http://miractaahhut.com.t...asi-450cl__93613988_0.jpg
her sabah olduğu gibi okulun kantinine uğrayıp "amet abi bi çay bi hamburger" deyip kantinin en dip köşesine oturdum. kantin hıncahınç dolu. etraftaki huurları kesip sabah ereksiyonumu yaşadıktan sonra elime kumandayı alıp tv kanallarını zaplarken amet abinin "nitelikli çaylar hazır abicim" deyişini duyup yiceklerimi alıp yerime döndüm. zahide ile yetiş hayatı izlerken bi yandan sıcak çayımı içiyor bi yandan hamburgerime abanıyordum.

derken 12-A'dan gizem yanıma gelene dek. 2 ay öncesinde büyük olaylar olmuştu ikimize de dolaylı da olsa ucu dokunan. zaten çok muhabbetim olmayan bi tip. içimde gizli de olsa bir kin nefret söz konusu. yanıma yanıma geldiğini fark ettim. "merhaba boş mu yanın" dedi. ben de "evet noldu?" dedim umarsızca. geldi ayağımın altındaki sandalyeyi çekip karşıma oturdu küçük huur. "şeyyy... " o an bi çıkarı olacağını anlamıştım. aklımda şimşekler çakıyordu ve "senin ygs mat yaptığını ve çok başarılı olduğunu söylüyorlar".. "ımmm beni çalıştırır mısın diyecektim de." daha yarısında ne tak isteyecek diye düşünürken aklıma şeytani planımı uygulamak geldi ama ortam biraz daha hınca hınç olsun diye bekledim.

hiçbir şey söylemeden gözünün içine baka baka şehvetle hamburgerimi kemirirken bi yandan da büyük yudumlarla çayımı içerken onu izliyordum. içimdeki öfke suratıma vuruyordu galiba.
dedim "gel yanıma yanaş." yanaştı. iyice sokuldu dibime kadar. yanımdaki çöpe yediklerimi büyük bir sinir patlamasıyla fırlattım ve ayağa kalkıp bağırmaya başladım. "bırak yakamı artık kızım ne yüzsüzsün sen istemiyorum seniiii.." bir anda bütün gözler üzerimize dikilmişti. gizem şok olmuştu o kadar gerçekçi oynuyordum ki bi an ben bile inanmıştım. "ne istiyorsun ha! canımımı alıcaksın ? kaç kere dedim ben seni sevmiyorum ben ece ye aşığım bırak artık lan peşimi"

etrafımızda bütün kızlı erkekli öğrenciler bütün işlerini güçlerini bırakıp hepsi bize bakıyordu. çevremizde çember oluşturmuşlardı. ben ayaktaydım hala gizem o şokun etkisiyle oturdugu yerde ne diyosun bee şerefsiz diye ağlamaya başlayınca ben de yerime oturup ayaklarımı uzattım. "çabuk defol git yanımdan zaten herkese rezil olduk" diye bağırırken bir yandan da zahide ile yetiş hayatayı izliyodum.

kalabalığın içinden bir ses "koma abi ardınaa" diye bağırdı. evet bu çocuk okulun keko tayfasındandı elinde tespihini fır döndürürken bir anda bağırışlar etrafımızda yükseldi. "dıbına koy onun, huur, adi kaşar, gibtir git burdan" nidaları yükseldikçe gizem kafasını masaya gömüp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. yine kalabalıktan gizeme çay fırlatanlar, katçaplı burger fırlatanlar,fakir bir huur çocuğunun simidi mi? dersin, millet eline ne geçtiyse gizeme fırlatmaya başladı. arkadan amet abi "yettim koçumm" diyerek bi elinde ketçap, bi elinde mayonez belinde kemerine sıkıştırdığı hardal sosları ile milletin yemek yediği masaların üstünden ceylan gibi seke seke koşuyor ve bir yandan da elindeki ketçap mayonez kombosunu gizemin üstüne sıkıyordu.

ben ise kalabalığın önüne sandalyemi çekmiş adeta bir taraftar amigosu gibi kalabalığa ritim tuturuyordum kekoların tespihleri fır dönüyor kapşonlarının fermuarlarını bi aşağı bi yukarı kaldırıp indirerek ritim tutturuyordu. gizem tanınmaz haldeydi. ahmet abi bütün sosları gizemin üstüne boşaltınca gizem ağlaya ağlaya koşarak uzaklaşmaya çalıştı ama kalabalığın arasından geçerken tekme tokat da dayak yedi. hepimiz ahmet abinin etrafında çember oluşturduk ahmet abi yedek sosları zafer edasında havaya sıkmaya başladı ve üçlü çektirmek için pozisyonunu aldı. "oooooooooo... şşşşşşşşşşşşşşşşşştt... bbbbiiiirrrrrr,,kkiii,üçççççççççç... (şak şak şak) laylaylaylaylaylaylaaaayyy aaaaaa beşiiikktaaşşşş" diye kantini inletiyorduk. neden beşiktaş diyorduk bilmiyorduk. zafer sarhoşluğu işte. ve böylece olaysız dağıldık. az önce gizemden bir haber gelmişti... evet intihar etmiş saat 18:00 sularında. ben ise hala üzerimdeki zafer sarhoşluğunu atamadım. huur gizem.