Bu zamana kadar ailemi zora sokacak hiçbir şey yapmadım, bi ihtiyacım oldu yurt parasıyla vs. hallettim bi şekilde. Gittim tak bile taşıdım onlara yük olmamak için ama bir türlü kazanamıyorum ailemi. Yok anasını satayım bi türlü sevdiremedim kendimi. Ayda bir eve gidiyorum, babaannem 'yine geldi tipini gibtiğim' bakışı atıyor. Dedem apayrı bir facia zaten. Annem deseniz hoşgeldin diyor sadece geçiyor oturuyor, gidip tek başıma yemek yiyorum mutfakta.

Hadi hepsini geçtim hâl hatır sormak bu kadar mı zor dıbınakoyim. Babam ayyaş muallaknin teki zaten. Ne yapacağımı bilmiyorum, en kötüsü de hiçbir şey yapmadığım halde böyleler. Bu pgibolojik baskı beni yiyip bitiriyor. Bana bi akıl verin kurban olayım.

Sabrediceksin ve güzel bir iş bulup yolunu çizmeye bakıcaksın

Kes ilişkini mk

Boşver amk evlerini kundakla hatta

(bkz: Okumuş gibi yapan yazar)

Çokta önemli değiller pamp kendi şartlama

Yoluna bak panpa sen olman gerektiği gibi olmaya devam et. Ayrıca böyle aileleri harbi anlamıyorum aq evlat niye sevilmez