bu resme bakıp ne düşündüğünüzü

seni özgürleştirenin kölesi olursun..

hayaller gerçek mi yoksa bizler birer hayal miyiz

panpa bana göre bir kaç durum var burada. birincisi senin de dediğin şey. ilk akla gelen o.

bir diğeri, insanın normal şartlar altında asla ihtiyaç duymayacağı şeyin o insanın imkanlarını kısıtlayıp kendisine mecbur bırakması. sonrasında da o ihtiyaç duyulan şeye sahip olunmasının ardından mecburiyetin ortadan kalkması. fakat neticesinde ihtiyacın ortadan kalkmasına rağmen o şeye bağımlılık kazanmış olmak. belki tüketim çılgınlığı, belki silah tüccarlarının savaş korkusuyla silah satması ve tehdidin olmadığı zamanda bile silahlanmanın her ülke için bir gerek haline gelmesi.

bir de sembolleştirme olayı var. mevlana demiş ki: ben insanlara işaret parmağımla hakikati gösteriyorum. tek korkum insanların gelecekte benim gösterdiğim yeri değil parmağımın etini hakikat sanmaları. resimdeki adam verdiği savaşta öyle bir kendini kaybetmiş ki amacından şaşmış, arkasındaki açık kapıyı göremez olmuş. hakikati görmek yerine balyoza odaklanmış.

bu ne amk

huur cocugu elinde imkan var kacmiyo, okadar kirmis cami cerceveyi ama iste, din boyle bisey kardes.
ateizmin amina koyim bu arada.

kırılan parçalara bakılırsa sidik zoruyla duruyormuş gibi . her noktaya sırayla eşit miktarda güç uygulayıp çıkış yolunu bulsaydı bu seferde ellerine tapardı .

illuminati

onu kurtarana tapıyo amk

asla özgür olamayacağımızı söylüyor. balyoz kısmından öncesini ele alayım. oradan asla çıkamayacak. arkadaş umudu kesmiş içindeki gücü ortaya çıkardığında bunu bir takım sebeplere bağlıyor. onun özgür olması bir nedendendi ve gerçekleştirdiğinde özgür olduğunu sanrısına kapılacak fakat ayaklarındaki prangalardan habersiz yaşayacak. yani 2 durumda da özgür değiliz fakat değinilen nokta bir yerde hapis kalmak değil ilk karedeki gibi, aslında özgürlük denen şeyi kısıtlayıp özgürlüğün olmadığını görmemizdir. özgür olduğumuzu sanıcaz fakat en ona en büyük engel aslında biziz.en iyisi varolmamak.

özet: 2 durumda da birşey değişmiyor. belkide o hapisten kurtulmak değildir özgürlük, sonrasında yarattığın hapislerin farkında olmamaktır en büyük tutsaklık. 1.kısım somut, 2.kısım soyut(tanrı) ağırlıklıdır.

Biraz vefa ama abartılmış.

insanlar tabuları yıkan şeyleri ilahlaştırırlar gibi garip bi cümle kurdum ama hadi bakalım

hangi sandalye??

tanrıyı kendisi yaratmış .

bir hocam vardı boynuna haç asmak babanı öldüren kurşunu boynuna asmak gibi bi şey derdi

bu tür karikatürler hristiyanlığa özendirme karikatürü yani açık seçik olarak konuşsursam tek kurtuluşun hristiyanlık olduğunu anlatır bu tamamen hristiyan misyonerlerin işi..

sen özgürlük için çabalarsın ama tek başına bunu sağlayamazsın sana biri ya da birileri bu özgürlüğü sağlaman için fırsat tanıdıklarında artık sen o özgürlüğü elde etmiş olsan bile özgür sayılmazsın çünkü birileri tarafından özgürlüğe kavuşturulmuşsundur ve sen artık onun sana çizdiği çizgiler içerisinde özgürsündür. yani devlet ile toplum ilişkilerini simgesel olarak anlatıyor bu resimler. devlet bütün insanlara özgürlük verir devlet olmazsa özgürlüklerimiz kısıtlanır güçlüler güçsüzleri ezer. fakat bu özgürlüğü bize sağlayan devlet güçlü güçsüz ayırt etmeksizin bütün herkesi özgürlüğü sağlamak sınırları çerçevesinde kısıtlamıştır.
kısacası insan hiçbir zaman özgür olamaz onun özgürlüğü yakalaması bile herhangi bir duruma boyun eğmesi bir noktada özgürlüğünden feragat etmesi ile olmaktadır.

sopaizm

kendi gücüne tapan adam

insan güçlü gördüğü her maddenin büyüklüğünü kabul ediyo arkadaş

herkes kendini kurtaranı tanrı zanneder