Gözlerimi kısarak bende günaydın dedim. Sigarayı söndürdüm o da yan tarafıma geçmişti, “Bir insan neden sigara içer ki” dedi. içimden “harbi lan, sigara içen insan değildir, neden sigara, sigaranın dıbına koyayım, insan mıyım lan acaba, sigarayı bırakıyorum” diye şeyleri kısa bir sürede düşünürken ufak bir gülümseme ile karşılık verdim. Cevap bekliyordu, “Bilmem sorgulamadım hiç ama içiyorum sürekli” kendimi o an Koray avcı gibi hissetmiştim lan. “içerim işte falan mı deseydim amk”

Sigara içip hemen geliyorum beyler

(Geldim beyler devam,3-5 kişi okusa da yeter)
“Ne kadar süredir içiyorsun? Nasıl başladın? Ailen de kim içiyor?” gibi sorular sordu dedim ne oluyor “Neden soruyorsun” bunları. “insanlara aptallıklarını yüzüne vurmak hoşuma gidiyor” dedi. Bir kız size hakaret ediyorsa sizi önemsiyormuş beyler fakat ben bunu sonradan öğrendim, buna diyenin iyi bir Anadoludan bu liseye geçmesi de dahil mi? Gibi ergence bir laf söylemiştim.

Neyse gibtir edin oraları, son 4 yazılı falan kalmıştı ondan sonra daha okula gitmeyecektik. Hepsini aynı güne aldırdık hemen kurtulalım diye. Yazılılar bitti biz de çıkıp gidiyorduk. Yağmur seslendi bana bende yanına gittim “Efendim?” dedim. Mahallede bilgisayar bakım yapan bir yer var mı diye sordu bana, bende kibarlığımdan mı yavşama isteğinden mi bilemedim, “Bana ver kurtarırım fotoğrafları” dedim.

Bilgisayarı ne zaman alacağımı sorarken Cengiz geldi. Bu cengiz nasıl bir tip olduğundan kısaca bahsedeyim 4 çocuk annesi hocaya bile asılan bir insan evladı, sözde.

“Yağmur merhaba, nasılsın?” diye lafa girdi Cengiz. içimden yuh dedim ne ara tanıştınız. Yağmur’da “Pardon tanıyamadım” dedi. “Biliyorum, ben Cengiz” dedi. Yağmur ‘da adımı nereden biliyorsun “Senin gibi güzel birisinin adını bilmemek saçmalık olurdu herhalde” deyip güldü. Sakso çekercesine açtı ağzını 20 dişini göstere göstere güldü. Yağmur takmayıp “Peki ben yarın seni fırının orada beklerim okuldan sonra” dedi, gitti. Cengiz “Vay, amcığını gibeyim nasıl ayarladın lan bu kızı beş dakika da? Manita mı oldunuz lan? Yarın buluşacaksınız bir de? Eve mi atacan?” gibi peş peşe sorular sordu takmadım.

Artık okula gitmeyecek olmanın mutluluğu ile sabah erken saate kalkıp pc başında oyun oynamaya başladım. Pc aşırı ısınıp kendini kapatınca bende kalktım mutfağa gittim su içtim. Su içerken saate baktım, kala kaldım öyle çenemden su akıyor “Hasgibtir” çekip odama koştum. Saat 4 e geliyordu ben daha hazırlanmamıştım, saçım başım incin ne giyeceğim diye dolabın içine etmiştim. Bütün yılı 1 çift tişörtle geçirince, diğer tişörtlerden küf kokusu geliyordu. Babamın parfümünü sıktım direk dışarı çıktım.

Kız orada beni bekliyordu, yanına geldim “Merhaba” dedim. Bir iki adım geriye gittim “Ne oldu?” diye sordum “Bu koku senden mi geliyor, yoksam çöpten mi?” dedi. Beyler o an koku burnuma geldi, parfüm mü çürümüş patates mi belli değil. Kız fazla konuşmadı ne zaman biter diye sordu akşam ben sana getiririm dedim. Ev adresini falan verdi. Lan neyini tarif ediyorsun karşısı işte.

Beyler bilgisayar eski bir Laptopt, win xp yüklüydü zaten. Şifresini unuttuğu için açamamış. Güvenli modan şifreyi kaldırdım. Fotoğrafları dosyaları falan flaşa aktardım, pcye de format attım fotoğrafları geri atarken aslında hiç yapmam ama şöyle bir göz gezdirdim. Kızın bıyıklı fotoğrafından tut, askerlik fotoğraflarına kadar şeyler gördüm gözüm kanarken yeni çekilen fotoğrafları gördüm. Bir tane fotoğrafı vardı güneş batmasına yakın sahilde çekilmiş kolunu dizine koymuş eli de çenesinde denize bakıp gülümsüyor Saçları da geriye doğru savruluyor.

Rezerve

Uzunca bir süre bakmıştım o fotoğrafa, sonra kopyaladım kendi bilgisayarıma attım birkaç fotoğrafını daha attım. Yağmur ile ilgili bir şey olduğunda ben, ben değilim herhalde. istemsizce yapıyorum sanki yaptıklarımı. Yoksam başkası inanmaz benim böyle davranacağıma

Bilgisayara iki üç program kurup temizledim içini açıp tozlarını da aldım sonra evden çıktım, bilgisayarı vermek için. Apartmanın kapısına geldim 7. Zil demişti basmak için yeltendim. Basamadım, bir daha yeltendim duraksadım. Basamıyordum sol elimle sağ elimi ittim. Yok ilerlemiyor. Ayaklarımı duvara dayadım, kolum geri kalıyor bu sefer. Anahtarı çıkartıp zile basmayı denedim. Yok, olmuyor kafa atacaktım bu sefer. Laaan dedim elimi hızlıca ittim, basmıştım. Sonun da basabildim lan dedim. Ulan bir de ne göreyim zil takılı kalmış sağına basıyorum bu sefer sağ tarafı takılı kalıyor, yukardan otomatiğin dıbına koyarcasına basıyorlar. Laaan dedim elimle hızlıca bastım sonunda çıktı yerinden.

“Yarra yedin olum sen ne diyecen, tuşun dıbına koydum da geldim mi diyeceksin” diye içimden kendime kızıyordum. Çıktım 4. Katta kapıda ailece bekliyorlardı. Yağmur, babası, kardeşi, annesi tabii beklerler “Ulan bir insan zile niye bu kadar basar, kim o salak” diye çıkmışlardır kapıya. Masumca gülümseyerek “Merhaba, ya ben zile bastım da tuş takılı kaldı ondan uzun süre bastım” Babası karısına, kardeşi Yağmur’a, sonra hepsi Yağmur’a bakıyordu. “Ha, şey ben bilgisayarınızı formatladım o yüzden geldim” dedim. Yağmur’a verdim bilgisayarı kaçarcasına çıktım gittim o apartmandan.

Rezervationn

Eve gittim kafama vuruyorum, ulan ne malsın iki cümle bile kuramadın dedim. Sıkıntıdan ard arda sigara içmiştim lan böyle şey nasıl olur şansımı gibeyim diye.
Demek ki genzime kadar çekmediysem suyu ondan bu talihsizlikler.

Ama gerçekten çok saçma bir olay lan, düşünsenize yeni tanıştığınız bir kızın evine gidiyorsunuz saç baş incin ailesi kapıda size “Sakat, herhalde” diye bakıyor hayır ailesi neyse de o kız size “Salak mıdır nedir” diye bakıyor çok koyar lan bunun yüzünden intihar edecek insanlar var.
O gece uyurken zaten bu olay aklımdan çıkmadı, sağa dönüyorum aklıma geliyor sola dönüyorum aklıma geliyor yastığı yorganı ısırmaktan delik deşik etmiştim. Uyuyamamıştım, sürekli “Keşke özür dileseydim” diye diyordum.
Ertesi gün sigara içmeye çıktığımda onların apartmanını gördüğüm için, içimden gidip özür dilemek geçiyordu. Sonra kapıyı babası açsın da ‘Özür dil... ’ derken tekme tokat dalsın sana diye düşünüp vazgeçiyordum.

Yaklaşık 2 hafta evde osura osura oyun oynadım, film falan izledim tabii annem de babam da şikayetçi “Ders çalışsana lan, sınavına kalmış 1 ay evde mal gibi duruyorsun ”diyordu sürekli. Anneme “Bunun yemini suyu keseceksin bilgisayarı da sökeceksin, bak nasıl ders çalışıyor” yemi suyu dediği de sigara.
Ben bi sigara içeyim lan.

Okuyacağım

Harbiden de sınava kalmıştı bir ay fakat ben bir şey yapmak istemiyordum, istememekten değil sıkılmıştım bütün yıl ders çalışmıştım zaten.
Hayır, bu sıcakta ders çalışabilen bir adama ödül vermek gerekir zaten. Masaya oturuyorsun bir ter basıyor, su içip geliyorum yok aynı. Millet dışarıda geziyor eğleniyor sen sınava hazırlanıyorsun. Kendine zaman da kalmıyor saç sakal dağılmış en son duş alınan tarih bile bilinmiyor.
Duş almamak için gusülü de bozamıyorum. Ama bunlar benim fırına bile giderken kot pantolon giyip tişört giymeme engel değil.

Zaten Yağmur’la tanıştığımdan beri annemin topuklu terliği yerine tertemiz ayakkabı giyiyorum, üstüne çay mı kahve mi döküldüğü belli olmayan sararmış atlet yerine temiz tişört giyiyorum, 1970’lerden kalma şortum yerine de kot pantolon.
Her an ne olacağı belli değil belki karşılaşırız diye böyle davranıyorum. Ki karşılaştık da kardeşimi servisten almak için kapının önünde bekliyordum. Arkamdan bir kız sesi “Aa,onur” diye. Döndüm Yağmur, naber nasılsın falan muhabbetler sanki geçen evde ki olayı unutmuş gibiydi. Ben de o konuyu açmadım, ama o açtı “Ya ben sana teşekkür edemedim, bilgisayar eskisinden hızlı çalışıyor virüs falan da yok fotoğraflar da duruyor. Çok saol o fotoğraflar lazımdı” dedi. Önemli değil diye geçiştirdim, sonra Yağmur giderken arkasından seslendim “Yağmur” “Efendim” dedi. “Aslında ben Onur adını çok kullanmıyorum adım Ulaş” dedim. “Aa tanıştığımıza memnun oldum efenim” dedi gülümseyerek. O an o yanaklarını sıkasım geldi lan.