bu mısraları seviyorum dediğiniz

sıra hep son kadehe geliyordu
dudakların başkalarının masasında lâle
ben boynumdaki ipe bir düğüm daha atı
yordum
peşinden başka gidecek yer yoktu
seni artık hiç sevmediğim halde

senin o eskisi olmamana imkân yoktu
ama inadından yapıyordun bunu cemile
inattandı hep o içip içip gitmeler
bense boşalttığın kadehleri satın alıyordum
enayilik ettiğimi bile bile

hele o çıkışın yok mu kapıdan
o allahın belâsı herifle
başkasının olmayı bir türlü beceremiyordun
millet arkandan gülüyordu
düştüğün hale... "
cemal süreya

şimdi gibtirin gidin

bizim şarap içmemiz ne keyfimizden,

ne dine, edebe aykırı gitmemizden.

bir an geçmek istiyoruz kendimizden.

içip içip sarhoş olmamız bu yüzden.

hadii dökülsün mısralar.

hadii dökülsün mısralar.

şiir iyidir panpa

@4 ve @7 ağır ergen beyler.

@5 güldürürken düşündürdü. asdfh

uplamaktan nefret ediyorum ama böyle bir başlığa ihtiyaç var amk

memleketimin hali benim halim
öyle bir ishal olmuşum ki boğazıma kadar tak içindeyim
(can yücel)

tek bildiim ve sevdiğim şiir budur bin.

cahil binler. 1 şiir bile bilmiyorsunuz dimi lan.

hadii dökülsün mısralar.

hadii dökülsün mısralar.

hadii dökülsün mısralar.

@20 süperdi.

Ne kadar istemesemde şartlar getirdi beni bu hale,
Hayat dediğin içi huur dolu bi kerhane.

Bizzat kandime aittir. - | amujuk herif.|

gelse cemalinden vefa
yahut celalinden cefa
ikisi de şu gönlüme sefa
kahrın da hoş lütfun da hoş

yunus emre/covered by murat kekilli

ben bu dünyanın devr-i devranını, izzet-i nefsini gibeyim,
yansın bu muallakler su veren itfayenin hortumunu gibeyim,
ben delimiyim mecnun gibi bir .m için çöllere düşeyim,
verirse verir, vermezse leylayı da gibeyim.

Neyzen Tevfik

dünya dediğiniz abiler

aha benim şu yüreğim kadar

abiler, hayat dediğiniz

ne kadar gülebiliyorsak o kadar

boşverin ötesini

sallayın gitsin dünyayi

paramız yoksa da haysiyetimiz var

gözünü seveyim zeytinin, taze ekmeğin, çayın

bakmayın, benim de canım elbet çeker

şöyle teeryağlı birbuçuk iskender

yine de olsun

kesmedikten sonra selamı bakkal ender

bi de bizim takıma gol olmadıktan sonra

ve de en kıyağından

ve de en ağırından bi şarkı patlatınca müslüm baba

ne gam ne tasa ne fırtına ne kar

boşverin abiler

paramız yoksa da haysiyetimiz var

şimdi beni iyi dinleyin

canımdan öte ve de

en kıymetli sevdigim muhterem arkadaşlar

durumum ortadadır

hayat bana da sağl*** harbi bi çelme takmıştır.

nevrim dönmüş, midem bulanmış, gözlerim kararmıştır

cümlenize olan bilcümle borç edavatım

üç vakte kadar askıya alınmıştır.

biraz idare edebilirseniz eğer

bir de kahveci nuri'den rica edebilirseniz

kesmezse tavşan kanı günde üç bardak çayı

elbet bu feleğin paslı çarkı

birgün benim için de döner ve düşeş gelmese de

gelirse eger zarımız mesela bir dubara ve hele de dört cahar

işi kolayladık sayın

ve de inanın ki abiler

paramız yoksa da haysiyetimiz var

dalgalan bakalım kızkulesi önündeki dalgalar gibi kalbim

hayıflan bakalım hiç kimselere belli etmeden geceleri yorganın altında

yazıklan bakalım bu da reva mıdır hayatının baharında bir delikanlıya

hep kısa çöpü ben mi çekeceğim

hep bana mı denk düşecek çarkıfeleğin iflası

hep ben bileceğim başkaları mı kapacak beşyüz milyarı

hep ben sevip eller mi alacak aslıyı leylayı

batsın bu dünya, sende mi leyla, itirazım var yalana dolana

ve ben böyle dolana dolana

ellerim cebimde dudağımda ıslığım, başımda eski alemlerin sarhoşluğu

orhan veli tadında basıp voleyi yürüyeceğim hayatın sonuna kadar

hiç tasalanmayın abiler

paramız yoksa da haysiyetimiz var...

süleymaniye’nin karşısında,
tarihin üstünde bağdaş kurup oturdum tespih çekiyorum:
seni seviyorum, seni seviyorum, seni seviyorum...

ağlasam sesimi duyar mısınız mısralarımda?
Dokunabilir misiniz gözyaşlarıma ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel kelimelerinse kifayetsiz olduğunu,
seni tanımadan önce.