra bigiblete ancak evin içinde binebildim...
    ···
  10. 6.
    0
    sonra içine girip oturduğumuz evide hiç unutmadım . Belki de evden korktuğum içindi bu .
    O kadar büyük ve boştu ki , yolumu kaybedeceğimden korkmuştum . Yüksek sesle konuşunca felaket yankı yapıyordu.

    Odaların sadece iki tanesinde birkaç mobilya vardı . Bizim odamızda iki yatakla içinde oyuncaklarımızın durduğu , eski bir mutfak bulunuyordu .
    ikinci odada annemle babamın karyolası duruyordu , odaların en büyüğünde ise bir kanepeyle üç beş sandalye vardı...
    ···
  11. 5.
    0
    Annemle babam bundan böyle hayatımızı geçireceğimiz dört odalı muazzam eve ilişkin harika şeyler anlatıyordu .
    Artık çok para kazanacaklardı . Annem , o zaman bize koskoca bir oda vereceklerini söylüyordu ...

    Enfes mobilyalar alacaklardı . Annem o sıralarda odamızın nasıl döşeneceğini ayrıntılarıyla tasvir ediyordu .
    Bunu hala hatırlıyorum , çünkü çocukluğum boyunca bu olayı gözümün önünde canlandırmaktan vazgeçmedim.

    Ben büyüdükce hayalimdeki oda güzelleşiyordu...
    ···
  12. 4.
    -1
    bir yılda üç tane ev değiştirdim amk neyin kafasını yaşıyon sen
    ···
  13. 3.
    -1
    kısa bir süre sonra , uzaklara ; istanbul diye büyük bir kentte gideceğimizi biliyordum .
    Önce annem yalnız başına ucağa binip gitmişti istanbula .
    oturacağımız evi hazır etmek istiyordu. Bir kaç hafta sonrada kızkardeşim , ben ve babam gittik. Kardeşimle ben uçağa ilk kez biniyorduk .
    Herşey olağanüstü heyecan vericiydi ...
    ···
  14. 2.
    -1
    iyi yazmışın helal

    bu arada bana lastikçi lazım kardeşim yardım eder misin? :)
    ···
  15. 1.
    -1
    gerçekler acıdır arkadaşlar , siz siz olun arkadaş ortdıbınızı , arkadaşlarınızı iyi seçin . Ben bunu beceremedim , yaşadıklarımdan dersimi aldım .

    Şimdi bu yaşadıklarımı sizinle paylaşmak istiyorum ...

    müthiş heyecan vericiydi . Annem günlerdir sandık topluyor , bavul yerleştiriyordu . Bizim için yeni bir hayatın başlamak üzere olduğunu farketmiştim...

    Altı yaşına gelmiştim ve taşınır taşınmaz okula başlayacaktım . Annem eşyaları topluyor bu arada gitgide sinirleniyordu . Ben bütün günümü arkadaşlarımın yanında top oynayarak geçirdim...
    ···