bu mısraları seviyorum dediğiniz

süleyman kara bıyıklı bir işçidir
ve bu kara bıyıklı süleyman'ın hikayesidir
i̇ş bulduğu günlerde evine dik dönmekte
ve zütürdüğü ekmeği yemektedir
karısı neriman ve oğlu cevahir'le birlikte

ne kadar zalim esse de rüzgar
ne kadar belini bükse de ekmek parası
aslan gibi bir adamdır işçi süleyman

onun cevahir’i vardır
cevahir altı yaşındadır
çünkü gözleri çakmak çakmaktır
çünkü süleyman’a bir başka bakmaktadır

bir pazar sabahı
tutar babası süleyman; cevahir'in elinden
ve yanında kader yoldaşı karısı neriman
çıkarlar gezmeye i̇stanbul’u inadına
bir yol düşünür süleyman
ulan bu bahtı kapalı kentte
yürümek de parayla değildir elbette
üstelik neriman’a hanidir istediği o naylon terlikle
canından özgü cevahirine
bir gazozla bir simidi alabilecek kadar
para da vardır cepte

yürürler i̇stanbul şehrinin kalbine
önce nerimanın naylon terliği alınır bir seyyardan
sonra da beğenirler simidin en hasosunu umutları cevahir’e

anlatır işçi baba süleyman
i̇ş ararken adım adım arşınladığı sokakları
bak cevahir işte şu yeni cami
hem cami hem güvercinlerinin bakması nasılsa bedavadır

bak cevahir şu dumanı tütenler vapur
şu çığlık çığlığa ağıt yakanlar martılardır
hem vapurun dumanı hem vapurun düdüğü de bedavadır
bak cevahir şu uzakta görünen de köprüdür
geçmesi değilse de onun da bakması bedavadır

o pazar günü
kara bıyıklı işçi süleyman
karısı can yoldaşı neriman
ve gözleri çakmak çakmak olan oğulları cevahir
gezerler i̇stanbul şehrini böyle bedavadan

ve birden mumun alevi söner
i̇stanbul’un yalanı biter
nasıl olur bilinmez takılır cevahir’in gözü
bir oyuncakçı vitrininde
pırıl pırıl yanan kırmızı oyuncak arabaya
döner karabıyıklı dağ gibi babası süleyman’a
bana şu kırmızı arabayı alsana baba
alsana be süleyman
canına can parçana
bir oyuncak araba almayacaksan eğer
yuh olsun sana
nasıl olsa babası onu çok sevmektedir
i̇şin belası küçük cevahir bunu bal gibi bilmektedir

bir vitrindeki kırmızı arabaya bakar süleyman
bir karısı neriman’a
sonra takılır gözleri cevahirin gözlerindeki umuda inadına
ulan alt tarafı bir oyuncak araba
dünya yansa yorganın yok içinde süleyman
alem çökse üstüne hayıfın çok süleyman
bakarsın cepteki son gazoz parasına
cevahir’in o kocaman umuduna
yakışır şu kırmızı araba

bırakır karısı neriman’la cevahir’i dışarda
girer iflah etmez bir umutla dükkana
sorar dağ gibi süleyman
usta şu vitrindeki nazlı gelin
şu zalımın ışıltısı
şu bahtımın kara yıldızı
şu i̇stanbul ağrısı
şu cevahir’in çakmak çakmak gözleri
şu kırmızı araba kaç para
bir süleyman’a bakar adam bir arabaya
çok para der hemşerim yani çok para
süleyman cebinde bir gazoz parası
yıkılmış bir dağ artığı
bir tufan sonrası perişanlığı
döner kapıya çıkmak için dışarı
oğlu cevahir
kırmızı arabayla getirecek
babasını beklemektedir
nasıl olsa babası ordan
o kırmızı arabayla çıkacaktır
nasıl olsa
kara bıyıklı dağ gibi
i̇şçi süleyman babasıdır
yani cevahir’in gözünde o
dünyanın en güçlü
dünyanın en zengin
dünyanın en büyük adamıdır
süleyman

ama süleyman
eli boş çıkar dükkandan
sorar cevahir hani baba
hani kırmızı araba
sorar hesabı bulutlar dağa
nasıl desin süleyman
nasıl desin adam yüreği
ben onu sana alamadım
benim ona param yetmedi diye
başlar ağlamaya cevahir
başlar bulutlar ağlamaya
yanar yerin yedi arzı
ve güvercinlerin kalbi başlar kanamaya
ulan istanbul yanar içine süleyman’ın
sorar cevahir
hani baba hani kırmızı araba
martıları gösterir süleyman
bak ne güzel uçuyor
cevahir martılar havada
boş ver kırmızı arabayı
baksana martılara
bakmaz martılara cevahir
bakar yangın gibi arabaya
ama bak der süleyman
ne güzel uçuyor martılar havada
cevahir bir çocuktur küçük yüreğinde yer çoktur
takılır gözü martılara
gözünden sel olup akan kan rengi yaşlarını siler
evet der ne güzel uçuyor martılar havada
ve unutur gider cevahir kırmızı arabayı

unutur gider dalar gözleri martılara
cevahir unutur unutmasına ya
kara bıyıklı dağ gibi işçi baba süleyman
ömrü boyunca unutmaz o kırmızı arabayı
her gece döşeğine yattığında
uyumak için gözlerini kapadığında
demir lokma gibi
bir kırmızı araba takılıt durur kursağına
bütün ömrü boyunca

i̇şte bu
kara bıyıklı süleyman’ın hikayesidir
ve herkesin bir yerine
birgün bir süleyman acısı değmiştir