Selamun aleyküm beyler. Sizinle paylaşmak istediğim bir sorunum var. Bu sorunla yıllardır baş edemiyorum. Hayatta en fazla değer verdiklerimi kaybetmeme neden oldu bu sorun. Önüne geçemiyorum. Hala bunun bir sorun olduğundan da şüpheliyim. Bilmiyorum. Sağlıklı bir pgiblolojiye sahip miyim onuda bilmiyorum;

Çünkü dediğim gibi bunun bir sorun olduğunun hala ikilemi içerisindeyim. Bazı durumlarda haklı olduğum için böyle yaptığımı düşünüyorum. Bazı durumlarda neden böyle birşey yaptım ki diyorum.

Çabuk sinirlenen, öfke kontrol sorunu olan birisiyim. Şu yaşıma kadar doğru düzgün bir aile hayatım yoktu. Askerdeyken zaten boşanmışlar. Geldik askerden yeni bir düzen yeni bir iş yeni bir ev dedik atıldık hayata. Erken yaşta evlenmeden ev dizdim. Çok şükür bir of bile demedim anneme bu konu ile alakalı.4 kişiyiz evde. Annem, iki erkek kardeşim , ben.

Sinirleneceğimi anladığım an. Susturmaya çalışıyorum kız arkadaşımı, annemi veya başka birisini. Susmuyorlar. Susmuyor hiç kimse susmuyor. Belirli bi noktam var. O noktayı geçtikleri an sanki başka birisi olup kalplerini kırıyorum. Bugün 3 yıllık ilişkim bitti. Bundan önceki ilişkimde bu sebepten ötürü bitmişti.

Tek istediğim beni sinirlendirecek birşey yaptıkları zaman o an susmaları. Susmuyorlar. Susmayıp benim şartelim atana kadar konuşuyorlar. Ben haklıyken haksız duruma düşüp, dünyanın en kötü insanı oluyorum bi anda.

Başa çıkamıyorum bununla. Babam gibi olmak istemiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kızda haklı. Ben hayatım boyunca seni çekemem diyip gitti. istemeden insanları kırıyorum bi an. Ama sinirlendiriyorlar. Susun diyorum Allah aşkına susun, geliyor. Susmuyorlar..

Bana yardım edin ben sıkıldım artık. Ne bu sebepten dolayı işime odaklanabiliyorum ne başka birşey yapabiliyorum. Sıkıldım, gibILDIM ETRAFIMDAKiLERi KAYIP ETMEKTEN.

Sizde anlamıyorsunuz. Kimse anlamıyor. Eyvallah beyler.