bu mektubum sana fahise

özet geç lan yarrağam

hırsız bin sende bunu yazacak kapasite olmadığını daha önce yazdıklarından biliyorum (:

http://www.facebook.com/t...444046405&topic=15739

@2 birazcık daha ekleme yaparsa gibinde pervane edecek ;@1 sende özet geç bin mektup yazma küfür et

@1 seni biraz üşenmeye, ölmeye ve hatta pasif olarak katılabileceğin tüm eylemlere davet ediyorum

@1 tuna kiremitçi'nin iclal aydın'dan ayrıldıktan sonraki ilk günü beyler

@2 kandırıp gibmiş, sonra yüzüne bakmamış

2-2- mi?

adam dertli beyler.

hay amk yazmayın böle şeler koyuyo bu aralar

http://imgim.com/2lcqvzl.jpg

@2 *son

sadece on satırı okudum özet geç bin. fahişenin de çok gibinde amk şu an kıtır kıtır dupur dupur takır takır kütür kütür fıkır fıkır gibtiriyodur kendini.

arz ederim

imh

içim acıyor...
geçer elbet.
geçer de, anlamsız bi yerde, unuttuğumu sandığım bi yerde yeniden sızlar. ama varsın sızlasın, sızlamadı mı kocaman sevilmiyor ki...
ne yapacağını bilememek ne kadar kötü bi durum. beyaz bi ışık arıyorsun bazen, görüyorsun. siyahın yoğunluğu eritiyor ışığı, yine kör oluyorsun.

nerdesin sen şimdi kim bilir? neler yapıyorsun? aklına geliyor muyum hiç? biliyor musun; ben geceleri hep seninle konuşuyorum, hem de uzun uzun. "seni seviyorum" diye haykırıyorum, dünya umrumda değil... takmıyorum, düşünmüyorum hiçbir şeyi... sadece seni, sadece seni düşünüyorum ve ağlıyorum... senin yanında olamadığım için ağlıyorum, yanında benim yerime bi başkası olduğu için ağlıyorum ve bu gözyaşlarının ne zaman biteceğini düşünüyorum bi yandan da... anlayacağın; işim zor.

tüm kapıları yüzüme kapadığın günden beri aylar geçti... aylar geçti belki ama içimdeki sevgi hiç bitmedi. hatta inanır mısın; çok iyi baktım ona, büyüttüm sevgimi, sana inat... ama bu gece vazgeçiyorum senden. yalnızca seninle olmak, seni hissetmek, seni yaşamak istemiştim ben, sonsuza... buydu tek istediğim, izin vermedin.

ancak bilmiyorsun ki geç zamanlar vardır, ne yapsan affedilmeyecek, ne yapsan boş... işte o an geldi, adı üstünde, geç de olsa, geldi, yanıbaşımda... ve şimdi oturmuş, senin için yapabileceğim son fedakarlığı yapıyorum. benden, hayallerimden, dünyamdan gidişini izliyorum sessizce... zor da olsa, çok zor da olsa, yapıyorum bunu, seni içimden atıyorum, siliyorum bütün hatıraları, ardımda bir sürü "belki", "acaba", bir o kadar da "keşke"ler bırakarak...

şimdi içimden geçen tek bir cümle var:
keşke sevmeseydim seni, keşke...

bazen ne kadar genç olursan ol, yorgun ve yaşlı bakıyorsun ve tek bir söz kalıyor geriye; vazgeçmek!

korkma, seni artık sevmiyorum.