bu sabah erken uyandım ders saat 8 deydi 7 gibi zorla yataktan kalktım kahvaltı falan etmeden hemen hazırlanıp çıktım ama uyanıklık seviyem -3 falan gözlerimi açarken zorlanıyom, yürüyen ölü gibiyim durağa gittim minibüs geldi falan bindim minibüs tabi bizim kampüse gidiyo, o yüzden minibüsteki herkes bizim üniversiden, benim sınıftanda tanıdık baya kız var (sınıf 40 kız 5 erkek) minibüs baya sıkışık metrobüs misali ayaktayız ben hemen şoför dayının yanında ayakta duruyom baya sıkışık haldeyim direğe yaslanmış uyukluyom falan ilerde durağın birinde durduk benim kafa tam yerinde değil şoför dayı muhterem cemaat arkadaki safları sıklaştıralım dedi. ben bunu duydum dıbına koyim anılarım canlandı lisedeyken falan dini yurtlardaydım bilen bilir orda namazlarında imamlık müezzinlik falan yapıyoduk arada camiye de yolluyolardı müezzinlik yapmamız için işte, nolduysa o arada oldu benim eski anılarım bi anda canlandı kendimi müezzin sanıp gözlerim falan da kapalı kaamet getiemeye başladım ALLAHÜEKBER ALLHÜEKBER ALAAAAAaaaaa diye (o küçük harfler kendime gelip sesimi yavaştan azaltıp bitirdiğim yerler) hay dıbına koyım o duruma nasıl düştüm hiç bilmiyorum minibistekilerde tanıdık zaten asıl olay minibüste hoşlandığım kız da varmış lan indiğimde gördüm onuda sınıfta bi dalga geçtiler kızlar benle var ya görmeniz lazım taklidimi falan yapıyo huurlar hala