bu sıradan bir hikaye degil beyler

dün,
doruk'u onun gibi otistik engelli bir arkadaşı
ve annesiyle parka bıraktım.
önder'le buluştum.
zarfı aldım.
'rakamlar mı bu çocuğu oğlum yapacak.
yoksa beraber yürüyebilme umudumuz mu?
ha önder?'
güldü.
onun en gülünmeyecek anlarda gülmesini severim.
lisede, atatürk kültür merkezine gider,
çim parkurunda bira içerdik.
bira aldık, oraya gittik.
ateş yaktık, bira yudumladık.
biraz futboldan, biraz da tarihten konuştuk.
sonra sustuk.
cebimden zarfı çıkardım.
ona verdim.
güldü,
zarfı havaya kaldırdı;
ateşin üzerine bıraktı...

dipnot: otistik engelli bireyler, sanatsal faaliyetler konusunda fazlasıyla yeteneklidir.
sinir sistemlerindeki bir değişiklikten kaynaklıymış, sonradan öğrendim.

gün içinde hatunla konuştuk.
ertesi gün saç kıl tüy ne lazımsa hallettim.
sonucu belli olunca haber vereceğim dedi.
yalnız saçı kılı cuma günü verdim,
hafta sonu uğraşmazlar pazartesiden sonra belli olur dedi.
tamam dedim.
hiç bir şey yapmadan direk eve döndüm.
cartoon network açık.
dış kapıyı sessizce kapatıp,
ayakkabılığa kıçımı koydum.
doruk'u izlemeye başladım.
hayatım doruk'tu son 15 gündür.
sadece sahnelerim için dışarı çıkıp
insan arasına karışıyordum.
müzikle onun dışında hiç ilgilenmiyordum.
vokal karizmasının ve vokal karizmasına gelen
karının kızın büyüsünden
unutmuştum bas gitarı.
elime almayalı yıllar olmuştu...

ankarada doğdum beyler.
babam serbest meslek denilen güruhtan. bir mobilya dükkanı bir de cafe restaurant
tarzı bir mekanı vardı ünlü bir börekçinin şubesiydi. annem öğretmen sınıf öğretmeni.
ailenin tek çocuğuyum, şımarık biri olarak yetiştirildim.
babam benim her yaptığıma 'aslan oğlum benim, erkek erkekkk' tepkisini verirdi.
hatta annem anlatır, 4 yaşında, sünnet olduktan bir iki ay sonra,
sokakta yaşıma yakın kızlara donumu indirip gibimi gösteriyomuşum.
komşulardan biri gelmiş kapıya ben dışardayken,
demiş böyle böyle.
babam o zaman bile,
'oğlum indirdin de devdıbını niye getirmedin fırlama' diye takılmış bana.
anlayın siz durumu.
okul yaşantım boyunca hiç parlak bir öğrenci olmadım.
zeki ama çalışmıyor'dum her zaman.
her gün kavga ederdim, kavga etmediğim zaman da bir binlik bulur
yine kendimi belli ederdim.
lisedeyse ortalama bi anadolu lisesinin parlak olmayan, bin çocuğuydum yine.
dişilere aşırı düşkündüm, sürekli sevgili değiştirirdim. o yaşlarda gibiş yok tabi *
lise 1de müzikle ilgilenmeye başladım.
jimi hendrix ve jimmy page'in sololarını dinlerken kendimden geçiyordum,
orgazm oluyordum resmen.
aşırı derecede elektro gitar çalma isteği doğmuştu içimde.
ama çevremde gitar çalan bin arkadaşlarım vardı,
adamlar ilkokuldan itibaren gitar kurslarına gitmişler çok üst düzeyler,
ben de bas gitara başlamaya karar verdim.
ilk başlar da bir önyargıyla yaklaşsam da,
zamanla çok bağlandım bas gitarıma.
okuldan arta kalan zamanımın hepsini ona veriyordum.
okulda da zaten karı kız.
velhasılkelam, hayatımın büyük bir kısmı olmuştu
müzik. ve bas gitar...

@64 sadece oku panpa, bana ayıp ettin diyemezsin.

panpa denize gidiyom ben gelince okucam yaz sen okuyun lan huur çocukları

kimler burada?

geldim. birazdan başlıyorum.

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

up up up up

reserved

@107 annesi o kadın belli çocuk görünce tanımış. ayrıca hikaye güzel panpa

resrved

@126 gececi tayfadan ben varım panpa *

burdayız bro uplayalım bi kaç kişi daha görsün

@137, eyvallah

haha ilgi çekmeye çalışan bir arkadaş daha. ahahhahha

beyler biraz yorum yapın lan kendi kendime takılıyomuşum gibi hissediyorum,
hiç mi yorum yok kafanızda

bi arkadaşım doktor bi hatun kaldırmıştı,
takılıyorlardı sevgili gibi.
onu aradım, hatunun numarasını istedim.
konuşacağım konunun sıradan bir konu olmadığını,
durumu ilk onun öğrendiğini, bu yüzden
arkadaşıma migren konusunda bir kaç sorum olduğu için
aradığımı söylemesini istedim.
delikanlı hatundu zaten ondan güvenmiştim biraz da,
tamam dedi, anlat.
dna testi yaptırmak istiyorum dedim.
o kadar söz verdirdik hatuna,
doruk'u öğrenir sorularıyla diye,
hiç soru sormadı, ben sana bu konuyla ilgili arkadaşımın numarasını
mesaj atayım dedi. kapattık.
telefonu kenara bıraktım,
doruk darbukayı eline almıştı.
az da olsa, evin içinde istediği gibi hareket edebiliyordu.
çalmaya başladı.
amerikan rock n roll halimle çocuğa angara havası ritimleri öğretmiştim amk.
ne kadar rock n roll olursan ol,
angarada büyümüşsün içinde var amk.
oyun havası tarzı bir ritim çalıyordu, biraz izledim.
sonra ayağa kalkıp karşısına geçtim,
dans etmeye başladım.
kıvırıyorum, zütümü sallıyorum, aman sabahlar olmasın.
amerikan rock n roll'duk türkiş asena olduk diyorum içimden.
bu çocuk bana bunu da yaptırdı beyler.
nefes nefese kalıncaya kadar devam ettim.
sonra telefon aklıma geldi, elime aldım.
mesaj gelmişti doktor hatundan,
mesajdaki numarayı aradım. meşguldü.
kahvaltı için mutfağa gittim.

dinliyorum panpa