bu pazar sahilde tanık olduğum ahlaksızlık

beylre sabah siporumu yapmak için sahilde yürüyüşe çıktım. yaş ilerledi tabi, bir süre sonra yorulup
bankın birine yığıldım. ayaklarım nasıl ağrıyor anlatamam, hayatın ne kadar hızlı geçtiğini düşündüm
haliyle. arkamdaki bankta 2-3 gencin neşeli tavırları moralimi daha da bozdu.

dile kolay 50 yılı bırakmışım geride. geçmişimi, o gençlerin yaşındaki yılları canlandırdım gözümde.
nostaljik bir yolculuğa çıkmıştım ki ne olsa beğenirsiniz?

delikanlılardan biri "abi bi şu gelen yakışıklıya bak yea, yumurta gibi çocuk. bir de yanındaki kıza, bunu yanında dolaştırıp
o sert karizmayı bozmuş yiğidim." dediğini duydum. gıpta ettiğim gençler meğer ılıkmışlar. sonra
içlerinden bir tanesinin pis pis sırıttığını duydum.

"ya canım dert etme, şimdi o bastı bacak kezbanı yollatırız eve" dedi ve yüksek sesle "vay allahım o
ne yalama öyle bea" diye seslendi birileirne. hatta bunu öyle bir sertlikle söylemişti ki gay olduğu
bir an için aklımdan çıktı. arkamı dönüp "terbiyesiz" diye haykıracaktım ki aynı ılık daha kısık bir
sesle "yaa, kız amma bozuldu canım baksana. hadi şunları takip edelim, kız çocuğun yanından ayrılınca
bizim eve davet ederiz kikikikiik" diyerek kalktılar banktan.

yaptıkları terbiyesizliğe mi kızayım yoksa örf ve adetlerimize yakışmayan yumuşak tavırlarından mı
tiksineyim şaşırdım resmen.

şok atlatamadım hala.

50 yıl önce gençler böylemiydi.

yazık ki ne yazık.