izmir e okumaya geldik. şimdi benim lise hayatım tak gibiydi. paso dalga geçilen, kızların önünde küçük düşürülen ezik bir tiptim. 4 yılı nerdeyse hiç arkadaşım olmadan bitirdim. yazları oyun oynuyordum pc den ama hep böyle ne bileyim bodrum çeşme marmaris tarzı bir tatil mekanına gitmenin hayalini kurardım. işte kızlar arkadaşlar sahil deniz falan. üniversiteye gelirken bunlar gerçekleşir diye düşünüyordum. burda da hiç arkadaşım olmadan bitirdim hazırlığı. kız falan zaten yok tabi ki.
her neyse finallerden de baya güzel notlar aldım. baya mutluydum yarım saat önce işte bak yaz geldi her taraf cıvıl cıvıl o senle taşak geçen elemanlar büte kaldı sen sericen oturucan evinde mis gibi diye düşünürken şöyle bir bilgisayarıma baktım. liseye başlarken almışlardı. o günleri düşündüm ilk önce. bu bilgisayarın başında üniversite hayalleri falan kuruyordum. bir gün senin de istediğin gibi bir ortamın olacak evde bunalıp durmayacaksın diye avutuyordum kendimi dota atarken. aradan 5 yıl geçti. hala aynı bilgisayarda aynı oyunu oynuyorum. bütün o yaz geldi oley mutluluğu geçti gitti lan. ben hep böyle gençliğimi şu soktumun dört duvarı arasında mı geçireceğim diye düşünüp duruyorum. bu yaz da aynısı olacak heralde. çok kötü lan harbi.