bu nasıl öldüğümün hikayesidir

ameliyata girdim çıktım en son doktor bana 10 dan geri saydırdığını hatırlıyorum gözümü açtığımda odadaydım sorun yoktu burnumdan geniz eti ve burnumda bulunan kist alınmıştı sonra birden kan kustum narkozu fazla vermişler bana yaklaşık 2-3 dk kan kustum sonra burnumdan tamponlar çıkarıldı ve tekrar nefes almaya başladım(burnumdan) artık bitti dedim bitti kurtuldum..

reserved

büyüyordum vücud direncim artmaya başlıyordu biyolojik olarak her geçen yıl güçlensemde önüme çıkacak yeni engeller olduğunu bilmiyordum doktorlar ergenlik döneminde atlatabilir demişti ergenlik döneminde atlatamazsam bir daha geçmezmiş benim 8-9 yaşındaki hastane dosyamı görseniz sanırsınızki angiblopedi.. dedim ya hergünüm hastanede geçiyordu ama bu ameliyattan sonra biraz rahatlamıştım birde ameliyattan sonra başıma küçük bir kaza geldi ameliyatlı burnuma basketbol topu geldi kanamaya başladı ama sonra bişey olmadı

yaşamadığımız her an ölürüz..bu size başta saçma bir söz olarak gelebilir ama aslında bu sözün anlamı şudur dünü ve yarını boşver anı yaşa bugünü yaşa bugünü yaşamazsan ne dünün önemi kalır nede yarının.. yarının ne getireceği belli değil bugünü iyi yaşarsan yarın senin için umut olur

dinleyen yok sanırım

anlat panpa

dinliyoruz amk anlat sen.

anlatsana amk gibecem burun deliğini

zaman ilerledi ben yine yılda banko 5-6 kere astım atağı geçiriyordum ameliyat oldum her ilacı kullandım benim evde kendi maskem var astım atağı geçirirsem kullanayım diye ergenlik dönemine yavaş yavaş girmeye başladık ve astım geçicekti inanıyordum artık normal insanlar gibi grip olduktan 2 gün sonra toparlanıcaktı..o süreç 1 haftaya çıkıp sonra astıma dönüşmeyecekti.. nefesi kafesimi sıkıştırıp nefes almamı engellemiycekti grip oldum 2 gün sonra geçer diyebilecektim.

ama geçmedi aynen devam etti ergenliğe adımımı attım hala ara sıra atak geçiriyordum hala binlerce ilaç kullanıyordum maske takıyordum geceleri hastanelerde geçirdiğim oluyordu okula zaten gitmiyordum. bunlar yetmedi ve liseye ilk geldiğimde yaşadıklarım daha kötü yaptı beni arkadaş ortamıdır, derslerdir beni acayip stres ediyordu arkadaşlarım bana astımlı diye bakardı ben haketmedim,ben hiçbir zaman astım olmayı seçmedim astıma nasıl yakalandığımı bile hatırlamıyorum sadece annemin anlattıklarını biliyorum

okuyorum

lise başladı arkadaş ortamı, çevre,gruplaşmalar, kızlar herşey bir anda değişmişti okul tam gündü ve 8 dersti zaten bunu kaldıramamaya başladım ve astım atak yaptı arada olaylar oluyor canımı sıkıyordu stres oluyordum liseye gelirken sevgilimden ayrılmıştım şansız yere ben birde çok duygusal adamım ve bu özelliğimi hiç sevmiyorum keşke öküz olabilseydim neden mi?

ilgi çok az uykum geldi

panpa devam et ya valla sardı yani okuyorum sen devam

çok duygusaldım bu da benim seçimim değildi ben böyle yetiştim karıncayı bile incitemem insaları önemserim alıngan ve kırılganımdır insanları gerğinden fazla önemser ve takarım bu nasıl öldüğümün hikayesidir... doktor bana morel astım hastaları için çok önemlidir demişti evet haklıydı; nasıl kanser hastaları için morel önemliyse benim gibiler içinde önemli.. neden mi astım hastalarında dikkatinizi çekmiştir mutlaka; hastalar astım oldum demez 'astım atağı' tarzı şeyler söyler buda şundan kaynaklanır astım çok sinsi bir hastalıktır vucüd dirinceni düşürdüğün an ciğerinde yayılmaya başlar ve sen bunu kolay kolay anlayamazsın.. anlayamadığın için çoğu zaman geç olur astım atak yapar sen nefes almamaya başlarsın sonra bir bitmeyen ve ızdıraplı iyileşme sürece

reserved

Roman gibi geldi kitapdan yazıyosan ismini özeldn atarmısın. yada çok iyi ifade yeteneğin var.

bende hipermetobolizma var zayıf birisiyim ve kompleksliyim birazda bana zayıfsın, zayıfsın diyen arkadaşlarım sağolsun beni öldürmeye başlayan kişilerdi morelimi alt-üst ederlerdi çok geçmeden astım atak yapardı huur cocukları hep o binler yüzünden

anlat kanc

entryleri hızlı yazdığım için yazım hataları ve noktalama hataları oluyor onları düzeltmeye çalışıyorum