Bundan 3 sene önce her şey taktan gitmeye başladı. ilk başta okulum uzak bir yere çıktı günde 6 saat yol çekmek zorunda kaldım, çok yakınlarım vefat etti
en yakın dostlarımdan hayatımın kazığını yedim kısaca taku yedim. Sonra 2 sene beklediğim ve halen bir umutla beklediğim kızı halen beklemem. insanların pislikleri, arkadaşlarımın yaptığı nankörlükler bilmiyorum abi her şey bom tak gidiyor artık. Geceleri cennet sabahları cehennem oldu , hayır onu geçtim ayak uyduramıyorum bu sisteme, insanlara yani çok farklı düşünüyorum amaçlarım farklı ne zaman içkiye vursam kendimi o zaman rahatlıyorum oda 2-3 gün sürekli stres sanki üstüme eşşek ölüsü atmışlarda sıça sıça onu taşıyormuşum gibi iğrenç duygular içerisine giriyorum böyle bir şey.

NOT: Yanlış anlaşılmasın bu konuyu hayatımın çok çok taktan olduğunu göstermek için açmadım durumu benden çok çok daha kötü insanların olduğunu elbette biliyorum sadece her insanın hayatında ki tecrübeler farklı sadece bana pgibolojik olarak girdiğim bu çıkmazdan beni çıkartabilecek çözüm yollarını sunmanızı istediğim için açtım.

Panpa cikamiyosun tek başına olmuyor.

kızı unut, 1 sene bekledim geçen gece gayet kaba şekilde gibtir edildim. iş bul, okuyorsan bile iş bul, para için değil, sorumluluk almak, insan ilişkilerine ısınmak için. aynı şeyleri yaşadım, 6 kişilik aile 3 kişi kaldık. hayatım gibildi sandım. bu şekilde atlattım, bu kız geldi şimdi bir daha gibti gitti. hala bende 2 gecedir umut ediyorum sonra o son konuşma geliyor aklıma kendime küfürler küfürler. git zütünü kurtar panpa kendini kurtar.

Sportif

olmuyo

Çok sıkıntılı abi bu hayat. Okusan hayatını kurtarmaya çalışsan seni her an gibmek için duran bir sistem var sana avantaj sağlayıp hayatını kurtarabilecek imkanların ardında bile seni pgibolojik olarak tak yolunda zütürecek şeyler mevcut okuyorum ayaktayım ama daha ne zamana kadar ayakta kalıcam orası tartışılır.

ayakta dinlesem olmaz mı