Bu sabah onu gördüm. Tuttum onu "seviyorum lan seni" dedim. Uzun uzun baktı ilk önce, içimi parçaladı lan bakışları. Terslicek sandım bişey diyemedim mal gibi kaldım karşısında. Kendi kendime küfür ediyodum içimden. Nerden geliyodu lan bu cesaret? Sonra gözlerimin içine baka baka "seni seviyorum" dedi. Olum o lafı duydumya, artık ölsem gam yemezdim lan. Sarıldık hemen birbirimize, boynunu kokladım herzamanki gibi mis gibiydi. Parfümünü değiştirmişti ama beni etkileyen kendi saf temiz mis kokusuydu. Zaman dursun istedim o an. Zaman dursunda sonsuza dek ona sarılarak kalıyım istedim. Söz verdik birbirimize; "gurur yapmak, birbirimizi kırmak, üzmek yok!" dedik. Sonra durup bana "bizi Allah ayırmasın, kul zaten beceremez. Artık izin vermem" dedi. "Gülüşünden öptüğüm" diyip sıkı sıkı sarıldı bana. O kadar mutluydum ki anlatamam amk. Neyse işte uyandım geçti. Sonuç itibariyle hayatımın en güzel 8 saniyesi, her uyuyuşumda görmek istediğim tek rüyam, ve uyanabildiğim için lanet ettiğim ilk sabahımdı be beyler. :(